Το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση
στο Κέντρο της ActionAid στην Αθήνα


 

2017-2018

Από το Μάιο του 2017 το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση εγκαινιάζει μια νέα συνεργασία με την ActionAid Hellas στην Αθήνα. Πρόκειται για ​ το ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ, ​έναν πολυχώρο δράσης και αλλαγής που παρέχει δωρεάν υπηρεσίες σε ενήλικες και καινοτόμα προγράμματα σε παιδιά και εφήβους, με στόχο την επίλυση των προβλημάτων που η πολυετής οικονομική κρίση έχει επιφέρει στη ζωή τους. 
Βρίσκεται στον Κολωνό, στην οδό Πέτρας 93, και στη δημιουργία του συνεργάστηκαν ​πολλοί και διαφορετικοί φορείς.

Το ​ Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση παρέχει στο ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ 5​ προγράμματα για παιδιά, εφήβους και ενήλικες γυναίκες που καλύπτουν όλο το χρόνο:


Πρόγραμμα Γ: «Εσύ όπως και Εγώ!» για έφηβους 13-18 ετών 

Αριθμός συμμετεχόντων ανά τμήμα: 20 παιδιά

Διάρκεια Εργαστηρίου: 2 ώρες/ 1 φορά την εβδομάδα για 5 μήνες

Το εργαστήρι επαναλαμβάνεται με διαφορετική θεματική & ύλη 2 φορές το χρόνο 

Στόχος: Να αντιμετωπίσουμε την ιδιαίτερα σημαντική και πολύπλευρη θεματική της διαφορετικότητας, την οποία βιώνουν οι νέοι κάθε ηλικίας σε διάφορες εκφάνσεις της. Θεματικός άξονας του προγράμματος είναι το τρίπτυχο «ταυτότητα, ετερότητα, διαφορετικότητα». 

Λίγα λόγια για τον τρόπο: Στο εργαστήρι αυτό οι έφηβοι επεξεργάζονται σε ένα συναισθηματικά ασφαλές περιβάλλον την αποξένωση, την μοναξιά και την απογοήτευση, μέσα από βιωματικές ασκήσεις, όπως το θεατρικό παιχνίδι και άλλες μορφές τέχνης (εικαστικά, κόμιξ, φωτογραφία). Ως αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας ενδυναμώνονται, αναπτύσσονται συναισθηματικά και καλλιεργούν την ενσυναίσθηση. Το τελευταίο εργαστήρι είναι ανοικτό στο κοινό.


Α' κύκλος

Εμψυχώτρια – Νικολέττα Δημοπούλου

«Η Α. στο παγοδρόμιο μαζί με μια δασκάλα πατινάζ μαθαίνει να προχωρά στον πάγο. Ένας μεταφυσικός άγγελος προσπαθεί να την εμψυχώσει να προχωρήσει, να τα καταφέρει, να μην το βάλει κάτω, όταν κατά λάθος πέφτει˙ ο πάγος σπάει, και η Α. βυθίζεται στον πάγο αλλά ταυτοχρόνως περνάει σε ένα σύμπαν όπου πλέον μαθαίνει να πετάει με τον άγγελο στον πλάι της, να την εμψυχώνει και πάλι...». (Καθ’ όλη τη διάρκεια της σκηνής επικρατεί φως που αλλάζει όταν η Α. αρχίζει να πετά, ανοίγοντας τα φτερά της. Το σκοτάδι πλημμυρίζει, το πέταγμα φωτίζεται πλέον μόνο από φως φακών που τα υπόλοιπα παιδιά ρίχνουν πάνω στην Α. και στον άγγελό της. 

Τα παιδιά στην αναστοχαστική συζήτηση είπαν πως προσπάθησαν να βάλουν μαζί όλα αυτά που έχουν μάθει τόσο καιρό μέσα από τις συναντήσεις μας: 1. να προσθέτει ο ένας στην ιδέα του άλλου χωρίς να την ακυρώνει, 2. να βοηθάμε ώστε να προκύπτει κάτι παραστάσιμο, αποδίδοντας την ατμόσφαιρα, χωρίς να είναι περιγραφικό, 3. να μη φοβόμαστε να εμβαθύνουμε και να δημιουργούμε «σκηνικούς» παραλληλισμούς, όπως αυτός που πετάμε κυριολεκτικά και τελικά προσπαθούμε να πετάξουμε συμβολικά. Το κυριότερο σχόλιο ήταν, ότι τα παιδιά ένιωσαν ότι πέρασαν ωραία με αυτή τη συλλογική δημιουργία και δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν ποιός είχε προτείνει τι.. 

Αυτό που συμβαίνει στο Επίκεντρο με την ομάδα θεάτρου εφήβων είναι ένα παράλληλο σύμπαν, στο οποίο μοιραζόμαστε αντί να κρυβόμαστε, ανατροφοδοτούμε τους άλλους με τις ιδέες μας αντί να τους κρίνουμε, δημιουργούμε αντί να αντιγράφουμε, ερευνούμε και ανακαλύπτουμε αυτό που θέλουμε να είμαστε και πώς να το διεκδικούμε.

Σκηνή από το Μικρό Πρίγκιπα που συναντά την Αλεπού

«-Θα ήταν καλύτερα να έρχεσαι πάντα την ίδια ώρα. Αν έρχεσαι, ας πούμε, στις τέσσερις το απόγευμα, από τις τρεις θ' αρχίζω να 'μαι ευτυχισμένη. Όσο θα περνά η ώρα, τόσο θα νιώθω ευτυχισμένη. Στις τέσσερις πια, θα πηγαινοέρχομαι και θ' ανησυχώ. Θ'ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας! Αν όμως έρχεσαι όποτε να 'ναι, ποτε' δε θα ξέρω πότε ακριβώς να σου 'χω ανοίξει την καρδιά μου... Χρειάζεται τελετουργία.

-Τι θα πει "τελετουργία";

-Είναι κι αυτό κάτι που έχει ξεχαστεί. Είναι αυτό που κάνει τη μια μέρα να διαφέρει από την άλλη, τη μια ώρα από την άλλη. Οι κυνηγοί μου, ας πούμε, έχουν κάποια τελετουργία. Χορεύουν κάθε Πέμπτη με τα κορίτσια του χωριού. Έτσι η Πέμπτη είναι υπέροχη μέρα! Πάω και μια βόλτα ώς το αμπέλι. Αν όμως χόρευαν οι κυνηγοί όποτε να 'ναι, όλες οι μέρες θα 'ταν ίδιες, κι εγώ δε θα 'χα ανάπαυλα ούτε στιγμή.»

 

Β' κύκλος

Εμψυχώτρια - Νικολέττα Δημοπούλου

Στο δεύτερο κύκλο συναντήσεων της ομάδας θεάτρου εφήβων στο Επίκεντρο της Actionaid πειραματιστήκαμε με θεατρικούς ρόλους και συνθήκες συνάντησής τους. Παίξαμε τύπους φανταστικούς και χαρακτήρες από την πραγματική ζωή και εξερευνήσαμε βιωματικά τις μορφές που μπορεί να πάρει μια σκηνική παρουσίαση. Οικειοποιηθήκαμε την «θεατρική γλώσσα» και αναπαραστήσαμε ιστορίες εμπνευσμένες από την καθημερινότητα, τις επιθυμίες μας αλλά και την φαντασία μας για να μιλήσουμε με έναν συμβολικό και καλλιτεχνικό τρόπο για αυτά που μας απασχολούν. 

Φωτογραφίες τραβηγμένες από την τελική παρουσίαση με τίτλο «Μουσείο Προσωπικής Ιστορίας». 

 


12

 

Συντονίστρια των προγραμμάτων στο "Επίκεντρο" του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση​: Γιώλικα Πουλοπούλου 

​Εργαστήρια παιδιών-εφήβων: 
​Νικολέττα Δημοπούλου, Ιωάννα Κυρίτση, Μαριλία Μερσινιάδη, Δέσποινα Μιτσιάλη

Εργαστήριο γυναικών:
Βέρα Λάρδη

Δείτε περισσότερα εδώ: http://epikentro.actionaid.gr & https://www.youtube.com/watch?v=HOmB4Y6Wge4