Αναζητώντας ένα ρεπερτόριο για εφήβους...

Αναζητώντας ένα ρεπερτόριο
για εφήβους...
Προτάσεις εκπαιδευτικών γιαθεατρικά έργα κατάλληλα για έφηβους


Τίτλος:		Η Βαβυλωνία
Συγγραφέας:		Δημήτριος Βυζάντιος, επιμέλεια Σπύρου Ευαγγελάτου
Μεταφραστής - Εκδότης:		Ερμής (Νέα Ελληνική Βιβλιοθήκη), Αθήνα 1972
ISBN:
Είδος - εποχή:		Κωμωδία σε 5 πράξεις - Ναύπλιο 1836
Πρόσωπα:		14 (12 ανδρικά- 2 γυναικεία)
Σύντομη περιγραφή του έργου:		Το δημοφιλέστερο από τα έργα που γράφτηκαν ως τα τέλη του 19ου αιώνα. Τυπώθηκε για πρώτη φορά στο Ναύπλιο το 1836, ανέβηκε αμέσως στην Αθήνα κι από τότε παίχτηκε και ξαναπαίχτηκε αδιάλειπτα από ερασιτεχνικούς και επαγγελματικούς θιάσους. Η απήχηση και η άμεση επιτυχία του έργου οφείλεται στην υγιή, πρωτόγονη λαϊκότητα του. Το βασικό μοτίβο του έργου είναι η γλωσσική ασυνεννοησία των διαφόρων ηρώων που προέρχονται από διάφορα μέρη της Ελλάδος και μιλάει ο καθένας το δικό του γλωσσικό ιδίωμα. Ένας αγνός αλλά και συντηρητικός Ανατολίτης, ένας συμφεροντολόγος έμπορος Μοραΐτης, ένας πληθωρικός Κρητικός, ένας μονοκόμματος Αρβανίτης, ένας Κύπριος κι ένας σπαρταριστός στενοκέφαλος Λογιότατος συναντιούνται όλοι στη λοκάντα του απόλεμου αλλά ξύπνιου επιχειρηματία Χιώτη. Κωμωδία ξεκαρδιστική και όχι μόνο γιατί ιδιωματική γλώσσα θα γίνει αφορμή για μια σειρά παρεξηγήσεων που θα τους οδηγήσει όλους στην φυλακή, στα χέρια του πονηρού Κεφαλλονίτη Αστυνόμου. Ο Βυζάντιος κατάφερε να εμφυσήσει στους ήρωές του αλήθεια και μέσα από το γλωσσικό όργανο του καθενός, να φτιάξει χαρακτήρες με τρόπο ξεχωριστό που κουβαλούν όλα τα προτερήματα και τα ελαττώματα του Έλληνα της εποχής. Όλο το κλίμα της ανησυχίας και διάλυσης που χαρακτηρίζει την Ελλάδα του 1827, αλλά και της πίστης για ένα καλύτερο αύριο περνά μέσα στο έργο καθώς η μικρότητα εναλλάσσεται με τη γενναιοψυχία και η ανθρωπιά με την εκμετάλλευση. Τέλος καλό με τους καυγάδες να καταλήγουν σε γλέντι και τις μπιστολιές στον αέρα σε χορό.
		(Βασιλική Δεμερτζή)
Σχόλια: