«Διδάσκω... τα πάντα με ένα παραμύθι» - μια πρακτική παρουσίαση ιδεών και δυνατοτήτων με ενεργητική συμμετοχή

ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ

«ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΕΝΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΣΤΟ ΦΩΣ»

Παρασκευή 20 & Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2006
Θέατρο «Κάρολος Κουν» (οδός Θησείου & Υψηλάντου - Άλιμος)
4ο Λύκειο Αλίμου (οδός Υψηλάντου & Παρθενώνος - Άλιμος)

Η Διημερίδα πραγματοποιείται σε συνεργασία
με το Πολιτιστικό Τμήμα & το 4ο Λύκειο του Δήμου Αλίμου
και το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση

Με την ευγενή χορηγία του Δήμου Αλίμου,
του 4ου Λυκείου Αλίμου
& της 9ης Σχολικής Επιτροπής του Δήμου Νέας Σμύρνης

Αιτήσεις συμμετοχής: Η συμμετοχή είναι ελεύθερη. Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να δηλώσουν συμμετοχή στην Υπεύθυνη Γραμματείας, κα. Μαριάνθη Βαλανιδά μέχρι 16 Ιανουαρίου 2006, ώρες 8.30-10.30,  τηλ. 210-9851018, 210-9884646 ή στο Φαξ 210-9851797, e-mail: tomeaspol@sch.gr. Θα δοθούν βεβαιώσεις συμμετοχής.

Προσοχή: Λόγω των εργαστηρίων, συνολικά ο μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων είναι 100. Θα προηγηθούν οι εκπαιδευτικοί της Δ΄ Δ/νσης.  Από τις άλλες Δ/νσεις θα προηγηθούν τα μέλη του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.  

Οργανωτική Επιτροπή:
Δόμνα Καζακοπούλου, Διευθύντρια Δ' Δ/νσης Β/βάθμιας Εκπ/σης Αθήνας
Χάρη Αλεξάκη & Μαρία Χατζή, Υπεύθυνες Πολιτιστικών Θεμάτων & Καλλιτεχνικών Αγώνων της Διεύθυνσης

Γραμματεία: Βούλα Κακκούρη, Μαριάνθη, Βαλανιδά, Ιωάννα Μαργέλη, Μαρία Πέττα, Σοφία Μητσιοπούλου

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου

Β' Συνεδρία
Εργαστήρια (παράλληλες  συνεδρίες): 12:00- 14:30

Εργαστήριο 2: Κων/νος Μιζάρας, Κων/νος Δανίκας, Ευτυχία Λιβανίου, Ηλίας Γκογιάννος (θέατρο ΑΕΡΟΠΛΟΙΟ)
"Διδάσκω... τα πάντα με ένα παραμύθι"- μια πρακτική παρουσίαση ιδεών και δυνατοτήτων με ενεργητική συμμετοχή

Μια πρακτική παρουσίαση ιδεών και δυνατοτήτων, με ενεργότατη συμμετοχή»

Στο εργαστήρι θα πάρουμε ένα ποίημα από ένα βιβλίο 1ης, 2ης ή 3ης Γυμνασίου και κάνοντας χρήση των βασικών στοιχείων του παραμυθιού, θα γράψουμε ένα παραμύθι, το οποίο να εξυπηρετεί τη δουλειά του εκπαιδευτικού.

Ο Ηλίας Γκογιάννος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974 και σπούδασε στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (1998), στο Εργαστήρι Δημοσιογραφίας (1999) και στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (σπουδές στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό, 2000 – 2003). Ασχολήθηκε με το παιδικό θέατρο, στο οποίο βρήκε τη δυνατότητα να ταξιδεύει τον εαυτό του και τους άλλους σε κόσμους μακρινούς και ονειρεμένους. Μέσα από την αφήγηση παραμυθιών πιστεύει ότι ένα παιδί μπορεί να μάθει κάτι παραπάνω από το καλό και το κακό… μπορεί να μάθει να ονειρεύεται και να εξερευνά.

Ο Κωνσταντίνος Δανίκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Με πατέρα μουσικό και παππού ηθοποιό, άρχισε από νεαρή ηλικία να μαθαίνει τον κόσμο της μουσικής και του θεάτρου. Εκείνο που θα τον κερδίσει επαγγελματικά θα είναι το θέατρο. Το 1995, θα γνωρίσει τη Νίκη Τριανταφυλλίδη, με την οποία θα κάνει τα πρώτα του βήματα στο παιδικό θέατρο και το θεατρικό παιχνίδι. Κάνοντας σεμινάρια με θέμα «κινησιολογία – σωματική έκφραση και θεατρική έκφραση», θα γνωρίσει και θα γνωριστεί με το θέατρο και το παιδί. Την ίδια χρονιά, περνάει στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν από όπου το 1998 θα αποφοιτήσει με επιτυχία. Η επαφή με τα παιδιά, το θέατρο και το παιχνίδι ήταν πλέον αναγκαία για τις ανησυχίες του. Στις συχνές συζητήσεις του με φίλους καθηγητές και δασκάλους ένα από τα μόνιμα θέματα είναι η θεατρική παιδεία στην Ελλάδα. Τον απασχολεί και το εκφράζει έντονα σε κάθε ευκαιρία το πώς μπορεί η μαγεία του θεάτρου, η λύτρωση και η καλλιέργεια που αυτό προσφέρει σε κάθε άνθρωπο, μπορούν να γίνουν κομμάτι της ζωής του από τη νεαρή κιόλας ηλικία. Έχοντας παίξει σε παραστάσεις όπως: «Μαντάμ Σουσού» του Δ. Ψαθά, «Ερωτόκριτο» του Β. Κορνάρου, «Οιδίποδας Τύραννος», Σοφοκλή, «Αρκαδία» του Τομ Στόπαρντ, «Γλωσσοκοπάνα», του Μαριβώ κα.. Έχοντας συνεργαστεί με σημαντικούς σκηνοθέτες όπως οι Β. Θεοδωρόπουλος, Β. Νικολαΐδης, Κ. Αρβανιτάκης κα, έχοντας συμμετάσχει σε ταινίες του Ν. Τριανταφυλλίδη, της Ελισάβετ Χρονοπούλου, του Ν. Γραμματικού κα., δημιουργεί μια αξιόλογη εμπειρία ως ηθοποιός για τη μέχρι τότε τετράχρονη πορεία του, αλλά δεν έχει καταφέρει ακόμα να κάνει πράξη τα πιστεύω του όσον αφορά στο παιδικό θέατρο. Το 2004 θα γνωριστεί με τον Ν. Καμτσή, με τον οποίο θα ξεκινήσει μια δημιουργικότατη συνεργασία πάνω στο παιδικό θέατρο και το παραμύθι. Μπαίνει σε ένα κόσμο που από καιρό θαυμάζει και εκφράζει τη σπουδαιότητά του για το ελληνικό θέατρο και με δάσκαλο και καθοδηγητή το Νίκο Καμτσή και το θέατρο Αερόπλοιο θα παίξει σε παιδικές παραστάσεις όπως: «Στου Κολόμβου τον Καιρό», «Θάλασσα από Παραμύθια» και σε δραματοποιημένα παραμύθια όπως: «Ο Τσαγκάρης και οι Καλικάτζαροι» και «Μαγεμένος Αυλός».

Η Ευτυχία Λιβάνιου γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε Θέατρο στη Δραματική Σχολή Αθηνών του Γ. Θεοδοσιάδη και Drama in Education στο Trinity College στο Δουβλίνο Έχει κάνει σεμινάρια δραματοθεραπείας, σκηνοθεσίας και κατασκευής μαριονέτας. Έχει κάνει μαθήματα τραγουδιού και χορού. Έχει ασχοληθεί με διαφορετικά είδη θεάτρου όπως αρχαίο δράμα και κωμωδία, επιθεώρηση, σύγχρονο θέατρο και θέατρο για παιδιά. Έχει εμφανιστεί στην τηλεόραση και ασχολείται με μεταγλωττίσεις και εκφωνήσεις διαφημιστικών και ντοκυμαντέρ. Συνεργάστηκε αρκετές φορές ως βοηθός σκηνοθέτη και σκηνοθέτησε στο φεστιβάλ Διαρροές και σε ερασιτεχνικά θεατρικά εργαστήρια. Διδάσκει θεατρικό παιχνίδι στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Ο Κωσταντής Μιζάρας γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου του έτους 1978. Φοίτησε στην Ανωτέρα Ιδιωτική Σχολή Δραματικής Τέχνης Διομήδη Φωτιάδη, από όπου και αποφοίτησε –περνώντας τις εξαγωγικές εξετάσεις του Υπουργείου- το 1999. Απόφοιτος Deree College (Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού, 2002). Επί της παρούσης φοιτά στη Θεατρολογία Αθηνών. Δουλεύει ως αρθογράφος, κειμενογράφος και ηθοποιός από το 2000 και άρχισε να ασχολείται με το παραμύθι (συγγραφή, διασκευή, επιμέλεια και ως ηθοποιός) εδώ και 2 περίπου χρόνια. Μαγεύτηκε! Βρήκε στα παραμύθια -κυρίως ελληνικά, αλλά και ξένα- ένα κόσμο που του έλειπε, μια ατμόσφαιρα και μια «λογική» που δεν υπάρχει σε κανένα άλλο είδος γραφής και αφήγησης. Μέσα από αυτά, ανακάλυψε ξανά, συναισθήματα και ιδέες που μπορούν εύκολα, αν και όχι απλοϊκά να διευρύνουν την κατανόηση των μικρών –αλλά και των μεγάλων. Πιστεύει έντονα στην αναγκαιότητα της χρήσης του θεάτρου στην εκπαίδευση και με αυτό δεν εννοεί την απλή διδασκαλία θεατρικών κειμένων και το ανέβασμα παραστάσεων με ηθοποιούς τα ίδια τα παιδιά. Σήμερα, όπως λέει, χρειαζόμαστε να ξαναανακαλύψουμε πλέον μια πραγματικότητα διάδρασης, δηλαδή μια θεατρική πραγματικότητα και δη μια «παραμυθιακή» πραγματικότητα. Παίζει στο Θέατρο Αερόπλοιο.