Το θέμα του γερό-ζηλιάρη συζύγου που γελοιοποιείται ξεκινά από τις κωμωδίες του Μενάνδρου, διατρέχει το έργο του Τερέντιου και του Πλαύτου περνά στην Commedia dell' arte και φτάνει στο νεότερο θέατρο. Ο Νταντέν όμως δεν είναι μόνο ο τραγικός κλόουν που γύρω του πλέκεται το γαϊτανάκι της ίντριγκας, αλλά εκπροσωπεί την ανερχόμενη αστική τάξη που έρχεται αντιμέτωπη με την αριστοκρατία. Δύο διαφορετικά μοντέλα ηθικής συγκρούονται. Το αναγεννησιακό, ανθρωπιστικό που ήδη παρουσιάζει εκφυλιστικά στοιχεία, και το αυστηρό, αστικό που στηρίζει την ηθική πάνω στην ιδιοκτησία. Έργο θαυμαστής ισορροπίας που διατηρεί όλο το μπουφονικό στοιχείο και τα φαρσικά στοιχεία της Commedia dell' arte ενώ παράλληλα αποτελεί ένα δοκίμιο κοινωνικής ψυχολογίας.