Ένα πρόγραμμα ευαισθητοποίησης στα ανθρώπινα δικαιώματα και σε θέματα προσφύγων 
με βιωματικές δραστηριότητες, τεχνικές θεάτρου και εκπαιδευτικού δράματος

 


ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣΤΙ ΕΙΝΑΙ - ΔΡΑΣΕΙΣ - ΧΡΗΣΙΜΟ ΥΛΙΚΟ - Η ΟΜΑΔΑ
η επιμόρφωση 2024-2025

 



                Για να ακουστεί η φωνή τους!

 

Η δράση «Μονόλογοι σε καραντίνα» στοχεύει να δώσει φωνή σε έφηβους πρόσφυγες, που διαμένουν σε διάφορες δομές και περιοχές της χώρας και έζησαν για ένα διάστημα από τον Μάρτιο έως τον Μάιο 2020, όπως όλος ο πληθυσμός, σε κατάσταση προσωρινής καραντίνας λόγω του COVID-19.

 Τα κείμενα - Το βιβλίο "Μονόλογοι σε καραντίνα"

Tο υλικό σε αυτό το βιβλίο είναι αποτέλεσμα ενός κύκλου διαδικτυακών εργαστηρίων γραφής, που έγιναν από τον Απρίλιο έως τον Μάιο του 2020 με 24 έφηβους και έφηβες πρόσφυγες στο πλαίσιο της δράσης «Μονόλογοι σε καραντίνα».
Τα κορίτσια και τα αγόρια, που συμμετείχαν στη δράση, γράφουν για το πώς βίωσαν τις ημέρες της προσωρινής καραντίνας. 
Τι επιπτώσεις είχε ο περιορισμός στη ζωή τους και τι επίδραση είχε αυτή η περίοδος στις προσδοκίες, στις επιδιώξεις, στα εμπόδια και στον αγώνα που δίνουν καθημερινά;
Η δράση αυτή είναι μέρος του προγράμματος «Κι αν ήσουν εσύ;», - ένα πρόγραμμα ευαισθητοποίησης στα ανθρώπινα δικαιώματα και σε θέματα προσφύγων, με χρήση τεχνικών θεάτρου και εκπαιδευτικού δράματος. Το πρόγραμμα υλοποιείται από το 2015 από το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.

Επισημαίνεται ότι τον Ιούλιο του 2020, όταν ολοκληρώθηκε αυτή η έκδοση, παρόλο που τα περισσότερα περιοριστικά μέτρα σε σχέση με την πρόληψη εμφάνισης και διασποράς κρουσμάτων του κορωνοϊού είχαν αρθεί για τον γενικό πληθυσμό της χώρας, εξακολουθούσαν να βρίσκονται σε ισχύ μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας των διαμενόντων στα κέντρα υποδοχής στα νησιά και στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων στην ενδοχώρα, όπου διαμένουν κάποιοι από τους έφηβους που συμμετείχαν στη δράση αυτή.


 



 

Διαβάστε το βιβλίο εδώ


-  H "ταυτότητα" του βιβλίου

-  Kάθε κίνηση μετράει", Πόπη Διονυσοπούλου, Εύα Σαββοπούλου

-  "Για να ακουστεί η φωνή τους,"  Νίκος Γκόβας, Κατερίνα Αλεξιάδη, Νικολέττα Δημοπούλου

-  "Οι λέξεις μας συνδέουν", Δήμητρα Διδαγγέλου, Νίκος Καλαϊτζίδης, Ελένη Σβορώνου

-  Oι συντελεστές 

__________________________________________________________________________________________

Γράφουν:

(Κάποια ονόματα παιδιών έχουν αλλάξει για λόγους προστασίας - αλφαβητική σειρά)

Αμίρ,  «Κάνω ό,τι είναι δυνατόν να κάνω στην καραντίνα»

Ανίς«Για κάθε πρόβλημα υπάρχει λύση»

Γκαζάλ, «Για πόσο ακόμα;»

Δαρείος«Μου αρέσει να βλέπω τη θάλασσα»

Ζάχρα, «Άφησε τη σκόνη της λύπης να φύγει»

Ίκραμ, «Όταν ο κορωνοϊός ενώθηκε με τον κόσμο - Οι αναλαμπές της καραντίνας»

Ινάς«Θετικότητα-Τακτικότητα-Ρουτίνα-Επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα »

Μάγια«Η καραντίνα βοηθάει το περιβάλλον»

Μαριάμ, «Θα μετράμε αστέρια»

Μαρτζάν«Πείσμα και προσευχή»

Μάσομε«Να είσαι καλός είναι μια προϋπόθεση για να είσαι άνθρωπος»

Μεχράν«Ρουά ματ»

Μοχάμαντ«Ο άλλος ιός» 

Μποραχάν«Αναμονή είναι το δείγμα της αγάπης και της υπομονής»

Ντανιέλ, «Φαντάσματα»

Παρντίς«Το μαργαριτάρι και η λάμψη του! - Θαλασσινό »

Ροστάμ«Ρυθμός»

Σαουσάν«Απλά πράγματα»

Τζιοβάνι«Μonsieur Le Masque»

Φαρίντα«Ενωμένοι ενάντια στον ιό»

Φάτεμε«Θέλω ένα πραγματικό σπίτι»

Φάτεν«Η ζωή θα επιστρέψει»

Φερεστέ, «Όταν βραδιάζει»

Χαλίντ«Αγάπη και προσπάθεια»


 

 

Οι λέξεις μας συνδέουν

Τα διαδικτυακά εργαστήρια δημιουργικής γραφής «Μονόλογοι σε καραντίνα» είχαν στόχο να ενθαρρύνουν και να υποστηρίξουν τους έφηβους πρόσφυγες, ώστε να εκφραστούν δημιουργικά και να καταλήξουν σε γραπτά έργα κατά το διάστημα της προσωρινής καραντίνας. 

Τα κείμενα που διαβάζουμε στο βιβλίο αυτό απαντούν σε απλά ερωτήματα όπως: «Πώς αισθάνονται οι έφηβοι πρόσφυγες την περίοδο της καραντίνας;», «Ποιες αξίες και δυνάμεις αξιοποιούν για να αντέξουν τις έτσι κι αλλιώς δύσκολες συνθήκες ζωής τους;» ή «Τι έμαθαν από την καραντίνα;» 

Τα έργα των εφήβων προσφύγων απαντούν όμως και σε ερωτήματα που δεν τέθηκαν ποτέ και αποτελούν μοναδικά τεκμήρια σκέψεων και βιωμάτων μιας ηλικιακής υποομάδας ατόμων, που βρίσκεται στην κόψη της αβέβαιης περιόδου της ενηλικίωσής τους.

Χρειάζεται ίσως να διαβάσει κανείς ανάμεσα στις γραμμές για να ανιχνεύσει αγωνίες, απογοητεύσεις, αλλά και την έντονη επιθυμία για ζωή, για ένα νέο ξεκίνημα. Το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί, αλλά και η κατάκτηση της ελληνικής γλώσσας αναδεικνύονται ως τα πραγματικά διαβατήρια ζωής για τα παιδιά. Αγωνίστηκαν λοιπόν, μέσα στην περίοδο του εγκλεισμού, να διατηρήσουν τη σχέση μαζί τους, αλλά και με άλλες  διαδικασίες μάθησης και δημιουργικότητας.

Κλείνοντας αυτό τον κύκλο των εργαστηρίων δεν θα μπορούσαμε παρά να νιώθουμε ευγνωμοσύνη προς αυτούς τους νέους για όσα μάθαμε και μοιραστήκαμε μαζί τους. Τώρα πια καθένας και καθεμία έχουν ήδη πάρει τον δρόμο τους. Κάποιοι ίσως μετακινηθούν από τις δομές στις οποίες βρίσκονται, ίσως βρεθούν σε άλλες χώρες ή ίσως επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Όμως αυτή η κοινή εμπειρία θα συνεχίσει να μας συνδέει, με τις λέξεις ως βασική μαγιά.

Δήμητρα Διδαγγέλου, Νίκος Καλαϊτζίδης, Ελένη Σβορώνου
Οι εμψυχωτές των εργαστηρίων γραφής

Ιούλιος 2020


 


Οργάνωση: Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση σε συνεργασία με την  Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα στο πλαίσιο του Προγράμματος «Κι αν ήσουν εσύ;», ένα πρόγραμμα ευαισθητοποίησης της ευρύτερης εκπαιδευτικής κοινότητας στα ανθρώπινα δικαιώματα και σε θέματα προσφύγων με βιωματικές δραστηριότητες, και τεχνικές θεάτρου και εκπαιδευτικού δράματος.

Συνεργαζόμενοι φορείς:  ΑΡΣΙΣ, PRAKSIS, Ηλιακτίδα ΑΜΚΕ, Κοινωνικό ΕΚΑΒ, Αναπτυξιακή «Πάρνωνα» ΑΕ Ο.Τ.Α. Τρίπολη, 
Αναπτυξιακή Καρδίτσας ΑΝΚΑ Ο.Τ.Α Καρδίτσα, Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καρδίτσας, Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης