«Έλα στη θέση μου»

Καρπενήσι, 17/3/2017, Δράση σχολείου «Μονόλογοι από το Αιγαίο», 3ο ΔΣ Καρπενησίου

Μονόλογοι από το Αιγαίο
Το ταξίδι και τα όνειρα ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων

Καρπενήσι, 17 Μαρτίου 2017, 3ο Δημοτικό Σχολείο.

“Έλα στη θέση μου”

Πήραν μέρος 17 μαθητές

Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Στέλλα Ντούσιου

Στην τάξη μας, με αφορμή το πρόγραμμα Erasmus+ στο οποίο συμμετέχουμε αλλά και των προγραμμάτων της action aid και unicef που τρέχουν αυτή την εποχή, ασχοληθήκαμε με το προσφυγικό. Ανακαλύψαμε και τους μονολόγους από το Αιγαίο που μας συγκίνησαν και μας έκαναν να μπούμε- κατά κάποιον τρόπο- στη θέση των παιδιών προσφύγων και να γράψουμε ποιήματα, μονολόγους αλλά και ζωγραφιές ως αποτέλεσμα της καλλιέργειας της ενσυναίσθησης στην οποία πάνω δουλέψαμε. Εμψυχωτής της δράσης μας ήταν η δασκάλα της τάξης κ. Στέλλα Ντούσιου αλλά οι δημιουργικοί μαθητές της του Β1 του 3ου Δημοτικού σχολείου Καρπενησίου.

Το προσφυγόπουλο

Μια φορά ένα παιδί είχε δύσκολη ζωή.
Φόβος και πόνος στην καρδιά του
και στα όνειρα τα παιδικά του.
Έξω είχε παγωνιά
κι έφυγε να πάει στην ξενιτιά.

Ήταν μεγάλη ιστορία
Κι οι άνθρωποι είχαν μεγάλη αδικία.
Κάποτε του έδωσαν βοήθεια
και αυτό είναι αλήθεια.

Έφτασε κάποτε στην Ελλάδα|
και βρήκε πολύ ωραία λιακάδα.
Όμως εκεί ήταν ξένος, μοναχός,
απογοητευμένος και μικρός.

Έναν στόχο είχε μόνο,
να γλιτώσει από τον πόνο.
Ήθελε να βρει την οικογένειά του
και να ζήσει τα όνειρά του.

Αλεξάνδρα- Μιχάλης- Σοφία

Μονόλογος

Στη χώρα μας γίνεται πόλεμος. Έχω ανάγκη να πάω σχολείο.
Έπρεπε να πάρω ένα σαπιοκάραβο για να πάω σ΄ άλλη χώρα.
Έπρεπε να περάσω απ’ τις άγριες θάλασσες με τα θεόρατα κύματα.
Έζησα άσχημες περιπέτειες μέσα σε άσχημες συνθήκες.
Βρέθηκα σε μια ξένη χώρα, ένιωθα μόνη.
Αναρωτιέμαι που είναι η υπόλοιπη οικογένειά μου.
Νιώθω μοναξιά χωρίς φίλους και σπίτι.
Έχω μια ελπίδα να φτιάξω μια καινούρια ζωή σε μια άλλη πατρίδα.
Μακάρι!

Τριανταφυλλιά- Μαριτίνα – Νικολέτα