Οι εικοσιτέσσερις σκηνές- καταγγελία του ναζιστικού καθεστώτος- που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος, ανάμεσα στο 1935 και 1939, πριν ακόμα αποκαλυφθεί όλη η φρίκη του ναζισμού. Ο Μπρεχτ δραματοποιεί πραγματικά γεγονότα σε μια σειρά από αυτόνομες σκηνές παρουσιάζοντας τον τρόμο στην πρωτόγονη μορφή του. Ο άνθρωπος πιασμένος στο δίχτυ του τρόμου δεν γίνεται μόνο θύμα του αλλά και φορέας του. Πέφτει σ' αναρίθμητες αντιφάσεις, αλλοτριώνεται, αποδέχεται και διαιωνίζει αυτή την αλλοτρίωση. Η συνειδητοποίηση αυτών των αντιφάσεων είναι για τον Μπρεχτ η αρχή της απελευθέρωσής του.
Σχόλιο:Η δέκατη σκηνή, "Ο σπιούνος", συμπεριλαμβάνεται στην ύλη των Κ. Ν. Λ. της Γ΄ Λυκείου. Μπορεί να παιχτεί με μερικές άλλες σκηνές.