Σε μία δύσκολη οικονομικά εποχή, ο Αντρέας και η Αλίντα καλούνται από τη μοίρα τους να κάνουν ένα ταξίδι με προορισμό το άνοιγμα της διαθήκης του θείου τους Ιωσία Τέριγκτον, που ορίζει τον καθένα τους μοναδικό του κληρονόμο. ΟΙ δύο «κληρονόμοι» γνωρίζονται στο ταξίδι και ερωτεύονται ανυποψίαστοι για το παιχνίδι που τους παίζει ο υποτιθέμενος θείος, που δεν είναι άλλος από τον Ονειροπόλο Κύριο που έχει βαλθεί να αποδείξει ότι τα πάντα κινούνται από το συμφέρον και την ηλιθιότητα των ανθρώπων. Πράγμα που προς στιγμή φαίνεται να επιβεβαιώνεται, όταν οι δύο ερωτευμένοι γίνονται αντίπαλοι. Τελικά όμως, νικάει ο ερωτάς τους, παντρεύονται και καταφέρνουν να κρατήσουν ζωντανή την αγάπη τους ακόμα κι όταν αποκαλύπτεται πως δεν υπάρχουν χρήματα και πως όλα ήταν μια φάρσα του Ονειροπόλου Κυρίου, ο οποίος παραδέχεται την αποτυχία του πειράματός του.

Όλο το έργο είναι μια φάρσα με πολλές στιγμές γέλιου, αλλά και αγωνίας. Αντίθετα μ΄ αυτά που θέλει να αποδείξει ο Ονειροπόλος Κύριος, ο θεατής νιώθει ότι τα χρήματα δε φέρνουν ούτε τον έρωτα ούτε την ευτυχία. Και ότι πάνω από τα πλούτη, το συμφέρον και την ανθρώπινη ηλιθιότητα υπάρχουν τα αισθήματα, που δεν αγοράζονται με τίποτα στον κόσμο.

Κώστας Αγας
2ο ΤΕΕ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

«Η Πινακοθήκη των ηλιθίων» είναι του Ν. Τσιφόρου και πρωτοανέβηκε από το θίασο της Μαίρης Αρώνη και Δημήτρη Χορν, το 1945. Πρόκειται για μια κωμωδία σε τρεις πράξεις που «ξεκινάει από την απλή και χαρούμενη αρχή της πανανθρώπινης ηλιθιότητας και δημιουργεί μιαν εύθυμη ατμόσφαιρα, καλώντας τους πολιτισμένους να φιλοσοφήσουν μέσα από τα γελαστά λόγια της», όπως σημειώνει ο ίδιος ο συγγραφέας. Η ιστορία ξεκινά με δύο πρόσωπα επί σκηνής που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Ο  «Αντρέας» από το Παρίσι και η «Αλίντα» από τη Σεβίλλη κληρονομούν μια τεράστια περιουσία, από μια άγνωστη θεία, η οποία αποτελεί γι αυτούς και για τους θεατές  πραγματικό μυστήριο. Τα πράγματα περιπλέκονται, όταν και οι δυο ξεκινούν το ταξίδι για την υλική ευτυχία. Κι εδώ εμφανίζεται, όπως σε όλες τις ανθρώπινες ιστορίες, ο θεός έρωτας.

Η συνέχεια της ιστορίας, όχι μόνο εκτυλίσσεται επί σκηνής, αλλά ουσιαστικά διαμορφώνεται σε κάθε παράσταση σύμφωνα με την άποψη των θεατών, οι οποίοι μπαίνουν σε δίλημμα να δώσουν το δικό τους τέλος.

Το σίγουρο είναι ότι κάποιοι αποδεικνύονται τη τελευταία στιγμή «ηλίθιοι». Το ποιοι θα είναι αυτοί αποτελεί μυστήριο για όλους, αφού, όπως ειπώθηκε, το τέλος σε αυτή την παράσταση το δίνουν κάθε φορά οι θεατές.

Στην ουσία πρόκειται για μια νέα, πιο σύγχρονη άποψη του έργου του Ν. Τσιφόρου.

Η προσαρμογή έγινε από δύο καθηγητές και σκηνοθέτες του έργου, Μαρία Γιανναδάκη και Μάριο Λιάγκη, οι οποίοι φρόντισαν μαζί με τα παιδιά της θεατρικής ομάδας να μετατρέψουν το θεατρικό δρώμενο του προηγούμενου αιώνα σε ζωντανή ματιά της σύγχρονης πραγματικότητας.

Βέβαια όλη η προσπάθεια, που ξεκινά από την επιλογή του έργου, περνά στους ρόλους, στα σκηνικά, στη μουσική και σε τόσα άλλα που χρειάζεται μια παράσταση για να ανεβεί, στηρίζεται στη ζωντάνια και τη δροσιά των νέων παιδιών της Λευκίμμης και της γύρω περιοχής, που με πολύ κέφι, χαρά και πείσμα δούλεψαν σε αυτή τη θεατρική ομάδα του Λυκείου και πέτυχαν τα θαυμαστά αποτελέσματα της πρώτης ματιάς στους Αγώνες (Ιούνιος 2005).

Γιανναδάκη Μαρία, φιλόλογος

Λιάγκης Μάριος, θεολόγος

ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΛΕΥΚΙΜΜΗΣ

2662 0 22661