5η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ/ΔΡΑΜΑ και ΤΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ &
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ του ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ International Drama / Theatre & Education Association – IDEA
«Θέατρο στην εκπαίδευση: δημιουργώντας νέους ρόλους στον 21ο αιώνα»
Αθήνα 17-18-19 Μαρτίου 2006
Προ- και μετα-συνεδριακές εκδηλώσεις 11-23 Μαρτίου 2006 σε τέσσερις πόλεις της χώρας
Εδουάρδος Γεωργίου, σκηνογράφος, Θίασος ΠΑΝΤΟΥΜ,
«Υφαίνω και κεντώ! Γράφω και σχεδιάζω! Θέλω να πω μια ιστορία…»
Εικαστικό δρώμενο 2,5 ωρών - Γλώσσα: Ελληνικά
Πόσο κοντά, αλήθεια, είναι η ύφανση και το κέντημα στη διήγηση, στην αναπαράσταση μιας ιστορίας; Το ύφασμα όπως και το κείμενο έχει στημόνι και υφάδι κι όσο για το κέντημα ποιος δεν μπορεί να φανταστεί τον θεατρίνο που κεντά ένα χαρακτήρα και μια δράση πάνω στον καμβά μιας ιστορίας. Και ποιος δεν θυμάται να θαυμάζει τα κεντήματα μιας γιαγιάς με τα σχηματοποιημένα ανθρωπάκια, δέντρα και πουλιά και να προσπαθεί να ξεδιαλύνει ποιου γάμος γίνεται στο κέντημα ή ακόμα για ποιου το γάμο έγινε το κέντημα. Έτσι, η ιστορία πάνω στο υφαντό, στο κέντημα και η ιστορία γύρω από το κέντημα και το υφαντό γίνονται ένα και η μία μπαίνει μέσα στην άλλη, σαν τις ματριόσκες, τις ρωσικές κούκλες. Ας φανταστούμε τώρα πως μαζευόμαστε, σαν τις γιαγιάδες και τις μανάδες με τις καρεκλίτσες μας σε μια ηλιόλουστη αυλή, αφού έχουμε τελειώσει τις δουλειές και έχουμε παραμερίσει τις έγνοιες και εκεί με καθαρή καρδιά αλλά κι αφοσίωση καθόμαστε και υφαίνουμε και κεντάμε το Μαγικό Πέπλο της Ιστορίας. Και μέσα από την επαναλαμβανόμενη κίνηση της βελόνας, μέσα από την συγκέντρωση στην κλωστή που «γράφει», βρίσκουμε την ευκαιρία αλλά και την καθαρότητα να σκεφτούμε για τις έγνοιες και τις δουλειές μας, αλλά και να συζητήσουμε με τους άλλους. Να ανταλλάξουμε και ταυτόχρονα μαζί να αποτυπώσουμε στο ύφασμα τη δικιά μας ιστορία. Αυτό το Πέπλο είναι μαγικό, γιατί μπορεί να ξυπνήσει την Ιστορία. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κοστούμι, ως μαγικό χαλί, ως τέντα, ως σκηνικό φόντο. Μπορούμε να τυλιχτούμε μ’ αυτό και να μεταμορφωθούμε, να κάτσουμε πάνω του και να ταξιδέψουμε, να σταθούμε μπροστά του και να παραστήσουμε να μπούμε από κάτω και να προστατευθούμε. Κι είναι μαγικό, γιατί πάνω του έχουμε κεντήσει και υφάνει μια ιστορία με χρώματα σχήματα και λέξεις. Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ημερών (Σάββατο, Κυριακή) της Συνδιάσκεψης θα δημιουργηθεί ένα συλλογικό χειροτέχνημα, ένα ομαδικό εικαστικό θεατρικό δρώμενο από μικρές ομάδες που θα διαδέχονται η μία την άλλη κατά τη διάρκεια των εργαστηρίων αλλά και με την εθελοντική συμβολή όσων από τους συμμετέχοντες το επιθυμούν κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων. Η έναρξη του δρώμενου θα γίνει το Σάββατο 18 Μαρτίου, στις 10.30 κατά τη διάρκεια του διαλείμματος και η λήξη του την Κυριακή 19 Μαρτίου στις 12.00 στο τέλος του διαλείμματος. Κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου-δρώμενου, οι συμμετέχοντες θα έχουν στη διάθεσή τους υλικά με τα οποία θα δημιουργήσουν το πέπλο της ιστορίας. Θα μπορούν να διαλέξουν υφάσματα και διακοσμητικά στοιχεία ή λέξεις και φράσεις με τις οποίες θα «υφάνουν», θα υλοποιήσουν, θα δώσουν μορφή σε μια συλλογική ιστορία. Κομμάτια ύφασμα, κορδέλες, κουμπιά, διακοσμητικά στοιχεία όπως υφασμάτινα λουλούδια, τρέσες και πούλιες αλλά και υλικά ανακύκλωσης όπως καπάκια αναψυκτικών, πλαστικά υλικά και χαρτί θα είναι στη διάθεση των συμμετεχόντων. Μια σειρά εργαλεία όπως είδη ραπτικής, μια ραπτομηχανή, κόλλες καθώς και καθοδήγηση και βοήθεια στη χρήση τους θα διευκολύνει την κατασκευή και θα συγκεκριμενοποιήσει το αποτέλεσμα. Θα υπάρχουν επίσης λέξεις και φράσεις γραμμένες πάνω σε κάποια από τα υλικά, τις οποίες οι συμμετέχοντες μπορούν να χρησιμοποιήσουν, για να εμπλουτίσουν το αποτέλεσμα.
Ο Εδουάρδος Γεωργίου γεννήθηκε το 1968. Ήδη από το 1983 δουλεύει ως βοηθός σκηνογράφος. Παράλληλα με τις σπουδές του στην Αρχιτεκτονική σχολή του ΕΜΠ δουλεύει ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος για διάφορες μικρές και μεγάλες παραγωγές. Από το 1994 ως το 2002, μετά από μεταπτυχιακές σπουδές σκηνογραφίας στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Clermont-Ferrand, ζει και εργάζεται στην Γαλλία. Για δύο χρόνια ήταν ο σκηνογράφος του θιάσου L’arbre à Nomades στο Παρίσι. Από το 2002 ζει στην Ελλάδα. Ανάμεσα σε άλλα, έχει σκηνογραφήσει για την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης στη Θεσσαλονίκη, το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, την ΕΘΑΛ και το ΘΟΚ στην Κύπρο με σκηνοθέτες, ανάμεσα σε άλλους, τον Χρ. Σιοπαχά, τον Π. Ζηβανό, τον Β. Νικολαΐδη, τον Στ. Κοτσίκο και το Μ. Τίγκιλη. Είναι ο σκηνογράφος των Παντούμ από την ίδρυσή του Θιάσου.