Ημερίδα - Παγκόσμια Ημέρα για το Θέατρο στην Εκπαίδευση 2019

Παγκόσμια Ημέρα για το Θέατρο στην Εκπαίδευση 2019

«Μπροστά στις νέες προκλήσεις 2019:
Διαμορφώνοντας κοινότητες μάθησης και
δημοκρατίας μέσα από την θεατρική εμπειρία»

ΑΘΗΝΑ, Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2019

ΗΜΕΡΙΔΑ
Ομιλίες – Παρουσιάσεις - Ομάδες εργασίας - Παράσταση θεάτρου φόρουμ

Τοποθεσία: 2ο Πειραματικό Γυμνάσιο Αθήνας
(Τ. Φιλήμονος 36-38 & Τσόχα, μετρό «Αμπελόκηποι»)

Ώρες: 9:30 – 17:30

Είσοδος Ελεύθερη

Φέτος, για άλλη μια χρονιά, το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα για το Θέατρο στην Εκπαίδευση που έχει οριστεί διεθνώς για τις 27 Νοεμβρίου. Όπως κάθε χρόνο και με αφορμή αυτή την ημέρα, καλούμαστε να αναλάβουμε πρωτοβουλίες σε σχολεία, σε πανεπιστήμια, σε θέατρα και σε δημόσιους χώρους, που θα τονίζουν την πολύμορφη σημασία του Θεάτρου στην Εκπαίδευση για τη δημιουργική, γνωστική, συναισθηματική, αισθητική και κοινωνική ανάπτυξη παιδιών, νέων, ενηλίκων και την αντιμετώπιση των προκλήσεων της εποχής μας. Mε τις δράσεις μας καλούμαστε να υπογραμμίσουμε τους τρόπους με τους οποίους το Θέατρο σε κάθε μορφή τυπικής, μη τυπικής και άτυπης εκπαίδευσης συμβάλλει στη δημιουργία «κοινοτήτων μάθησης» για την  υλοποίηση δράσεων πολιτισμού και συναντήσεων πολιτών που προωθούν βασικές αρχές της δημοκρατίας και αναγνωρίζουν τις όψεις της διαφορετικότητάς μας. 

Στην Αθήνα το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση διοργανώνει Ημερίδα το ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019 που περιλαμβάνει εισηγήσεις-παρουσιάσεις σε ολομέλεια, συζήτηση-ανταλλαγή απόψεων, ιδεών, καλών πρακτικών και προτάσεων σε ομάδες εργασίας και παράσταση θεάτρου φόρουμ. 

Οι εγγραφές στις ομάδες εργασίας θα γίνουν κατά την άφιξη 09.30π.μ-10.00π.μ με σειρά προσέλευσης. Κάθε συμμετέχουσα/ συμμετέχων κάνει εγγραφή σε μία ομάδα εργασίας.

ΩΡΟΛΟΓΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

9.30π.μ.-10.00π.μ.: Προσέλευση-Εγγραφή στις ομάδες εργασίας

10.00π.μ.-11.30π.μ.: Εισηγήσεις-Παρουσιάσεις (Ολομέλεια στην αίθουσα εκδηλώσεων)

11.30π.μ.-11.45π.μ.: Διάλειμμα-Καφές

11.45π.μ.-1.45μ.μ.: Ομάδες Εργασίας (σε διάφορες αίθουσες)

1.45μ.μ.- 2.00μ.μ.: Διάλειμμα

2.00μ.μ.-2:45μ.μ.: Παρουσίαση συμπερασμάτων των ομάδων εργασίας στην      ολομέλεια (αίθουσα εκδηλώσεων)

2.45μ.μ.- 3.30μ.μ.: Διάλειμμα-Ελαφρύ γεύμα

3.30μ.μ.-5.30μ.μ.: Παράσταση θεάτρου φόρουμ «Δωσ’ μου ένα φιλάκι...» από την Ακτιβιστική ομάδα θεάτρου του Καταπιεσμένου

5.30μ.μ.-5.45μ.μ.: Λήξη ημερίδας- Απόδοση βεβαιώσεων παρακολούθησης

Εισηγήσεις στην ομομέλεια (10.00π.μ - 11.30π.μ):
Στάθης Γράψας, εμψυχωτής, σκηνοθέτης, εκπαιδευτής θεάτρου & Φάνης Κατέχος, ηθοποιός, σκηνοθέτης, εκπαιδευτής θεάτρου: «“Back to Basics”- Εντός των τειχών τα μαθήματα ξεκινάνε από βασικές αρχές που έξω τις έχουμε ξεχάσει. Εφαρμογές και εμπειρίες από τα Σωφρονιστικά Καταστήματα: Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Αυλώνα, Κέντρο Απεξάρτησης Τοξικομανών Κρατουμένων Ελεώνα Θηβών, Κατάστημα Κράτησης Κορίνθου και Ψυχιατρείο Κρατουμένων Κορυδαλλού». 

Χριστίνα Ζώνιου, θεατρολόγος, σκηνοθέτις, εμψυχώτρια, διδάσκουσα υποκριτικής και κοινωνικού θεάτρου στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, μέλος του ΔΣ του Πανελλήνιου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση: «Το Θέατρο του Καταπιεσμένου ως διαδικασία αυτοθέσμισης και αυτομόρφωσης: το παράδειγμα της κοινότητας Spintime/Santa Croce in Gerusalemme  στη Ρώμη».

Τάκης Τζαμαργιάς, σκηνοθέτης, διδάσκων στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, παιδαγωγός θεάτρου: «Η έννοια της διαφορετικότητας από τη δραματουργία στη σκηνή».

Νάντια Τσενέ, φιλόλογος, διευθύντρια 1ου  Γυμνασίου Αυλώνα: «Το θέατρο ως όχημα για την προώθηση της δημοκρατικής ζωής στο σχολείο και την καλλιέργεια δημοκρατικής κουλτούρας».

Παρουσίαση-ενημέρωση από την Μπέττυ Γιαννούλη, κοινωνιολόγο, παιδαγωγό θεάτρου, διδάσκουσα στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών με θέμα: «Η Παγκόσμια Συμμαχία για τις Τέχνες στην Εκπαίδευση, (WAAE, 28/10-1/11/2019) και  η Διακήρυξη της Φρανκφούρτης. Δράσεις για την προάσπιση των τεχνών στην εκπαίδευση και την εφαρμογή της Ατζέντας της Σεούλ (UNESCO)». 
 

Ομάδες εργασίας (11.45π.μ - 1.45μ.μ):

Στις ομάδες εργασίας επιδιώκουμε τον ουσιαστικό διάλογο και την ανταλλαγή απόψεων και «καλών πρακτικών». Οι συμμετέχοντες/ συμμετέχουσες θα συνεισφέρουν με ιδέες, προβληματισμούς και προτάσεις, σχετικά με ερωτήματα-ζητήματα που προέκυψαν από τις εισηγήσεις που προηγήθηκαν. Τα αποτελέσματα του διαλόγου της κάθε ομάδας θα παρουσιαστούν αμέσως μετά στην ολομέλεια.   

Οι θεματικές ενότητες που θα μας απασχολήσουν είναι:

Θέατρο στη φυλακή - Στάθης Γράψας, Φάνης Κατέχος

• Γιατί κάποιος επιλέγει να κάνει θέατρο στη φυλακή; Ποιός είναι ο στόχος; 
• Το Θέατρο στη φυλακή είναι μια εκπαιδευτική διαδικασία; Μια διαδικασία που στοχεύει στην αλλαγή στάσεων, αντιλήψεων και συμπεριφορών; Τι ρόλο παίζει η αισθητική στην όλη διαδικασία; 
• Πώς προσεγγίζουμε την ομάδα; Ποιες είναι οι δυσκολίες και οι βασικές διαφορές από    άλλες ομάδες; Ποια εργαλεία επιλέγουμε; 
• Ποιος ο ρόλος του εμψυχωτή; Ποια είναι τα όρια που θέτει στον εαυτό του και στην ομάδα;

Κοινωνικό Θέατρο - Χριστίνα Ζώνιου: 

• Πώς προσεγγίζουμε μια κοινότητα για την εφαρμογή κοινωνικού θεάτρου (δεοντολογία, περιορισμοί, προκλήσεις);
• Ποια στάδια ακολουθούμε για τη δημιουργία παράστασης Θεάτρου του Καταπιεσμένου (διερεύνηση αναγκών της ομάδας, επιλογή του θέματος/ιστορίας);
• Με ποιά κριτήρια επιλέγονται οι χώροι/κοινότητες που θα παρουσιαστεί το έργο;
• Ποιες εμπειρίες, ερωτήματα και συμπεράσματα προκύπτουν από την εφαρμογή του κοινωνικού θεάτρου στην Ελλάδα; 

Το Επαγγελματικό Θέατρο ως κοινότητα μάθησης και δημοκρατίας, μια πρόκληση; - Τάκης Τζαμαργιάς:

• Το επαγγελματικό θέατρο συνιστά μια κοινότητα μάθησης;
• Αποτελεί πρόκληση για τον σκηνοθέτη να καταφέρει να λειτουργήσει ο θίασος και ως κοινότητα δημοκρατίας;
• Πώς γίνεται η επιλογή ενός έργου και σε τι αποσκοπεί η συγκεκριμένη επιλογή; 
• Ποιες είναι οι ομοιότητες και ποιες οι διαφορές μεταξύ θεάτρου με επαγγελματίες ηθοποιούς και θεάτρου με μαθητές η εκπαιδευτικούς;

Θέατρο στην τυπική εκπαίδευση - Νάντια Τσενέ. 

• Τι εννοούμε, όταν μιλάμε σήμερα για δημοκρατία στο σχολείο; 
• Με ποιες μορφές εισάγεται η δημοκρατία στην τυπική εκπαίδευση -ως περιεχόμενο και ως διαδικασία-; 
• Πώς συμβάλλει το θέατρο στην ενίσχυση και την προώθηση του σχολικού δημοκρατικού κλίματος και με ποιες μορφές μπορεί να λειτουργήσει προς αυτήν την κατεύθυνση;

 

Παράσταση θεάτρου φόρουμ «Δωσ’ μου ένα φιλάκι…» (3.30μ.μ- 5.30μ.μ, ελεύθερη είσοδος) από την Ακτιβιστική ομάδα θεάτρου του Καταπιεσμένου

Μια παράσταση θεάτρου φόρουμ για το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο εργασίας. Οι συμμετέχοντες/ουσες καλούνται να διερευνήσουν το θέμα από κοινού με τη θεατρική ομάδα και να δοκιμάσουν, από σκηνής, εναλλακτικές προτάσεις για μια διαφορετική διαχείριση του προβλήματος.

Παραγωγή: Ακτιβιστική ομάδα θεάτρου του Καταπιεσμένου

 

---

Οργάνωση: Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση – Γραφείο Αθήνας
Οργανωτική επιτροπή: Νάντια Κατή, Μαρία Παυλίδη, Μαρία Μπαρέλου, Δέσποινα Μιτσιάλη, Νικολέττα Δημοπούλου, Χαρά Τσουκαλά, Ηρώ Ποταμούση.

---

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ ΕΙΣΗΓΗΤΩΝ/ ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΩΝ (αλφαβητική σειρά)

Η Μπέττυ Γιαννούλη είναι  διδάκτωρ Παιδαγωγικής του Θεάτρου και κοινωνιολόγος. Από το  1998 οργανώνει και συμμετέχει σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια και σε συλλογικότητες για την προώθηση της έρευνας και της πρακτικής του Θεάτρου στην Εκπαίδευση. Στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η θεωρία και η πράξη του Θεάτρου ως εργαλείου μάθησης, ως πολιτισμική δράση και ως κοινωνική παρέμβαση. Σε αυτό το πλαίσιο, σχεδιάζει και συντονίζει θεατρικά εργαστήρια και θεατροπαιδαγωγικά προγράμματα για παιδιά και νέους και διδάσκει σε επιμορφωτικά σεμινάρια για εκπαιδευτικούς. Από το 2010 εστίασε στην οργάνωση προγραμμάτων  για τεχνικές διαχείρισης συγκρούσεων και τη διαμεσολάβηση ομηλίκων με αξιοποίηση θεατρικών τεχνικών και συμμετείχε με ομάδες νέων σε σχετικά ευρωπαϊκά και διεθνή προγράμματα και Φεστιβάλ. Από το 2013 συνεργάζεται με το διεθνές πρόγραμμα INDRA για τη συμφιλίωση μέσω της Tέχνης. Είναι ιδρυτικό μέλος του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, από το 2008 -2011 διετέλεσε πρόεδρος και από το 2017 είναι αντιπρόεδρός του. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού “Εκπαίδευση και Θέατρο". Επί είκοσι πέντε χρόνια δίδαξε στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπου ανέλαβε και διευθυντική θέση. Από το 2017 διδάσκει στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΤΕΑΠΗ).

Ο Στάθης Γράψας σπούδασε θέατρο στην Αθήνα και τη Μελβούρνη. Στο Βασιλικό Θέατρο του Λονδίνου παρακολούθησε το εργαστήριο “Transmission” για την εκπαίδευση ηθοποιών σε φυλακές, ιδρύματα, μουσεία, και νοσοκομεία. Την πρακτική του εργαστηρίου την έκανε στο μεταπολεμικό Βελιγράδι σε ιδρύματα για ορφανά και άστεγα παιδιά. Στο Ρόττερνταμ ολοκλήρωσε και εργαστήρι εκπαιδευτών για το εφαρμοσμένο θέατρο. Eίναι εμψυχωτής και σκηνοθέτης σε τέσσερα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας. Στις φυλακές Αυλώνα ξεκίνησε ένα εθελοντικό εργαστήρι προσωπικής ανάπτυξης με  βάση το θέατρο το 2010 όπου και συνεχίζει σήμερα. Από το 2017, καθοδηγεί ομάδες στις φυλακές της Θήβας, Κορίνθου και στο Ψυχιατρείο Κρατουμένων Κορυδαλλού. Έχει παρουσιάσει την δουλειά του σε διεθνή συνέδρια για το θέατρο στις φυλακές στο Βερολίνο και στο Ρόττερνταμ. Επίσης είναι υπεύθυνος του θεατρικού εργαστηρίου στην Επάνοδο. Στην Αυστραλία έχει δουλέψει με Έλληνες μετανάστες της πρόσφατης κρίσης και συνεργάστηκε με ηθοποιούς με νοητική στέρηση σε ένα διετές εθελοντικό εργαστήρι.

Η Χριστίνα Ζώνιου διδάσκει υποκριτική και κοινωνικό θέατρο σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο ως μέλος του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου από το 2005. Το ακ. έτος 2018/2019 δίδαξε ως επισκέπτρια καθηγήτρια στα Πανεπιστήμια της Πίζας και της Ρώμης. Το ερευνητικό της ενδιαφέρον περιλαμβάνει τις σύγχρονες προσεγγίσεις στη θεατρική πρακτική (σκηνοθεσία, υποκριτική και δραματουργία), την εκπαίδευση ηθοποιών, τις παραστατικές τέχνες στην εκπαίδευση, το εφαρμοσμένο / κοινωνικό θέατρο και το Θέατρο του Καταπιεσμένου, με σχετική αρθρογραφία και επιμέλεια εκδόσεων. Ως προς το καλλιτεχνικό της έργο, από το 1999 κινείται μεταξύ επαγγελματικού και εφαρμοσμένου θεάτρου, με επιμέλεια παραστάσεων σε διάφορες χώρες. Η Χριστίνα Ζωνίου έχει προπτυχιακές, μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές πάνω στη σύγχρονη θεατρική πρακτική (σκηνοθεσία, υποκριτική, δραματουργία και θεατροπαιδαγωγική) (Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης, τη δραματική σχολή Laboratorio Nove,  Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας). Από το 2014 είναι μέλος του ΔΣ του Πανελλήνιου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.

Ο Φάνης Κατέχος αποφοίτησε τη Δραματική Σχολή του δήμου Αγίας Βαρβάρας «Ιάκωβος Καμπανέλλης», ενώ συνέχισε την εκπαίδευσή του δίπλα στους Gilles Forman (Center for Acting, London), Raul Laiza/ Mario Barzaghi/ Matej Matejka (Grotowski Institute, Wroclaw), Else Marie Lawkvik/ Tage Larsen (Odin Theater, Denmark) και Kitt Johnson (X- act, Denmark). Επιπλέον, έχει παρακολουθήσει πλήθος σεμιναρίων συμπεριλαμβανομένων του Territory Festival (Russia), INI Summer Intesive Program (Japan) και workshops από masters των Astragali Teatro. Ως εκπαιδευτής θεάτρου συνεργάζεται με την Nazim Hitmek Akademi Korosu (Κωνσταντινούπολη), το Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Alicante (Ισπανία), τον Mostar Organisation (Βοσνία), τον Asociacion Juvenil Inter- A.J. Inter (Ισπανία) και τη Δραματική Σχολή του δήμου Αγίας Βαρβάρας “Ιάκωβος Καμπανέλλης”, ενώ πραγματοποιεί κύκλους σεμιναρίων στο Τεχνοχώρο Φάμπρικα. Ως ηθοποιός και σκηνοθέτης έχει συμμετάσχει σε μεγάλο αριθμό θεατρικών έργων, με τελευταία την performance “7 Θανάσιμα Αμαρτήματα” της Fabrica Athens Theater Group. Στη Τέχνη του Circo εισήγαγε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το Bubble Performing με τη δημιουργία της παράστασης “Mr and Mrs Bubble”. Αποτελεί ιδρυτικό μέλος της Πολυδραστικής Ομάδας Τέχνης “Fabrica Athens Theater Group” και του “Τεχνοχώρος Φάμπρικα”, εμπνευστής και διοργανωτής του “Handmade and Recycled Theater Festival”.

Ο Τάκης Τζαμαργιάς είναι απόφοιτος της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του Πειραϊκού Συνδέσμου, πτυχιούχος του Παιδαγωγικού Τμήματος του ΕΚΠΑ, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος του ιδίου τμήματος με ειδίκευση «Θέατρο στην εκπαίδευση» και  υποψήφιος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 2003 διδάσκει στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης και στο Τμήμα Επιστημών Αγωγής του ΕΚΠΑ. Δίδαξε επίσης, Υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου, του Εμπρός και του Γιώργου Αρμένη και σε ποικίλα εργαστήρια δήμων και κοινοτήτων. Για 15 χρόνια υπήρξε υπεύθυνος σκηνοθέτης της Θεατρικής Σκηνής του Δήμου Κερατσινίου και ιδρυτής της Εταιρείας Θεάτρου Δυτικά της Πόλης, συνεργαζόμενος με τα κρατικά Θέατρα Εθνικό Θέατρο, ΘΟΚ, ΚΘΒΕ, και τους ελεύθερους θιάσους στην Ελλάδα και στην Κύπρο, έχοντας συμμετοχή σε Φεστιβάλ Αθηνών κ.ά. Από το 2013 ως το 2015 ήταν ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Επίσης, έχει λάβει μέρος σε συνέδρια και ημερίδες σχεδόν αποκλειστικά για το θέατρο στο σχολείο και έχει γράψει άρθρα για αυτό. Ανήκε στις συγγραφικές ομάδες για τα βιβλία «Στοιχεία Θεατρολογίας» της Α΄ Λυκείου (Αθήνα, ΟΕΔΒ,1998), «Πολιτιστικές Εκδηλώσεις στο Σχολείο» Πρωτοβάθμια-Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Αθήνα, Ατραπός, 2004), «Στη Χώρα του Τοτώρα» (Αθήνα, Πατάκης, 2010), διετέλεσε πρόεδρος της Επιτροπής του ΥΠΠΟ για τα βραβεία Θεάτρου για ανήλικους θεατές καθώς και μέλος Επιτροπής Κρατικών Επιχορηγήσεων. Ανάμεσα στις πολυάριθμες σκηνοθεσίες του συγκαταλέγονται οι: Το Τρίτο Στεφάνι (Κώστας Ταχτσής - ΘΟΚ - 2014-15, Βραβείο Σκηνοθεσίας στα βραβεία Θεάτρου Κύπρου), Συγγνώμη (Μάρτα Μπουτσάκα - Σταθμός - 2015), Ριχάρδος ο Γ΄ (Σαίξπηρ - μτφρ. Κ. Καρθαίος - 2016), Ο Μεγάλος Περίπατος του Πέτρου (Άλκη Ζέη - ΘΟΚ - 2016), Η τάξη μας (Ταντέους Σλομποτζιάνεκ - Εθνικό Θέατρο - 2017), Μίζερι (Στήβεν Κινγκ - Ιλίσια Βολανάκης - 2018),Τα ορφανά (Ντένις Κέλλυ - ΚΘΒΕ - 2018), Φυλές (Νίνα Ρέιν - Σταθμός - 2019).   

Η Νάντια Τσενέ σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών στο τμήμα Κλασικής φιλολογίας. Απέκτησε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης (ΜΑ) στη Θεωρία και Πράξη της Διδασκαλίας και της Αξιολόγησης (Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, Φ.Π.Ψ.) και στη Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση (University of Central England). Από το 1990 υπηρετεί ως φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και από το 2007 είναι διευθύντρια του 1ου Γυμνασίου Αυλώνα.  Έχει επίσης εργαστεί ως θεατροπαιδαγωγός σε συλλόγους και ειδικά σχολεία και ως επιμορφώτρια για εκπαιδευτικούς (αξιοποίηση δραματικών τεχνικών στη διδασκαλία/ βιωματική διδασκαλία/ διαφοροποιημένη παιδαγωγική/ εκπαίδευση προσφύγων). Υπήρξε μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του επιστημονικού περιοδικού «Εκπαίδευση και Θέατρο», που εκδίδεται από  το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση. Συμμετείχε στη συγγραφική ομάδα του σχολικού βιβλίου «Ευριπίδη, Ελένη», που διδάσκεται στην Γ΄ Γυμνασίου. Έχει συνεργαστεί με το Πρόγραμμα «Εκπαίδευση Αλλοδαπών και Παλιννοστούντων» σε επιμορφωτικές δράσεις ως επιμορφώτρια, καθώς και στην υλοποίηση δράσεων του προγράμματος στο σχολείο που διευθύνει. Έχει συνεργαστεί με το Πρόγραμμα «Εκπαίδευση Μουσουλμανοπαίδων» ως επόπτρια της πιλοτικής εφαρμογής του εκπαιδευτικού υλικού για την Ιστορία σε σχολεία της Θράκης. Είναι μέλος της επιμορφωτικής ομάδας του προγράμματος για την εκπαίδευση προσφύγων Teach4Integration, που υλοποίησε το ΕΚΠΑ σε συνεργασία με τη Unicef και δίδαξε ως επιμορφώτρια στη θεματική: Διαφοροποιημένη Παιδαγωγική – Εμπειρίες από το πεδίο. Ως διευθύντρια του 1ου Γυμνασίου Αυλώνα, οργανώνει και συντονίζει καινοτόμες δράσεις, μεταξύ των οποίων ευρωπαικά προγράμματα Erasmus KA1 και ΚΑ2, καθώς και προαιρετικά πολιτιστικά και περιβαλλοντικά προγράμματα.

---

Η Ακτιβιστική Ομάδα Θεάτρου του Καταπιεσμένου (ΘτΚ), με έδρα την Αθήνα, είναι μια συλλογικότητα που προέκυψε από ένα εργαστήρι εκμάθησης της μεθόδου του ΘτΚ το 2010. Η ομάδα λειτουργεί αυτοοργανωμένα, αντιεραρχικά και οριζόντια, ενώ οι αποφάσεις λαμβάνονται με συναίνεση, μέσω της συνέλευσης. Οι παραστάσεις και οι δράσεις της δε χρηματοδοτούνται από κανέναν ιδιωτικό ή κρατικό φορέα, ΜΚΟ ή άλλη θεσμική οργάνωση. Επιλέγει τη μέθοδο του ΘτΚ, ως έναν αποτελεσματικό τρόπο κοινωνικής και πολιτικής παρέμβασης στο πλαίσιο του πολυμορφικού κινήματος, αφού αναδεικνύει τις κοινές καταπιέσεις μας μέσα στο υπάρχον σύστημα, ανοίγει έναν δημόσιο διάλογο και προτείνει συλλογικές λύσεις από τα κάτω (δηλαδή από τους/τις ίδιους/ες τους/τις καταπιεσμένους/ες), μέσω της θεατρικής συνθήκης. Η ομάδα έχει ασχοληθεί ως τώρα περισσότερο με το Θέατρο Φόρουμ (παίρνοντας πολλά στοιχεία και από τα υπόλοιπα είδη), μια θεατρική τεχνική που εμπεριέχει το διάλογο σαν αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας της. Οι παραστάσεις έχουν την αφετηρία τους σε αληθινές ιστορίες καταπίεσης των μελών της ομάδας, εμπεριέχουν κοινά βιώματα, κοινωνικά και πολιτικά, και κάθε φορά ο στόχος είναι να αναδυθεί το προσωπικό βίωμα σε μια καταπίεση που βιώνεται συλλογικά. Η σκηνή δεν αποτελεί τόπο διατύπωσης μιας απόλυτης αλήθειας, αλλά κατάθεσης των δικών μας ερωτημάτων και σύνδεσης με αυτά των θεατών σε μια διαρκή προσπάθεια.

---