7η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
«Θέατρο & Εκπαίδευση: δεσμοί αλληλεγγύης»
Η ζωή στο άστρο του θανάτου
Το Θέατρο ως εκπαίδευση και η πηγή της ελπίδας
David R. Pammenter, Tim Prentki, Greg Naughton
Πανεπιστήμιο του Winchester
Εργαστήριο 6 ώρες
Γλώσσα: Αγγλικά με βοήθεια στα ελληνικά
“Mονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πώς την πραγματικότητα ν' αλλάξουμε” – Μπ. Μπρεχτ
Το εργαστήριο αυτό εστιάζει στις διαδικασίες εκείνες που συμβάλουν στην επινόηση και την κατασκευή ενός συμμετοχικού θεατρικού γεγονότος ως εργαλείου για την εξερεύνηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ της προσωπικής, της κοινωνικής και της πολιτικής πραγματικότητας, οι οποίες καθορίζουν και προσδιορίζουν τόσο την αγωγή μας όσο και την ανάπτυξή μας ως ανθρώπινα όντα. Σε μια ιστορική στιγμή – όπως αυτήν που διάγουμε – η οποία χαρακτηρίζεται από το βάρος των «αντι-ανθρώπινων» συντριπτικών ορθοδοξιών του φόβου και της απελπισίας, πώς μπορεί να συνδυαστεί η φαντασία και η κριτική μας σκέψη με τη δημιουργικότητά μας, ώστε να αυξηθεί η ικανότητά μας για έρευνα και καινοτομία; Στο σύγχρονο περιβάλλον που ζούμε, όπου οι ανθρώπινες ανάγκες καταπιέζονται, τι είναι αυτό που καλούμαστε να κάνουμε από παιδαγωγική και πολιτική σκοπιά, τι πρέπει να κάνουμε εμείς και τα παιδιά μας ώστε να αναπτυχθούμε ως ανθρώπινα όντα; Πώς μπορούμε εμείς, με τα παιδιά μας, να έχουμε τη δυνατότητα παρέμβασης σε και τη δυνατότητα δημιουργίας νοήματος για έναν κόσμο που πλάθεται και καθορίζεται χωρίς εμάς, και, μέσω της διατάραξης του αντί-πολιτιστικού νοήματος, να φέρουμε την αλλαγή στον κόσμο αυτό;
Το εργαστήριο αυτό θα ξεκινήσει με μία μικρή θεατρική παρέμβαση, η οποία αμφισβητεί τις προσωπικές και τις πολιτικές μας ιστορίες, πριν προχωρήσουμε στην εξερεύνηση των αντιλήψεων και της πραγματικότητας των ιστοριών αυτών, καθώς επίσης και των ιστοριών τρίτων προσώπων μέσω της δημιουργίας 4 θεατρικών κομματιών ως διαδικασιών εκπαίδευσης, τα οποία θα αποτελέσουν μέρος μιας παράστασης αλλά και αξιολόγησης που θα πραγματοποιηθούν στο τέλος. Μέσω των δικών μας διαδικασιών αναθεώρησης και επινόησης θα αναπτύξουμε, θα αποκαλύψουμε και θα χτίσουμε τις βασικές πηγές της «παιδαγωγικής της ελπίδας». Με τρόπο διαλογικό, διαλεκτικό και με κοινό στόχο, θα εστιάσουμε στην επινόηση και τη δημιουργία ενός θεάτρου ως μία ριζοσπαστική και επείγουσα ανθρωποκεντρική παιδαγωγική που έχει τις ρίζες της στην αντίσταση, με σκοπό την όξυνση της αντίφασης και τη δημιουργία προσωπικών ονείρων για να χτίσουμε ένα μέλλον για και με τα παιδιά μας και τους νέους ανθρώπους.
David R. Pammenter. Από το 1968 ασχολείται με το Θέατρο στην Εκπαίδευση, το θέατρο των πολιτών, επινοώντας και δημιουργώντας ως επαγγελματίας σκηνοθέτης, επιμορφωτής και εκπαιδευτής. Προσχώρησε στη Θεατροπαιδαγωγική ομάδα του Belgrade Theatre Coventry’s το 1969, ενώ διετέλεσε διευθυντής της από το 1972 έως το 1978. Σκηνοθέτησε τον TheatreMobile, έναν ενοποιημένο τοπικό θίασο ενηλίκων με τις δικές του εργασίες πάνω στο Θέατρο στην Εκπαίδευση και τη μουσική. Αμέσως μετά έγινε Principal Lecturer και Διευθυντής Προγράμματος του Community Theatre Arts Course στο Rose Bruford College of Speech and Drama, όπου εκπαίδευε ηθοποιούς για 10 χρόνια, ενώ έγινε επίσης Διευθυντής Ανάπτυξης. Ασχολείται με τη δημιουργία, την ανάπτυξη, τη σκηνοθεσία και τη διοίκηση του θεάτρου της κοινότητας και του πολιτικού θεάτρου, θεατροπαιδαγωγικούς θιάσους και θιάσους που ασχολούνται με το θέατρο για την ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένων των Theatre Foundry, M6, and Pit Prop. Ως Principal Lecturer στο πανεπιστήμιο του Winchester, συνέβαλε στην ανάπτυξη και την παράδοση ενός μαθήματος μεταπτυχιακού επιπέδου σχετικού με το Θέατρο στην Εκπαίδευση και το Θέατρο για την Ανάπτυξη, και ήταν επίσης Διευθυντής Προγράμματος για τις Σπουδές Δράματος, Θεάτρου και Τηλεόρασης. Έχει ασχοληθεί εκτεταμένα με την πολιτική της εκπαίδευσης των τεχνών και την ανάπτυξη προγραμμάτων και την εκπαίδευση / καθοδήγηση μέσω των θεατρικών τεχνών με θιάσους, πανεπιστήμια, το Βρετανικό Συμβούλιο και την εκπαίδευση και παροχή ΜΚΟ στην Ευρώπη, την Ασία και την Αυστραλασία. Τα κύρια ενδιαφέροντά του εστιάζουν στη δημιουργία και επινόηση θεάτρου και στην ανάπτυξη μιας πρακτικής παιδαγωγικών τεχνών του θεάτρου των πολιτών.
Ο Tim Prentki είναι Καθηγητής για το Θέατρο για την Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο του Winchester. Είναι συνεπιμελητής του περιοδικού The Applied Theatre Reader, ενώ πρόσφατα έγραψε τη μονογραφία The Fool in European Theatre. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του Research in Drama Education. Έχει γράψει άρθρα για το Θέατρο για την Ανάπτυξη σε περιοδικά στην Αυστραλία, τη Βραζιλία, τον Καναδά, την Ινδία, τη Νότια Αφρική και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Greg Naughton. Εργάστηκε ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας με την Εκπαιδευτική ομάδα του Corporate's Theatre στη Νέα Ζηλανδία, και ίδρυσε την Sun Theatre Company (θέατρο του δρόμου), αφού συνέχισε τις δραστηριότητές του ως σκηνοθέτης, επιμελητής και ηθοποιός αντικαταστάτης στη National Opera Company. Στο Ηνωμένο Βασίλειο ίδρυσε και εργάστηκε σε Θέατρο για Νέους, καθώς επίσης και με τοπικές ομάδες πάνω στην αυτοεκτίμηση. Επίσης συνεργάστηκε με πολλές ανεξάρτητες κινηματογραφικές και ραδιοφωνικές εταιρείες παραγωγής ως ανεξάρτητος παραγωγός, σκηνοθέτης και μοντέρ. Το 2002, ως επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Winchester, μελέτησε τις εφαρμογές μέσων Δικτύωσης και Οπτικοακουστικής έκφρασης για την κοινότητα. Η παραπάνω ερευνητική εργασία οδήγησε στη δημιουργία του προπτυχιακού προγράμματος που συνέδεε την παραγωγή στο χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης και τη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών. Ακολούθησε μια σειρά από έρευνες στο δημόσιο τομέα που συνδυάστηκαν με συμμετοχικά προγράμματα και προγράμματα προώθησης και έτσι τώρα προΐσταται του Μεταπτυχιακού Προγράμματος του Θεάτρου για την Ανάπτυξη. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά του εστιάζουν στο Θέατρο και στα Μέσα Επικοινωνίας ως μέσα ανάπτυξης και αναδημιουργίας της κοινότητας, και στον προσωπικό και πολιτικό αντίκτυπο που ασκούν οι δραματικές φόρμες στο θέατρο, τον κινηματογράφο και τα νέα μέσα οπτικοακουστικής έκφρασης.