logo_desmoi2012

7η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ  

«Θέατρο & Εκπαίδευση: δεσμοί αλληλεγγύης»

Προσκεκλημένοι ομιλητές, Ανακοινώσεις, Εργαστήρια, Ομάδες Εργασίας, Δρώμενα
Αθήνα, 23, 24, 25 Νοεμβρίου 2012

 

 

7η Συνδιάσκεψη 2012 - Εργαστήρια

 

Η ζωή στο άστρο του θανάτου. Το Θέατρο ως εκπαίδευση και η πηγή της ελπίδας

Η ζωή στο άστρο του θανάτου. Το Θέατρο ως εκπαίδευση και η πηγή της ελπίδας

Αθήνα, 24/11/2012, Εργαστήριο Συνδιάσκεψης 2012, David Pammenter, Tim Prenkti, Greg Naughton

Ημ/νίες Εκδήλωσης: 24/11/2012 3:30 μμ - 25/11/2012 12:00 μμ Export event

7η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ  

«Θέατρο & Εκπαίδευση: δεσμοί αλληλεγγύης»

Η ζωή στο άστρο του θανάτου
Το Θέατρο ως εκπαίδευση και η πηγή της ελπίδας

 

David R. Pammenter, Tim Prentki, Greg Naughton

Πανεπιστήμιο του Winchester

 

 

Εργαστήριο 6 ώρες

Γλώσσα: Αγγλικά με βοήθεια στα ελληνικά

 

 

“Mονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πώς την πραγματικότητα ν' αλλάξουμε” – Μπ. Μπρεχτ

 

Το εργαστήριο αυτό εστιάζει στις διαδικασίες εκείνες που συμβάλουν στην επινόηση και την κατασκευή ενός συμμετοχικού θεατρικού γεγονότος ως εργαλείου για την εξερεύνηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ της προσωπικής, της κοινωνικής και της πολιτικής πραγματικότητας, οι οποίες καθορίζουν και προσδιορίζουν τόσο την αγωγή μας όσο και την ανάπτυξή μας ως ανθρώπινα όντα. Σε μια ιστορική στιγμή – όπως αυτήν που διάγουμε – η οποία χαρακτηρίζεται από το βάρος των «αντι-ανθρώπινων» συντριπτικών ορθοδοξιών του φόβου και της απελπισίας, πώς μπορεί να συνδυαστεί η φαντασία και η κριτική μας σκέψη με τη δημιουργικότητά μας, ώστε να αυξηθεί η ικανότητά μας για έρευνα και καινοτομία; Στο σύγχρονο περιβάλλον που ζούμε, όπου οι ανθρώπινες ανάγκες καταπιέζονται, τι είναι αυτό που καλούμαστε να κάνουμε από παιδαγωγική και πολιτική σκοπιά, τι πρέπει να κάνουμε εμείς και τα παιδιά μας ώστε να αναπτυχθούμε ως ανθρώπινα όντα; Πώς μπορούμε εμείς, με τα παιδιά μας, να έχουμε τη δυνατότητα παρέμβασης σε και τη δυνατότητα δημιουργίας νοήματος για έναν κόσμο που πλάθεται και καθορίζεται χωρίς εμάς, και, μέσω της διατάραξης του αντί-πολιτιστικού νοήματος, να φέρουμε την αλλαγή στον κόσμο αυτό;

 

Το εργαστήριο αυτό θα ξεκινήσει με μία μικρή θεατρική παρέμβαση, η οποία αμφισβητεί τις προσωπικές και τις πολιτικές μας ιστορίες, πριν προχωρήσουμε στην εξερεύνηση των αντιλήψεων και της πραγματικότητας των ιστοριών αυτών, καθώς επίσης και των ιστοριών τρίτων προσώπων μέσω της δημιουργίας 4 θεατρικών κομματιών ως διαδικασιών εκπαίδευσης, τα οποία θα αποτελέσουν μέρος μιας παράστασης αλλά και αξιολόγησης που θα πραγματοποιηθούν στο τέλος. Μέσω των δικών μας διαδικασιών αναθεώρησης και επινόησης θα αναπτύξουμε, θα αποκαλύψουμε και θα χτίσουμε τις βασικές πηγές της «παιδαγωγικής της ελπίδας». Με τρόπο διαλογικό, διαλεκτικό και με κοινό στόχο, θα εστιάσουμε στην επινόηση και τη δημιουργία ενός θεάτρου ως μία ριζοσπαστική και επείγουσα ανθρωποκεντρική παιδαγωγική που έχει τις ρίζες της στην αντίσταση, με σκοπό την όξυνση της αντίφασης και τη δημιουργία προσωπικών ονείρων για να χτίσουμε ένα μέλλον για και με τα παιδιά μας και τους νέους ανθρώπους.

 

 

David R. Pammenter. Από το 1968 ασχολείται με το Θέατρο στην Εκπαίδευση, το θέατρο των πολιτών, επινοώντας και δημιουργώντας ως επαγγελματίας σκηνοθέτης, επιμορφωτής και εκπαιδευτής. Προσχώρησε στη Θεατροπαιδαγωγική ομάδα του Belgrade Theatre Coventry’s το 1969, ενώ διετέλεσε διευθυντής της από το 1972 έως το 1978. Σκηνοθέτησε τον TheatreMobile, έναν ενοποιημένο τοπικό θίασο ενηλίκων με τις δικές του εργασίες πάνω στο Θέατρο στην Εκπαίδευση και τη μουσική. Αμέσως μετά έγινε Principal Lecturer και Διευθυντής Προγράμματος του Community Theatre Arts Course στο Rose Bruford College of Speech and Drama, όπου εκπαίδευε ηθοποιούς για 10 χρόνια, ενώ έγινε επίσης Διευθυντής Ανάπτυξης. Ασχολείται με τη δημιουργία, την ανάπτυξη, τη σκηνοθεσία και τη διοίκηση του θεάτρου της κοινότητας και του πολιτικού θεάτρου, θεατροπαιδαγωγικούς θιάσους και θιάσους που ασχολούνται με το θέατρο για την ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένων των Theatre Foundry, M6, and Pit Prop. Ως Principal Lecturer στο πανεπιστήμιο του Winchester, συνέβαλε στην ανάπτυξη και την παράδοση ενός μαθήματος μεταπτυχιακού επιπέδου σχετικού με το Θέατρο στην Εκπαίδευση και το Θέατρο για την Ανάπτυξη, και ήταν επίσης Διευθυντής Προγράμματος για τις Σπουδές Δράματος, Θεάτρου και Τηλεόρασης. Έχει ασχοληθεί εκτεταμένα με την πολιτική της εκπαίδευσης των τεχνών και την ανάπτυξη προγραμμάτων και την εκπαίδευση / καθοδήγηση μέσω των θεατρικών τεχνών με θιάσους, πανεπιστήμια, το Βρετανικό Συμβούλιο και την εκπαίδευση και παροχή ΜΚΟ στην Ευρώπη, την Ασία και την Αυστραλασία. Τα κύρια ενδιαφέροντά του εστιάζουν στη δημιουργία και επινόηση θεάτρου και στην ανάπτυξη μιας πρακτικής παιδαγωγικών τεχνών του θεάτρου των πολιτών.

 

Ο Tim Prentki είναι Καθηγητής για το Θέατρο για την Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο του Winchester. Είναι συνεπιμελητής του περιοδικού The Applied Theatre Reader, ενώ πρόσφατα έγραψε τη μονογραφία The Fool in European Theatre. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του Research in Drama Education. Έχει γράψει άρθρα για το Θέατρο για την Ανάπτυξη σε περιοδικά στην Αυστραλία, τη Βραζιλία, τον Καναδά, την Ινδία, τη Νότια Αφρική και το Ηνωμένο Βασίλειο.

 

Greg Naughton. Εργάστηκε ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας με την Εκπαιδευτική ομάδα του Corporate's Theatre στη Νέα Ζηλανδία, και ίδρυσε την Sun Theatre Company (θέατρο του δρόμου), αφού συνέχισε τις δραστηριότητές του ως σκηνοθέτης, επιμελητής και ηθοποιός αντικαταστάτης στη National Opera Company. Στο Ηνωμένο Βασίλειο ίδρυσε και εργάστηκε σε Θέατρο για Νέους, καθώς επίσης και με τοπικές ομάδες πάνω στην αυτοεκτίμηση. Επίσης συνεργάστηκε με πολλές ανεξάρτητες κινηματογραφικές και ραδιοφωνικές εταιρείες παραγωγής ως ανεξάρτητος παραγωγός, σκηνοθέτης και μοντέρ. Το 2002, ως επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Winchester, μελέτησε τις εφαρμογές μέσων Δικτύωσης και Οπτικοακουστικής έκφρασης για την κοινότητα. Η παραπάνω ερευνητική εργασία οδήγησε στη δημιουργία του προπτυχιακού προγράμματος που συνέδεε την παραγωγή στο χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης και τη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών. Ακολούθησε μια σειρά από έρευνες στο δημόσιο τομέα που συνδυάστηκαν με συμμετοχικά προγράμματα και προγράμματα προώθησης και έτσι τώρα προΐσταται του Μεταπτυχιακού Προγράμματος του Θεάτρου για την Ανάπτυξη. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά του εστιάζουν στο Θέατρο και στα Μέσα Επικοινωνίας ως μέσα ανάπτυξης και αναδημιουργίας της κοινότητας, και στον προσωπικό και πολιτικό αντίκτυπο που ασκούν οι δραματικές φόρμες στο θέατρο, τον κινηματογράφο και τα νέα μέσα οπτικοακουστικής έκφρασης.

 

 Μήττα Δήμητρα/Φρυδά Αντιγόνη: "Από την παράκληση στην ικεσία"

Από την παράκληση στην ικεσία

 

Δήμητρα Μήττα 

συγγραφέας, φιλόλογος στο Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Αμπελοκήπων, Θεσσαλονίκη

Φρυδά Αντιγόνη, Ηθοποιός

Εργαστήριο 3 ωρών

Εκλαμβάνοντας ως σύγχρονους ικέτες τους ανθρώπους που φεύγουν από την πατρίδα τους, γιατί μπαίνει σε κίνδυνο η ζωή ή η τιμή τους, στο εργαστήριο θα επιχειρήσουμε να ανιχνεύσουμε:  α) τη διαφορά ανάμεσα στην παράκληση και την ικεσία, ανάμεσα σε μια καθημερινή κατάσταση επικοινωνίας και αίτησης (παράκληση) και στην ικεσία που τελείται σε έκτακτες καταστάσεις, β) τη διαφορά ανάμεσα στην ατομική πράξη της παράκλησης και της ικεσίας και την ομαδική, γ) τις συνθήκες και τις αιτίες που οδηγούν κάποιον να παρακαλέσει, κυρίως όμως να ικετεύσει, δ) στάσεις του σώματος του ικέτη και τη σωματική διάδραση με τον ικετευόμενο, ε) συναισθήματα τόσο του ικέτη όσο και του ικετευόμενου και πώς αυτά επιδρούν στο σώμα, στ) ζητήματα πολιτικής και ηθικής που εγείρονται με την ικεσία, καθώς και πώς η απουσία πολιτικής θέτει σε δοκιμασία την ηθική συνείδηση του πολίτη και τον ανθρωπισμό του, ζ) τη συνέπειά μας, που αποδεικνύεται στην πράξη, απέναντι στον πληθυντικό αριθμό της λέξης «πολιτισμός» έναντι του ενικού αριθμού «ο Πολιτισμός».

Μίτος σε αυτό το ταξίδι ανίχνευσης θα είναι κείμενα από την αρχαία γραμματεία (κυρίως το έπος και την τραγωδία) και έργα των τεχνών που θα λειτουργήσουν καθοδηγητικά στην κατανόηση της σωματικότητας της ικεσίας.

Το Εργαστήριο απευθύνεται σε όλους. Οι συμμετέχοντες δεν χρειάζεται να προσκομίσουν τίποτε, αρκεί μόνο να φορούν άνετα ρούχα και να είναι διατεθειμένοι να πάρουν ρίσκα.

Η Δήμητρα Μήττα σπούδασε Φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ., όπου έκανε προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές και έρευνα σε θέματα Φιλοσοφίας της Μυθολογίας. Είναι καθηγήτρια φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης με Λυκειακές Τάξεις) και εκπαιδεύτρια εκπαιδευτών ενηλίκων. Έχει ασχοληθεί με την ψηφιοποίηση διδακτικών εφαρμογών σε θέματα μυθολογίας και τέχνης, καθώς και με τη διαμόρφωση υλικού για τη λογοτεχνία για διδάσκοντες την ελληνική στο εξωτερικό. Διδάσκει Ιστορία του Αρχαίου Θεάτρου και Δραματολογία σε δημόσιες και ιδιωτικές σχολές Θεάτρου και είναι εισηγήτρια και εμψυχώτρια σε θεατρικά σεμινάρια. Δημοσιεύσεις: Ι. Επιστημονικές μελέτες: Απολογία για τον Μύθο. Μια ιστορικοκριτική προσέγγιση, 1997., Μύθοι της Αρχαίας Μακεδονίας, 2006., Μύθος και Τέχνη. Διάλογος για την απώλεια των ορίων, 2002., Όψεις του προσωπείου, 2004., Μυστήρια των Μεγάλων Θεών και των Καβείρων. Σαμοθράκη, Λήμνος, Θήβα, Θεσσαλονίκη, 2011 (σε συνεργασία με Κ. Σουέρεφ). ΙΙ. Λογοτεχνία: 1. Πεζογραφία: Γραμματοσειρές και Φωτογράμματα, 1999., Μυθιστορίες του εφήμερου, 2004., Ιοκάστη, 2006., Θυμάσαι τα όνειρά σου;, 2007., 2. Παιδικό παραμύθι: Ο χορτοφάγος λύκος, 2000., Ιστορίες του κυρ-Κούνελου, 2000., Με μάτια ζάχαρη, 2005. Ηλεκτρονικές σελίδες: 1. www.komvos.edu.gr/masks/masks, 2. www.komvos.edu.gr/mythology, 3. http://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/education/workshop/dokimes/odyssea-cinema.html

 

Η Αντιγόνη Φρυδά είναι ηθοποιός. Σπουδές: ∆ραματική Σχολή ΚΘΒΕ. Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ. Πτυχίο Φλάουτου και Ανώτερων Θεωρητικών από το Μουσικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα στο Κέντρο Θεατρικής Έρευνας Θεσσαλονίκης, το θερινό τμήμα της Σχολής Stella Adler στη Νέα Υόρκη καθώς και σεμινάρια μπούτο, χορού και υποκριτικής με τους Ν. Σακαλίδη και Σ. Κακάλα. Πήρε μέρος στο Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ ∆ραματικών Σχολών «Olive». Συμμετείχε στις παραστάσεις: Ελληνική Νομαρχία (σκην. Γ. Ρήγας), To Lose Lautrec (χορ.-σκην. sinequanon), Ο θρίαμβος του έρωτα (σκην. Ν. Σακαλίδης), Οι δούλες (σκην. Α. Θεοφανίδου), Πίστη, αγάπη, ελπίδα (σκην. Π. Ζηβανός), Mινέττι (σκην. Π. Ζηβανός).

 
 
Μεντβέντεβα Στέλλα, Θεατροπαιδαγωγός – Κινησιολόγος, Απόφοιτος Τμήματος Θεάτρου, ΑΠΘ MA Movement Studies, Ρομάνιταν Αλεξάντερ Δραματοθεραπευτής – Κινησιοθεραπευτής

Συν-Κινούμενοι: Η Δημιουργία Ισχυρών Δεσμών μέσω της Κινητικής και Σωματικής Εμπλοκής 

 

Στέλλα Μεντβέντεβα

Θεατροπαιδαγωγός – Κινησιολόγος, Απόφοιτος Τμήματος Θεάτρου, ΑΠΘ

MA Movement Studies 

Αλεξάντερ Ρομάνιταν

Δραματοθεραπευτής – Κινησιοθεραπευτής

MA Drama and Movement Therapy

 

Εργαστήριο 3 ωρών

Εμπνευσμένο από τη δουλειά ενός δραματοθεραπευτή και μίας θεατροπαιδαγωγού δίπλα σε παιδιά νεοαφιχθέντων προσφύγων, σε ένα περιβάλλον όπου η κοινή γλώσσα ήταν περιορισμένη ή ανύπαρκτη, το εργαστήρι αυτό εστιάζεται στην κίνηση ως μέσο ενδυνάμωσης της αλληλεπίδρασης μεταξύ των μαθητών, του δασκάλου και του μαθητή ή του μαθητή και της κοινωνίας.

Μέσα από την Αναπτυξιακή Κίνηση της Veronica Sherborne και τη μέθοδο Ανάλυσης της Κίνησης του Rudolf Laban το εργαστήρι αυτό θα εξερευνήσει τις δυνατότητες της κίνησης στην θεατροπαιδαγωγική διδασκαλία και θα προσφέρει εργαλεία για την ανάπτυξη της μη λεκτικής επικοινωνίας, της συνείδησης και της ευαισθησίας απέναντι στα μη λεκτικά μηνύματα και στη δημιουργία σχέσεων και ρόλων κατά την δραματοποίηση.

Συγκεκριμένα το εργαστήρι θα εστιάσει στην εύρεση τρόπων μη λεκτικής διδασκαλίας και καθοδήγησης, στηρίζονταν τον εκπαιδευτή να ισορροπήσει τη δυναμική της ομάδας των μαθητών δημιουργώντας παράλληλα την απαραίτητη δραματική ατμόσφαιρα για τη διδασκαλία του δράματος. Ακόμα, το εργαστήρι θα εξερευνήσει τους τύπους σχέσεων, όπως εκφράζονται στο σωματικό και κινητικό επίπεδο, προσφέροντας έναν πρακτικό οδηγό κατανόησης των άρρητων δυναμικών της ομάδας και ένα πολύτιμο εργαλείο για τη διαδικασία της δραματοποίησης. Τέλος, θα διερευνηθούν μέθοδοι δημιουργίας κινητικών ποιοτήτων, μία διαδικασία που οδηγεί στην δημιουργία ρόλων και χαρακτήρων μέσω της σωματικής εμπλοκής και στηρίζει την εκ βάθους εμπειρία του εκάστοτε δραματοποιημένου θέματος.

Το εργαστήρι φιλοδοξεί να κινητοποιήσει την συνείδηση και την ευαισθησία των θεατροπαιδαγωγών απέναντι στην κίνηση ως μέσο προσβάσιμης και άμεσης επικοινωνίας, οδηγώντας αυτούς και τους μαθητές τους στη σύναψη ισχυρότερων δεσμών αλληλεγγύης.

Το εργαστήρι είναι ανοιχτό σε όλους του θεατροπαιδαγωγούς, τους παιδαγωγούς που εργάζονται με παιδιά με ειδικές ανάγκες ή παιδιά άλλων πολιτισμών, δραματοθεραπευτές και φοιτητές αντίστοιχων κατευθύνσεων, ενώ δεν απαιτείται προηγούμενη εμπειρία με την κίνηση. Το εργαστήρι είναι βιωματικό και για το λόγο αυτό οι συμμετέχοντες καλούνται να φέρουν μαζί τους άνετα ρούχα που να επιτρέπουν την ελεύθερη κίνηση.

Η Στέλλα Μεντβέντεβα είναι Θεατροπαιδαγωγός, απόφοιτος του Τμήματος Θεάτρου, ΑΠΘ, Κινησιολόγος και Κινησιοθεραπεύτρια με τον τίτλο MA Movement Studies (University of London), μέλος του Association for Theatre Movement Educators. Ο Αλεξάντερ Ρομάνιταν και η Στέλλα Μεντβέντεβα συνεργάζονται, ειδικευόμενοι στην δραματοθεραπεία και κινησιοθεραπεία παιδιών και εφήβων με ή χωρίς ειδικές ανάγκες. Η εμπειρία τους περιλαμβάνει τη δουλειά με Οικογενειακά Κέντρα στο Λονδίνο και Κέντρα Μεταναστών στην Ελλάδα και στην Έρημο Σαχάρα. Τον τελευταίο χρόνο εργάζονται στην Αθήνα συνεργαζόμενοι με διάφορα κέντρα αφιερωμένα στο παιδί και την ψυχική υγεία.

Ο Αλεξάντερ Ρομανιτάν είναι Δραματοθεραπευτής και Κινησιοθεραπευτής με τίτλoυς στην Ψυχολογία (City University of New York) και MA in Drama and Movement Therapy (University of London), μέλος του Health Professions Council και του British Association of Dramatherapists. Ο Αλεξάντερ Ρομάνιταν και η Στέλλα Μεντβέντεβα συνεργάζονται, ειδικευόμενοι στην δραματοθεραπεία και κινησιοθεραπεία παιδιών και εφήβων με ή χωρίς ειδικές ανάγκες. Η εμπειρία τους περιλαμβάνει τη δουλειά με Οικογενειακά Κέντρα στο Λονδίνο και Κέντρα Μεταναστών στην Ελλάδα και στην Έρημο Σαχάρα. Τον τελευταίο χρόνο εργάζονται στην Αθήνα συνεργαζόμενοι με διάφορα κέντρα αφιερωμένα στο παιδί και την ψυχική υγεία.

 
Neelands Jonothan: "Αντιγόνη 2012"
Αντιγόνη 2012

Jonothan Neelands 
Καθηγητής, Warwick University, Ηνωμένο Βασίλειο

Εργαστήριο 3 ωρών
Γλώσσα: αγγλικά με βοήθεια στα ελληνικά

Η Αντιγόνη, που αγγίζει την καρδιά του δημοκρατικού ιδεώδους, είναι έργο διαχρονικό. Τώρα που η Ευρώπη βυθίζεται στο χάος τι μπορεί να μας διδάξει για το «ίσον φρονείν», το «μόνος φρονείν», την τυραννία και την ύβρι των «ηγετών» μας; Στο εργαστήριο θα αναζητήσουμε τα ίχνη της Αντιγόνης στην εποχή μας. Θα διερευνήσουμε επίσης πώς μπορεί το έργο να ξαναδώσει στους νέους τη δυνατότητα να αρθρώσουν λόγο για το ποιοι τρόποι συμμετοχής στα πράγματα της «πόλεως» απαιτούνται σήμερα!
 
 

 
 
Eijssen Linda: "The Visual Voice An exploration of Theatrical Images as a medium for Social Change"
The Visual Voice 
An exploration of Theatrical Images as a medium for Social Change

Linda Eijssen 
TfD Practitioner, Professional Costume Designer, The Netherlands

Workshop 3 hours
Language English
 
In theatre as well as in protest/ politics it is key the audience watches you. It is key you create attention. If nobody watches, if nobody is interested in what you have to say, there is no point in letting your voice be heard. A strong visual is necessary to force people to listen, to demand attention. The more collective this images is, the stronger. Examples can be found everywhere, the visual design of the nazis, or the masks that everybody wore at the recent protest of Occupy. All these examples are all seen in real life, but they are in essence theatrical images. The design of the nazis or the masks of Occupy represent solidarity. Visuals create solidarity. A small group with a shocking visual image demands more attention than a large crowd without a collective image. Due to internet, news coverage is fast, the image is taking over the written word. If you want people’s attention, theatre has to play by the rules of the audience or, in case of real life: the news. 

But how to create these theatrical signs? How do you visualize a concept such asdemocracy, or education? How do you spice up Theatre/Drama in Education to feed the minds of the young, fast and visual?

This workshop is aimed at those who know nothing about theatre design or how to create theatrical images. It is aimed at those who work in or study the field of Theatre/Drama in Education, but have never hold a paintbrush or a sewing machine. I will guide the participants in exploring their visual voice as well as looking at examples of strong visuals. We will discuss, explore and off course also actually collectively create a strong visual during the workshop.

Linda Eijssen before started working in the field of Theatre as Development she was designing costumes for artistic theatre productions. As a costume designer she is expressing her own artistic voice. As A TfD practitioner she gets a great big smile on her face when she sees other people find their voice. Education:2008‐ 2009 Master of Arts: Theatre and Media for Development Winchester University, Winchester, United Kingdom. Graduated with distinction. 1996‐ 1999 Bachelor of Arts: Stage and Costume Design National Theatre and Art Academy Maastricht, The Netherlands. 1995‐ 1996 Bachelor of Arts: Costume Design National Art Academy Antwerp, Belgium. Work: 2007‐ now: Freelance Practitioner ‘Theatre as Development’. Indonesia, worked with e.g. Red Cross and Unicef, urban streetkids and male prisoners. 1999‐ now: Freelance Professional Stage and Costume Designer (Youth) Theatre and Film. The Netherlands/ Germany, 35 professional productions up to date. 2008 Awarded Artist College Fund. 2002 Awarded Stipendium Starting Artists. 1999 UNESCO Student Group Price, Exposition Quadrennial Theatre Design, Prague.

        GI_60xronia_LOGO        logo_Delacroix