Αναζητώντας ένα ρεπερτόριο

Αναζητώντας ένα ρεπερτόριο…
Προτάσεις εκπαιδευτικών

Τίτλος:	«Άμλετ ο Β’»
Συγγραφέας:	Σαμ Μπόμπρικ
Μεταφραστής:	Ερρίκος Μπελιές
ISBN:	(δεν κυκλοφορεί στο εμπόριο)
Είδος - εποχή:	Παρωδία του σαιξπηρικού έργου σε δύο πράξεις
Πρόσωπα:	13 (11 ανδρικά – 2 γυναικεία)
Σύντομη περιγραφή του έργου:	Στην Ελσινόρη της Δανίας, εν μέσω απεργίας των υπαλλήλων του δήμου, το φάντασμα του νεκρού βασιλιά εμφανίζεται στο γιο του, Άμλετ το Β’, ζητώντας εκδίκηση για την άδικη δολοφονία του. Ο πονηρός αδερφός, Κλαύδιος, τον σκότωσε, γιατί από μικρός τον ζήλευε. Πιστός σπιούνος του Κλαύδιου είναι ο αυλάρχης Πολώνιος, με τα δυο του παιδιά, την Οφηλία και το Λαέρτη, ο οποίος φεύγει για το Παρίσι, για να σπουδάσει κομμωτής. Ανήσυχος ο βασιλιάς για την περίεργη συμπεριφορά του Άμλετ του Β’ ζητά βοήθεια από τους Ρόζι και Γκίλι. Οι απόψεις διχάζονται για το τι πραγματικά συμβαίνει. Έτσι, ο Κλαύδιος παίρνει την κατάσταση στα χέρια του: ρίχνει αναίσθητο τον Άμλετ το Β’ και, με τη συνοδεία των Ρόζι και Γκίλι, τον ξαποστέλνει στην Αγγλία, όπου και θα τον δολοφονήσουν. Ο Άμλετ ο Β γυρνά για να πάρει εκδίκηση. Όμως, έρχεται την ώρα της «κηδείας» της αγνής Οφηλίας, η οποία, εν τω μεταξύ, το ’χει σκάσει με κάποιο γκαρσόνι. Μετά από φοβερές δολοπλοκίες και με την ενθάρρυνση του νεκρού βασιλιά, ο Άμλετ ο Β’ δεν αφήνει κανέναν ζωντανό. Ούτε καν την Οφηλία που έχει γυρίσει έγκυος και μετανιωμένη. Τελικά, το αποφάσισε. Να μη ζει κανείς.
Σχόλια:	Το κείμενο είναι απαραίτητο να διασκευαστεί, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για θεατρική παράσταση. Αφήνει το περιθώριο για αυτοσχεδιασμούς σε επίπεδο σκηνογραφίας, υποκριτικής και ενδυματολογίας (π.χ. με τη λογική της παρώδησης αντί κοστουμιών αγοράστηκαν αποκριάτικες στολές, προβλήθηκε βίντεο με τη Λιάνα Κανέλλη να προσπαθεί να διαλευκάνει την υπόθεση, οι μαθητές έκαναν αναφορά σε ανθρώπους και περιστατικά από τη σχολική τους καθημερινότητα παρωδώντας ό,τι θεωρούσαν κακώς κείμενο). Τους ρόλους των Ρόζενκρατς & Γκίλντενστερν έπαιξαν κορίτσια. Όλοι οι χαρακτήρες του έργου θυμίζουν cartoons και γι’ αυτό το έργο καλό θα ήταν να παιχτεί σε μεγάλη ένταση, γεγονός που προϋποθέτει, βέβαια, ασκημένους μαθητές, που έχουν ασχοληθεί με ασκήσεις θεατρικού εργαστηρίου κι έχουν εξοικειωθεί με το σώμα τους και την κίνηση.
	*Νατάσα* *Μερκούρη* *Εκπ. Νέα Γενιά Ζηρίδη, 2006***