5η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ/ΔΡΑΜΑ και ΤΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ &
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ του ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ International Drama / Theatre & Education Association – IDEA
«Θέατρο στην εκπαίδευση: δημιουργώντας νέους ρόλους στον 21ο αιώνα»
Αθήνα 17-18-19 Μαρτίου 2006
Προ- και μετα-συνεδριακές εκδηλώσεις 11-23 Μαρτίου 2006 σε τέσσερις πόλεις της χώρας
Κορίνα Πρεβεδουράκη, ζωγράφος -εκπαιδευτικός
Χριστίνα Λαναρά, φιλόλογος γαλλικής γλώσσας, υπεύθυνη προγράμματος «Εκπαίδευση & Μουσείο», Δ.Δ.Ε. Ανατολικής Αττικής
«Δημιουργικότητα στο σχολείο και αποκαλύψεις για τη Βία»
Εργαστήριο 2,5 ωρών - Γλώσσα: Ελληνικά
Η δημιουργικότητα, λειτουργώντας ως σχέση πανανθρώπινη, μπορεί να γίνει αφορμή προσέγγισης της αλήθειας. Ωστόσο, όταν ο ορθολογισμός περιορίζει τη δυνατότητα να αναγνωρισθεί ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίον μπορεί η τέχνη να καταγγείλει την πραγματικότητα, τότε ο πολιτισμός «φτωχαίνει». Η τυποποίηση της εργασίας που υποστηρίχθηκε από το βιομηχανικό-τεχνολογικό πολιτισμό του προηγούμενου αιώνα, επηρεάζει και το εκπαιδευτικό σύστημα καταπνίγοντας την εκφραστική διάθεση μαθητών και δασκάλων, με συνέπεια τη διαταραχή της ισορροπίας ανάμεσά τους, τον περιορισμό της διαδικασίας διαμόρφωσης όσο και καθορισμού της μορφωτικής πράξης. Το θάρρος που περικλείει η πνευματική ανάπτυξη, εμπεριέχει και τη διερεύνηση συμβολισμών της τέχνης που απογυμνώνουν την αλήθεια, συνεισφέροντας με αυτόν τον τρόπο στη διαδικασία επικοινωνίας καθενός με το περιβάλλον. Διότι όταν το συμβολικό γίνεται κατανοητό, τότε αφομοιώνεται σαν κομμάτι της προσωπικής εμπειρίας. Γενικά, το σχέδιο εκπαιδευτικής δραστηριότητας θα περιλαμβάνει συζήτηση, χρήση φωτογραφικού και ζωγραφικού υλικού, τη μέθοδο της προσωπικής αφήγησης και της αντιπαράθεσης. Στόχος: α) η ταύτιση καθενός με αυτό που δηλώνεται ή εκφράζεται στο φωτογραφικό και ζωγραφικό έργο με προσωπικές εμπειρίες ή σκέψεις, β) η ενίσχυση της αδιάκοπης ευαισθητοποίησης στο ζήτημα της βίας, γ) η ανάπλαση μιας κατάστασης μέσα από κινητοποίηση συναισθημάτων, δ) η έκφραση του «συγκλονισμού» με αφορμή συμπυκνωμένα ερεθίσματα που δέχεται καθένας απ’ ό,τι συμβαίνει στον κόσμο. Στο εργαστήριο μπαίνουν ερωτήματα για τον αποκαλυπτικό ρόλο που μπορεί να δοθεί στην τέχνη μέσα στο σχολείο του 21ου αιώνα. Δεν χρειάζεται ειδική προετοιμασία από τους συνέδρους για τη συμμετοχή τους στο εργαστήριο.
Η Κορίνα Πρεβεδουράκη είναι ζωγράφος. Σπούδασε Γραφικές Τέχνες στη Σχολή Βακαλό στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών BRERA, Μιλάνο το 1986. Έχει συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις κι έχει παρουσιάσει δύο ατομικές. Το διάστημα 1992-1998 διηύθυνε ιδιωτικό εργαστήρι καλλιτεχνικής δημιουργίας για εφήβους. Από το 1986, διδάσκει ως εκπαιδευτικός τέχνης στην ιδιωτική και αργότερα στη δημόσια εκπαίδευση. Το 2000-2004, ασχολήθηκε με την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων που αφορούν στη σχέση εκπαίδευσης και μουσείων, στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Ανατολικής Αττικής. Είναι μέλος της Ένωσης Καθηγητών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων και του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος.
Η Χριστίνα Λαναρά είναι καθηγήτρια γαλλικών. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Από το 1984 διδάσκει στην ιδιωτική και αργότερα στη δημόσια εκπαίδευση γαλλικά και θεατρολογία. Παρακολούθησε σεμινάρια για το θέατρο και την ιστορία της τέχνης στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συμμετέχει από το 1998 στο πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Θέατρο» της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής. Είναι μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής της Διεθνούς Συνδιάσκεψης της Αθήνας καθώς και του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση. Από το 2003 ασχολείται με την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων που αφορούν το πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Μουσείο» στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής.