1. ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ.
Γιάννης Σκαράκης, Υπεύθυνος Αγωγής Υγείας στη Δ/νση Β/θμιας Εκπ/σης Κιλκίς.
Κυριακή Τατίδου, Υπεύθυνη Περιβαλλοντικής Εκπ/σης στη Δ/νση Β/θμιας Εκπ/σης Κιλκίς

Περιγραφή: Η ανακοίνωση περιλαμβάνει πιλοτικές εφαρμογές που πραγματοποιήθηκαν στη ΝΕΛΕ Κιλκίς σε τμήματα παλιννοστούντων και σε πρωτοβουλίες που υλοποιήθηκαν στα πλαίσια λειτουργίας της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και χρηματοδοτήθηκαν από τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Ξεκινώντας από τη σκέψη ότι η ζωγραφική, η κίνηση, η ανθρώπινη έκφραση αποτέλεσαν τις πρώτες μορφές επικοινωνίας και ο γλωσσικός κώδικας αποτελεί μια ανακάλυψη που έπεται των προηγουμένων δραστηριοποιήθηκαν πολυπολιτισμικές ομάδες ενηλίκων και μεικτά τμήματα μαθητών που μπόρεσαν να γνωρίσουν τη γλώσσα μέσα από την ποίηση και τη ζωγραφική. Οι δραστηριότητες αυτές και η διδακτική μεθοδολογία, που χρησιμοποιήθηκε αφήνουν να διαφανεί η επιβεβαίωση της παιδαγωγικής άποψης, που διατυπώθηκε από διαφόρους παιδαγωγούς του περασμένου αιώνα: “Οι μαθητές μετέχουν οποιασδήποτε μορφής γνώσης, όταν αναγνωρίζουν την αναγκαιότητά της”. Μια αναγκαιότητα όμως, που δε συνδέεται με την πίεση της εισαγωγής στα ΑΕΙ, αλλά με προσωπικές, ενδόμυχες ανάγκες για εξωτερίκευση σκέψεων και συναισθημάτων.

Το θέατρο είναι μέρος της επιστήμης της επικοινωνίας. Συντελεί στην εμβάθυνση των ανθρωπίνων σχέσεων, την αυτογνωσία του ατόμου, τη γνώση των δομών της κοινωνικής ομάδας μέσα στην οποία λειτουργεί.

Στόχοι της παιδαγωγικής αυτής πρακτικής ήταν η δημιουργία μιας ατμόσφαιρας ασφάλειας, που ενθαρρύνει την έκφραση την ελεύθερη και ειλικρινή συμμετοχή του παιδιού μέσα από τη θεατρική πράξη. Εργαστήκαμε με την ελπίδα ότι το σχολείο μπορεί να προωθήσει την πηγαία δύναμη στην έκφραση και τη δημιουργία και το δικαίωμα ανίχνευσης καλύτερων τρόπων επικοινωνίας και έκφρασης.

Γ. Σκαράκης: Συνεργάτης του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, Σύνδεσμος του Δικτύου Ευρυδίκη. Πτυχιούχος του τμήματος Ζωγραφικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (1989). Πτυχιούχος του τμήματος Γλυπτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (1994). Τεταρτοετής φοιτητής στο τμήμα Χαρακτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Σπουδές τριών χρόνων στην Ecole Nationale des Beaux Arts (Παρίσι 1981 - 1984). Απόφοιτος του μεταπτυχιακού τμήματος του Ανοιχτού Πανεπιστημίου Πατρών, Σχολή ανθρωπιστικών Σπουδών. Θέμα: “Ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση”. Φοιτητής στο Μεταπτυχιακό του ΕΑΠ, “Σπουδές στην Εκπαίδευση”

Κυριακή Τατίδου: Πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης (1986). Απόφοιτος του μεταπτυχιακού τμήματος του Ανοιχτού Πανεπιστημίου Πατρών, Σχολή Aνθρωπιστικών Σπουδών. Θέμα: “Ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση”. Απόφοιτος του μεταπτυχιακού προγράμματος του ΕΑΠ, Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων. Φοιτήτρια στο Μεταπτυχιακό του ΕΑΠ, Σπουδές στην Εκπαίδευση. Εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή και την Περιβαλλοντική Εκπ/ση.

2. ΟΙ ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ
Θεατρικό Εικαστικό Καλλιτεχνικό Κέντρο “ΠΟΥΠΟΥΛΟ”,
Σοφία Κυπριανίδου, εμψυχωτής,
Γιάννης Πουταχίδης, θεατροπαιδαγωγός, Κατερίνα Πουταχίδου, θετροπαιδαγωγός

Περιγραφή: Είναι το αποτέλεσμα του ευρωπαϊκού προγράμματος ΝΕΟΛΑΙΑ, Δράση 3, “ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ - Χτίζοντας Γέφυρες”. Ο σκοπός του προγράμματος ήταν να δημιουργηθεί επικοινωνία ανάμεσα σε εμάς και μειονεκτούσες ομάδες νέων (νέοι με κοινωνικά προβλήματα, κωφοί, με προβλήματα μέσα στην οικογένεια κτλ). Ο στόχος της δράσης ήταν η συμβολή στην ανάπτυξη της:

• κοινωνικοποίησης - ένταξης στο κοινωνικό γίγνεσθαι
• αυτενέργειας - αυτοεξυπηρέτησης
• πολύπλευρης δραστηριοποίησης
• συμμετοχής στα πολιτιστικά δρώμενα
• έκφρασης πηγαίων ταλέντων
• επικοινωνίας – συνεργασίας όλων των συμμετεχόντων.

Επιθυμούμε να ευαισθητοποιήσουμε και δώσουμε μια ισορροπημένη διάσταση στις ανθρώπινες σχέσεις μας κι αυτό σημαίνει για μας ότι πέρα από τους άμεσα εμπλεκόμενους στην δράση, επιδιώκουμε να περάσουμε το μήνυμα της ανθρώπινης επικοινωνίας και στην τοπική κοινωνία και σε όσους έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την τελική μας παρουσίαση.

Ο Γιάννης Πουταχίδης είναι θεατροπαιδαγωγός, με Master of Arts στο Drama/Theatre in Education και υποψήφιος διδάκτωρ του Janacek Academy of Music and Performing Arts. Είναι εξωτερικός συνεργάτης, λέκτορας, του JANACEK Academy of Performing Arts του Brno, Τσεχία. Διδάσκει Δράμα στα Ολοήμερα Πειραματικά Δημοτικά Σχολεία του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, στα δημόσια Ι.Ε.Κ., σε πολιτιστικούς συλλόγους, οργανώνει και διδάσκει σεμινάρια για εκπαιδευτικούς με εφαρμογή του θεάτρου στην εκπαίδευση. Είναι αντιπρόεδρος του Θεατρικού Εικαστικού Καλλιτεχνικού Κέντρου και ιδρυτικό μέλος του Πανελληνίου Συλλόγου Εκπαιδευτικού Δράματος.

Η Κατερίνα Πουταχίδου είναι θεατροπαιδαγωγός, με Master of Arts στο Drama/Theatre in Education του Janacek Academy of Music and Performing Arts. Διδάσκει Δράμα σε νηπιαγωγεία της Θεσσαλονίκης, σε πολιτιστικούς συλλόγους και διδάσκει σε σεμινάρια με εφαρμογή του θεάτρου στην εκπαίδευση. Οργανώνει εκδηλώσεις για παιδιά και νέους. Είναι βασικό στέλεχος του Θεατρικού Εικαστικού Καλλιτεχνικού Κέντρου.

3. Η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΜΑΘΗΣΗΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Καλαμάτας: Δεμπεγιώτης Αντώνης, Θωμά Κυριακή, Ντεκελέ Άννα, Παϊδούση Ελένη, Πλακονούρη Διονυσία, Σπάλα Γεωργία, Κάστανος Νικόλαος

Περιγραφή: Τα εκπαιδευτικά προγράμματα που υλοποιούνται στο ΚΠΕ Καλαμάτας και απευθύνονται σε ομάδες μαθητών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, είναι: "Βιοδείκτες – ο ζουζουνόκοσμος στις πηγές και τα ποτάμια μας", "Ανανεώσιμες πηγές και εξοικονόμηση ενέργειας", "Ο κύκλος των χαμένων υλικών", "Νερό-πηγή ζωής", "Ελιά και ελαιόλαδο”, "Εξερευνώντας τους θησαυρούς του δάσους" , "Όπως κυλάνε τα νερά"

Κάθε πρόγραμμα εξελίσσεται στις παρακάτω φάσεις :

• υποδοχής - αλληλογνωριμίας
• ενημέρωσης - συζήτησης για το θέμα του προγράμματος με τη χρήση πολυμέσων
• έρευνας στο πεδίο
• παρατήρησης - ασκήσεων στο εργαστήριο
• δημιουργικής έκφρασης μέσα από ζωγραφική, χορό, θεατρικά δρώμενα
• αξιολόγησης – αποχαιρετισμού

Το ΚΠΕ Καλαμάτας εντάσσει το θεατρικό παιχνίδι, τη δραματοποίηση και το παιχνίδι ρόλων στην 1^η και 5^η φάση, αυτές της υποδοχής και αλληλογνωριμίας και της δημιουργικής έκφρασης. Σ’ αυτές δίνονται τα απαραίτητα ερεθίσματα στους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς και παρέχονται τα υλικά μέσα για μια πρώτη ευκαιρία αυτοέκφρασης και ουσιαστικής επικοινωνίας, κάτι που δε συντελείται στο συμβατικό ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Το κυριότερο είναι ότι μέσα από τη δραματική συνδημιουργία, πραγματοποιείται μεταλλαγή της σχέσης μεταξύ των μαθητών και μεταξύ των μαθητών και των δασκάλων, αλλά ταυτόχρονα συντελείται επανοριοθέτηση της σχέσης τους με το αντικείμενο του προγράμματος.

Το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης ( ΚΠΕ) Καλαμάτας ξεκίνησε το παιδαγωγικό του ταξίδι το 1999, με τη συνεργασία του Υπουργείου Παιδείας, του Δήμου Καλαμάτας και φορέων της τοπικής κοινωνίας. Μαζί με τα άλλα ΚΠΕ της χώρας αποτελεί καινοτόμο εναλλακτική δομή του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, που έχει στόχους τη στήριξη της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στα σχολεία και την ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας σε θέματα βιώσιμης ανάπτυξης.

Ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται με τη σχεδίαση και υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων για ομάδες μαθητών (μονοήμερα ή πολυήμερα), την επικοινωνία και τη συντονισμένη δράση σχολείων που ασχολούνται με κοινό θέμα, μέσω της λειτουργίας θεματικών δικτύων σχολείων, την παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού, την υλοποίηση επιμορφωτικών σεμιναρίων για εκπαιδευτικούς, την ανάπτυξη τοπικών και διεθνών συνεργασιών.

4. Η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΩΣ ΜΕΣΟ ΚΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ
Βλάχος Ιωάννης - Υπεύθυνος Πολιτιστικών Θεμάτων Δ/νσης Β/θμιας Εκπ/σης Αχαΐας- εμψυχωτής Θεατρικής Έκφρασης,
Παπασωτηροπούλου Κων/να- Σακοβέλη Πηνελόπη: Υπεύθυνες Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Δ/νσης Α/θμιας Εκπ/σης Αχαΐας
Ζωδιάτου Ελένη: Εκπαιδευτικός Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπ/σης Κλειτορίας, Καλάβρυτα

Περιγραφή: Μέσα από τη συνεργασία του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Κλειτορίας με τo Τμήμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Α/θμιας Εκπ/σης Αχαΐας, αναπτύσσεται δίκτυο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης συνδεδεμένο με την θεατρική Αγωγή. Το Δίκτυο απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς Α/θμιας Εκπαίδευσης με πολύχρονη εμπειρία στην Περιβαλλοντική Αγωγή. Σκοπός η οργάνωση, η επιμόρφωση και στήριξη των εκπαιδευτικών που ασχολούνται με την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, σε τεχνικές της θεατρικής αγωγής, ώστε να προσεγγίσουν τα περιβαλλοντικά θέματα, αξιοποιώντας την θεατρική τέχνη και θεωρώντας την ως εργαλείο και εν δυνάμει “συνεργάτη” στην υλοποίηση προγραμμάτων περιβαλλοντικής Αγωγής.

Το δίκτυο λειτουργεί από το σχολικό έτος 2002-2003 και οι δραστηριότητές του αφορούν:

• Σεμινάρια - συναντήσεις επιμόρφωσης εκπαιδευτικών του Δικτύου.
• Επισκέψεις μαθητών - εκπαιδευτικών σε χώρους τέχνης και παραστάσεων.
• Άσκηση μαθητών στο Θεατρικό Παιχνίδι, με παρουσίαση ολιγόλεπτων δρώμενων.
• Παραγωγή εκπαιδευτικού και άλλου υλικού.
• Παρουσίαση έργων - δρώμενων μαθητικών ομάδων.
• Δημοσιοποίηση - διάχυση αποτελεσμάτων.

Η καινοτομία του στηρίζεται στην προσέγγιση περιβαλλοντικών ζητημάτων μέσα από την τέχνη, έτσι ώστε μέσω της ταυτόχρονης καλλιτεχνικής έκφρασης και οικολογικής ευαισθητοποίησης των μαθητών να διαμορφωθούν θετικές στάσεις και πρακτικές για την τέχνη και το περιβάλλον.

Ο Γιάννης Βλάχος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1961. Σπούδασε Γεωλογία στο Πανεπιστήμιο Πατρών και Παιδαγωγική Θεάτρου(εμψυχωτής θεατρικής έκφρασης) στην Ε.Κ.Α. Αθηνών. Υπηρέτησε ως φυσικός σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης (1991-97),στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Κλειτορίας (1997-03) ενώ διετέλεσε υπεύθυνος του Κέντρου την τριετία 2000-03. Συμμετείχε σε πλήθος σεμιναρίων σχετικό με το αντικείμενο της θεατρικής Παιδείας και Αισθητικής Αγωγής από το 1986 έως σήμερα. Δίδαξε Θεατρική Παιδεία στο Μουσικό Σχολείο Πάτρας (1992-96), στο Ε.Π.Λ. Πάτρας (1994) και στο εργαστήριο προσχολικής Αγωγής του Τ.Ε.Ι. Πάτρας (1994-97). Εργάστηκε επίσης ως εμψυχωτής Θεατρικής έκφρασης και συντονιστής σε ομάδες μαθητών, εκπαιδευτικών και ενηλίκων ανεβάζοντας διάφορες παραστάσεις. Συμμετείχε σε σεμινάρια εκπαιδευτικών ως οργανωτής-συντονιστής και επιμορφωτής σε θέματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και θεατρικής αγωγής. Συμμετείχε ως ηθοποιός σε θεατρικές παραστάσεις ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου με διάφορες ομάδες της Πάτρας (Δήμος Πάτρας, Πανεπιστήμιο Πάτρας, Θέατρο “ΠΡΟΤΑΣΗ” κ.α). Συντονιστής του Δικτύου: “Η θεατρική αγωγή ως μέσο και εργαλείο για την περιβαλλοντική αγωγή” για δημοτικά σχολεία του νομού Αχαΐας. Το Νοέμβρη του 2003 επελέγη ως Υπεύθυνος Πολιτιστικών θεμάτων της Δ/νσης Β/θμιας Εκπ/σης Αχαΐας.

Ζωδιάτου Ελένη: Γεννήθηκε στην Κύπρο το 1961. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Φοίτησε στο Τμήμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του ΑΠ.Θ. (κλάδος Πρακτικής θεολογίας) και στη Σ.Ε.Λ.Μ.Ε. Αθήνας. Υπηρέτησε σε σχολεία Β/θμιας Εκπ/σης και από το 2001 υπηρετεί στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Κλειτορίας. Παρακολουθεί Τμήμα Θεατρικού Παιχνιδιού για εμψυχωτές στην Πάτρα με δάσκαλο το Λάκη Κουρετζή ενώ παράλληλα συμμετέχει ως εμψυχώτρια θεατρικής έκφρασης σε μαθητικές ομάδες στα πλαίσια ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Συμμετείχε στην οργάνωση-συντονισμό και επιμόρφωση εκπαιδευτικών σε σεμινάρια Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Συντονίστρια στο Δίκτυο: “Η θεατρική αγωγή ως μέσο και εργαλείο για την περιβαλλοντική αγωγή” που συμμετέχουν εκπαιδευτικοί και μαθητές Α/θμιας του νομού Αχαΐας.

Κωνσταντίνα Γ. Παπασωτηροπούλου: Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1965 και είναι απόφοιτος της Ζωσιμαίας Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ιωαννίνων. Πριν το διορισμό της ως δασκάλα, εργάστηκε τέσσερα χρόνια στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης της Πάτρας, στα πλαίσια προγραμμάτων- συγχρηματοδοτούμενων από το Υπουργείο Πολιτισμού και την Ευρωπαϊκή Ένωση - για το σχεδιασμό και την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων στα μουσεία καθώς και στην καταγραφή προβιομηχανικών εργαστηρίων. Υπηρέτησε σε σχολικές μονάδες του νομού Αχαΐας (1993-1998) και ως μέλος της παιδαγωγικής ομάδας του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Κλειτορίας (2001-2003) οργάνωσε και στήριξε το δίκτυο εκπαιδευτικών Α/θμιας Εκπ/σης με θέμα: “Η θεατρική αγωγή ως μέσο και εργαλείο για την περιβαλλοντική αγωγή”. Από το Σεπτέμβριο του 2003 είναι Υπεύθυνη Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στη Διεύθυνση Α/θμιας Εκπαίδευσης Αχαΐας.

H Σακοβέλη Πηνελόπη γεννήθηκε στην Πάτρα (1959). Σπούδασε Παιδαγωγικά στην Αρσάκειο Παιδαγωγική Ακαδημία Πατρών (1980), Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1985) και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος του Π.Τ.Δ.Ε Πατρών (1995-Συμβουλευτική και Εκπαιδευτική πολιτική). Είναι υποψήφια διδάκτωρ στο χώρο της Π.Ε. Έχει παρακολουθήσει ενδοϋπηρεσιακή επιμόρφωση σε διάφορα επίπεδα. Υπηρέτησε ως δασκάλα σε σχολεία Α/θμιας Εκπαίδευσης (1980-1991), αποσπάστηκε στο Π.Τ.Δ.Ε Πατρών (1991-1995). Μέχρι σήμερα διατελεί υπεύθυνη Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ν. Αχαΐας στην Α/θμια Εκπ/ση. Έχει συμμετάσχει ως επιμορφώτρια και ως διοργανώτρια σε πλήθος συνεδρίων και δικτύων (τοπικών, εθνικών, διεθνών), σεμιναρίων, ημερίδων για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Έχει δημοσιεύσει άρθρα, εργασίες και εκπαιδευτικό υλικό στην Π.Ε. Ασχολείται με την ευαισθητοποίηση και επιμόρφωση ενηλίκων στην Π.Ε,. Είναι συντονίστρια του Δικτύου: “Η θεατρική αγωγή ως μέσο και εργαλείο για την περιβαλλοντική αγωγή” για δημοτικά σχολεία Νομού Αχαΐας. Ανήκει στην ομάδα στήριξης του Πολιτιστικού Τομέα Δήμου Πατρέων “για το παιδί και τον πολιτισμό”

5. "ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ FORUM –ΕΝΑ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΑΛΛΑΓΗΣ/ ASHTAR THEATRE
Μaha Shihadeh, Yπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων στο Ashtar For Theatre Παλαιστίνη

Περιγραφή: Ως τμήμα των θεατρικών παραγωγών του ASHTAR, το Θέατρο Forum και κυρίως, η ετήσια σειρά του "Abu Shaker’s Affairs”, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην υλοποίηση του σκοπού του Ashtar, δηλαδή στην προσέγγιση όλων των μελών της παλαιστινιακής κοινωνίας σε διάφορες περιοχές. Το Θέατρο Forum, βασισμένο στο “Θέατρο των Καταπιεσμένων” του Augusto Boal, αποτελεί μια εναλλακτική μορφή θεάτρου που επιτρέπει στο ακροατήριο να συμμετέχει στην έκβαση του έργου και της παράστασης. Το κοινό βλέπει μια φορά το έργο, χωρίς διακοπές. Έπειτα, το έργο ξαναπαίζεται κι εδώ ακριβώς δίνεται η ευκαιρία στο κοινό να συμμετάσχει προς τη δεδομένη κατεύθυνση της πορείας του έργου με άμεσες προτάσεις για διαφορετική συμπεριφορά των προσώπων, διαφορετικές επιλογές, δράση και κείμενο. Η παραγωγή του έργου παρέχει τη δυνατότητα ανοιχτής συζήτησης, για να βρουν τόπο έκφρασης οι φωνές που συνήθως είτε διαφεύγουν της κοινωνίας είτε έχουν αγνοηθεί από αυτήν, με αποτέλεσμα να αναπτυχθούν διαφορετικές στρατηγικές αντιμετώπισης της καταπίεσης.

Το Ashtar Theatre δουλεύει πάνω σε αυτό το είδος θεατρικών παραγωγών από το 1997. Το Abu Shaker's Affairs είναι ένα έργο που κινείται στα πλαίσια της παλαιστινιακής οικογένειας. Με τη δημιουργία διαφορετικών χαρακτήρων, κάποια ευαίσθητα θέματα που ανακλούν την πραγματικότητα στην Παλαιστίνη, έρχονται στο φως από το Abu Shaker, θέματα όπως τα άτομα με ειδικές ανάγκες και τα προβλήματα κοινωνικής ένταξής τους, εκμετάλλευση ατόμων, σεξουαλική παρενόχληση, σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων, γάμος σε πολύ μικρή ηλικία, το νερό και το περιβάλλον, τα δικαιώματα του παιδιού κ.α.

Αυτόν τον καιρό το Ashtar ασχολείται με ένα τριετές πρόγραμμα Θεάτρου Forum σε συνεργασία με το Κέντρο CTO στη Βραζιλία, με στόχο να εκπαιδευτεί το προσωπικό του Ashtar έτσι ώστε μα μπορέσει να γίνει ένα τοπικό Κέντρο Εκπαίδευσης Ανοιχτού Θεάτρου στη μέση Ανατολή.

Η Μaha Shihadeh εργάζεται ως υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων στο Ashtar For Theatre Productions and Training. Τα προηγούμενα χρόνια, 1998-2001, εργαζόταν ως διευθύντρια στο ιδιωτικό σχολείο Al-Mustaqbal στη Ραμάλα. Πριν αναλάβει τη διεύθυνση, δούλευε στο ίδιο σχολείο ως καθηγήτρια αγγλικών για πέντε χρόνια. Είναι πτυχιούχος του Πανεπιστημίου του Birzeit με ειδίκευση στην Εκπαίδευση. Το 1993 παρακολούθησε μαθήματα πάνω στις Νέες Μεθόδους Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο του Leeds στη Μεγάλη Βρετανία. Το 2000 παρακολούθησε κύκλο εντατικών σεμιναρίων για τη Διαθεματική Μάθηση στο Ερευνητικό Κέντρο για την Παιδική Ηλικία. Το 2001 παρακολούθησε εντατικό σεμινάριο για τη Διαχείριση Προγραμμάτων (Project Management) στην Παλαιστινιακή Επιστημονική Ένωση για τη μελέτη Διεθνών Σχέσεων (PASSIA). Τέλος, το 2003 πήρε το πτυχίο της από το Πανεπιστήμιο του Cambridge (εξ αποστάσεως εκπαίδευση) στη Σύγχρονη Διοίκηση (Modern Management/Administration).

6. B2C (BACH2CAGE) – AN ART PROCESS, AN EDUCATIONAL SKILL
Helena Santana – DeCA, University of Aveiro, Portugal
Rosário Santana – ESE, Instituto Politécnico da Guarda, Portugal

Περιγραφή: Ο συνδυασμός διαφορετικών μορφών τέχνης, της μουσικής, του χορού, του θεάτρου, του σχεδίου, της λογοτεχνίας και των νέων τεχνολογιών στο χώρο της επικοινωνίας και της πληροφορικής -Bach2Cage- έχει ως αποτέλεσμα ένα πρωτότυπο φαινόμενο που συνδυάζει διαφορετικούς τομείς της γνώσης, της επικοινωνίας και της τέχνης. “Το Bach2Cage, εκτός από μια παράσταση, είναι μια διαδικασία, ένα ερευνητικό εργαστήρι στον τομέα της μουσικής, των παραστατικών τεχνών, της ψηφιακής τέχνης και των πολυμέσων”.

Η παρέμβαση των παραπάνω εκπαιδευτικών διαδικασιών πλάθει μια νέα μορφή στην εκπαίδευση. Η μουσική και οι άλλες μορφές τέχνης αποτελούν τη βάση για άλλες σπουδές και για προσωπική εξέλιξη.

Αυτό το poster δείχνει πώς οι νέες τεχνολογίες, η μουσική σύνθεση και τα ποικίλα είδη τέχνης μπορούν να δημιουργήσουν μια νέα μορφή τέχνης, στην οποία θα συνδυάζονται διάφορες διαδικασίες, μουσικά κομμάτια και καλλιτεχνικά δημιουργήματα, που θα μας δώσουν ένα νέο είδος μουσικής, “μια μουσική που δεν έχει ηλικία”.

Από την άλλη μεριά, έχουμε κατανοήσει ότι οι νέες μορφές τέχνης θα δώσουν καινούριες διαστάσεις στην εκπαιδευτική διαδικασία.

H Helena Maria da Silva Santana είναι επίκουρος καθηγήτρια, στο τμήμα “Τέχνη και Επικοινωνία” στο Πανεπιστήμιο του Aveiro της Πορτογαλίας. Εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή στη “Μουσικολογία του 20ου αιώνα” στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης (Παρίσι ΙV) με τίτλο “L’Orchestration chez Iannis Xenakis: l’espace et le rythme functions du timbre”. Δημοσίευσε τη διατριβή της στη Γαλλία καθώς και άρθρα που αφορούν τη μουσική του Ιάννη Ξενάκη και τη σύγχρονη μουσική στη Γαλλία, την Ισπανία, τη Βραζιλία και την Πορτογαλία. Είναι επίσης μουσικοσυνθέτρια και έχει λάβει μέρος σε αρκετά φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής στην Πορτογαλία. Δύο βιβλία της για την σύγχρονη μουσική στην Πορτογαλία είναι υπό δημοσίευση.

H Maria do Rosário da Silva Santana είναι Συντονίστρια – καθηγήτρια στην Escola Superior de Educação do Instituto Politécnico da Guarda. Εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή στη ‘Μουσική και Μουσικολογία του 20ου αιώνα’ στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης (Παρίσι IV) με τίτλο “Elliott Carter: le rapport avec la musique européenne dans les domains du rythme et du temps”. Δημοσίευσε τη διδακτορική της διατριβή στη Γαλλία καθώς και άρθρα για τη σύγχρονη μουσική, τη μουσική, την τέχνη και την εκπαίδευση στη Γαλλία, την Ισπανία, τη Βραζιλία και την Πορτογαλία. Έλαβε μέρος ως μουσικοσυνθέτρια σε αρκετά φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής στην Πορτογαλία. Το βιβλίο της, που αναφέρεται στη σχέση σύγχρονης μουσικής και εκπαίδευσης, πρόκειται να δημοσιευτεί στην Πορτογαλία.

7. ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ- ΈΝΑΣ ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΜΨΥΧΩΤΕΣ: ΕΝΑ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ
Ηλίας Μαρούδας, Εκπαιδευτικός, Εμψυχωτής, Ειδικός Δ. Παιδαγωγικής.

Περιγραφή: Η συγκεκριμένη ανακοίνωση αφορά ένα εκπαιδευτικό λογισμικό που υλοποιήθηκε στοχεύοντας, εντός των δεδομένων του ορίων, να παρουσιάσει το μεθοδευμένο-κατευθυνόμενο Θεατρικό Παιχνίδι, ενώ αποτελεί ταυτόχρονα ένα συνοπτικό οδηγό σε αυτό. Η πολυμεσική αυτή εφαρμογή αποτελεί απλώς μια πρόταση για την αξιοποίηση των δυνατοτήτων των νέων τεχνολογιών σε σχετικά επιμορφωτικά προγράμματα, χωρίς φυσικά πρόθεση υποκατάστασης της βιωματικής εκπαίδευσης.

Τα μέρη που την απαρτίζουν είναι:

• Το Θεατρικό Παιχνίδι και η σημασία του στην εκπαιδευτική διαδικασία.
• Μεθοδολογικές αρχές.
• Ο ρόλος του εμψυχωτή.
• Δομική συγκρότηση του Θεατρικού Παιχνιδιού.
• Βασικές κατηγορίες ασκήσεων – δραστηριοτήτων.

Η εφαρμογή απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας βασικά εκπαίδευσης, αλλά και σε κάθε υπεύθυνο ομάδας δημιουργικής απασχόλησης παιδιών, καθόσον το Θεατρικό Παιχνίδι μπορεί να αποτελέσει θεμελιακό στοιχείο ανάλογων δραστηριοτήτων. Υλοποιήθηκε στα πλαίσια ατομικής μεταπτυχιακής εργασίας στην Παιδαγωγική Σχολή Φλώρινας του Α.Π.Θ.

Ο Ηλίας Μαρούδας σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, το Μαράσλειο Διδασκαλείο Δ.Ε., και πήρε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στις Επιστήμες της Αγωγής από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δ.Ε. Φλώρινας με υποτροφία του Ι.Κ.Υ., ερευνώντας τις παιδαγωγικές επιδράσεις του Θεατρικού Παιχνιδιού. Στο συγκεκριμένο αντικείμενο εκπαιδεύτηκε, μεταξύ άλλων, σε τριετές εργαστήρι οργανωμένο από το “Θέατρο της Ημέρας”. Συνέγραψε σε συνεργασία το παιδικό θεατρικό έργο “Η Κοσκινοτροφίτσα στο δάσος με τα κούτσουρα”, το οποίο ανεβάστηκε από τη “Θεατρική Ομάδα Μπουφόνων” με ταυτόχρονη εμψύχωση του ακροατηρίου από τον ίδιο. Συνεργάστηκε ως επιμορφωτής στο πρόγραμμα “ΜΕΛΙΝΑ” των ΥΠ.ΠΟ.-ΥΠ.Ε.Π.Θ., καθώς και σε άλλα προγράμματα. Δημοσιεύσεις του: Βιβλιολογείον ( συλλογική έκδοση, Γ.Γ. Νέας Γενιάς) · επίσης στα περιοδικά: Τα Εκπαιδευτικά, Επιθεώρηση Παιδικής Λογοτεχνίας, Μαρασλειακό Βήμα. Εργάζεται ως δάσκαλος σε δημοτικό σχολείο και παράλληλα ως εμψυχωτής ομάδων παιδιών και ενηλίκων.

8. Η ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΗΣ “ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ” (ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ) ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ- ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΩ ΤΟΝ ‘ΑΛΛΟΝ’ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ”. Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΗΣ ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Τριανταφυλλιά (Φυλλιώ) Νικολούδη, Νηπιαγωγός, Συγγραφέας, Δασκάλα Θεάτρου.

Περιγραφή: Παρουσιάζεται η δουλειά που έγινε με μια ομάδα μικρών μαθητών και μια ομάδα ενηλίκων πάνω στην έννοια της “ενσυναίσθησης” (συναισθηματική τοποθέτηση του “εγώ” στη θέση του “άλλου”).

Στα πλαίσια της πολυπολιτισμικής μορφής που εμφανίζουν οι τάξεις, η διαπίστωση μας ότι τα γηγενή παιδιά απέφευγαν να κάνουν παρέα με τους αλλοδαπούς συμμαθητές τους, μας έδωσε το ερέθισμα να δουλέψουμε ένα εργαστήρι, που ως κύριο στόχο θα είχε να έρθουν τα παιδιά πιο κοντά μεταξύ τους, να γνωριστούν, να αποδεχτούν το ένα το άλλο και να συνεργαστούν. Βασιστήκαμε στο βιβλίο “Το Χαρούμενο Λιβάδι” της Φ. Νικολούδη, (Ελληνικά Γράμματα), το οποίο επεξεργάζεται τις έννοιες της διαφορετικότητας, της αλληλοαποδοχής και της συνύπαρξης. Μετά την ανάγνωση της ιστορίας, επεξεργαστήκαμε το περιεχόμενό του και δουλέψαμε με ποικίλους τρόπους το “Γνωρίζω τον ‘άλλον’”.Βρήκαμε ομοιότητες και διαφορές μεταξύ μας (εσωτερικές και εξωτερικές). Συζητήσαμε για τους εαυτούς μας, τις ανάγκες μας, τα ενδιαφέροντά μας. Επικοινωνήσαμε με τον ‘άλλον’, με το σώμα μας, τις εκφράσεις μας, τη μουσική. Μέσα από ένα συνεχώς εξελισσόμενο παιχνίδι ρόλων, επεξεργαζόμασταν τα συναισθήματά μας, επικεντρωθήκαμε στην έννοια της “ενσυναίσθησης” και προσπαθήσαμε να κατανοήσουμε τον ‘άλλον’, μπαίνοντας στη θέση του.

Επεκταθήκαμε και σε άλλες δραστηριότητες, θέλοντας να το συνδέσουμε με το υπόλοιπο σχολικό πρόγραμμα.

Η Φυλλιώ Νικολούδη είναι νηπιαγωγός. Έχει παρακολουθήσει το θεατρικό εργαστήρι του Λ. Κουρετζή , ήταν μέλος θεατρικής ομάδας και εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού επί σειρά ετών. Έχει παρακολουθήσει το θερινό τμήμα για το εκπαιδευτικό δράμα στην Αγγλία (U.C.E) και έχει συμμετάσχει σε αρκετά σεμινάρια. Ασχολείται με την εφαρμογή της δραματικής τέχνης στα πλαίσια της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης (διδακτορική διατριβή). Έχει συνεργαστεί με το ΥΠΕΠΘ και το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ως επιμορφώτρια εκπαιδευτικών στο πρόγραμμα “Εκπαίδευση Μουσουλμανοπαίδων”.Έχει συμμετάσχει στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση πιλοτικών προγραμμάτων Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης. Έχει διδάξει στο Τ.Ε.Α.Π.Η (στα πλαίσια της απόσπασής της εκεί), το μάθημα “Θεατρικό παιχνίδι και Διαπολιτισμική εκπαίδευση Ι &ΙΙ”.

Έχει κάνει, σε συνεργασία με συμβούλους της Προσχολικής και της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, εισηγήσεις και εργαστήρια στους εκπαιδευτικούς της περιφέρειάς τους, με θέματα α)την εφαρμογή της δραματικής τέχνης στη σχολική πράξη β)Διαπολιτισμική εκπαίδευση και γ) Ανάπτυξη σχεδίων εργασίας. Έχει διδάξει σε ΠΕΚ και σε ΚΚΕΚ. Έχει πάρει μέρος ως επιμορφώτρια σε ημερίδες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για την εφαρμογή της ευέλικτης ζώνης.

Μέλος της συντακτικής ομάδας του εκπαιδευτικού περιοδικού “Σύγχρονο Νηπιαγωγείο”. Συγγραφέας του βιβλίου “Το χαρούμενο Λιβάδι” και μέλος συγγραφικής ομάδας βιβλίων για τη Διαθεματικότητα και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Άρθρα της και εργασίες σχετικές με τη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση και με τη Δραματική Τέχνη έχουν δημοσιευτεί στα εκπαιδευτικά περιοδικά “Ανοιχτό Σχολείο”, “Γέφυρες” και “Σύγχρονο Νηπιαγωγείο”.

9. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΕΙΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ “ ΑΠΟ ΤΑ “ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΕΧΝΗΣ” ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΣΤΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ
Μαριάννα Μανέτα, Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, Βρεφονηπιοκόμος, Ψυχολόγος, Παιδαγωγός εικαστικών , θεάτρου – θεατρικού παιχνιδιού.

Παρουσίαση: Η ενασχόληση με την τέχνη στην εκπαίδευση θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μέσο έκφρασης των αναγκών του ανθρώπου για δημιουργία και επικοινωνία και όχι ως ενασχόληση χαρισματικών ατόμων. Η ενασχόληση με την τέχνη αποτελεί μια προσπάθεια να βρει ο έφηβος δημιουργική διέξοδο στις καθημερινές συγκρούσεις που βιώνει μέσα στη σημερινή τεχνολογικά ανεπτυγμένη κοινωνία. Η ενασχόληση με την τέχνη προάγει το σεβασμό στο διαφορετικό, την κοινωνική ευαισθησία και την απόκτηση πολιτισμικής συνείδησης.

Με βάση τον παραπάνω άξονα θα παρουσιαστεί η πορεία ενός προγράμματος (με ταυτόχρονη προβολή διαφανειών και βίντεο) μέχρι το τελικό αποτέλεσμα κατά το οποίο διοργανώθηκε ένα “διήμερο δημιουργίας και έκφρασης” στην κεντρική πλατεία της Κέρκυρας όπου οι μαθητές /τριες παρουσίασαν την δουλειά τους προκειμένου να βγουν έξω από τα στενά του σχολείου και να απευθυνθούν στην τοπική κοινωνία ευαισθητοποιώντας την, να νιώσουν οι ίδιοι οι μαθητές ενεργοί πολίτες και να τονωθεί η αυτοεκτίμησή τους.

Κατά την διάρκεια του διήμερου εκτέθηκαν εικαστικά έργα των μαθητών ενώ παράλληλα λειτούργησαν ανοιχτά εργαστήρια πηλού, ζωγραφικής, κολάζ κ.α. Επίσης, παρουσιάσθηκαν θεατρικά δρώμενα, παντομίμες, παραστάσεις κουκλοθέατρου και αφηγήσεις παραμυθιών που έγραψαν τα ίδια τα παιδιά.

Η Μαριάνα Μανέτα είναι απόφοιτος της Σχολής Βρεφονηπιοκόμων του ΤΕΙ Αθήνας, της σχολής ψυχολογίας του πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης (art therapy), του τριετούς εργαστηρίου παιδαγωγικής θεάτρου και θεατρικού παιχνιδιού του θεάτρου της Ημέρας, της παιδαγωγικής σχολής ΠΑΤΕΣ / ΣΕΛΕΤΕ. Παρακολούθησε μαθήματα γλυπτικής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μαθήματα κουκλοθέατρου με τον Τάκη Σαρρή, μαθήματα μάσκας και μαριονέτας στο Κέντρο Λαϊκού Θεάτρου. Είναι καθηγήτρια σε ΤΕΕ στην Κέρκυρα και κάνει θεατρικό παιχνίδι και θέατρο με ομάδες παιδιών και εφήβων. Είναι μέλος της θεατρικής ομάδας “Κερκυραϊκή Σκηνή” και έχει πάρει μέρος σε πολλές παραστάσεις. Έχει γράψει το βιβλίο “Μέθοδοι δημιουργικής απασχόλησης και τεχνικά εποπτικά μέσα” εκδ. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Αθήνα 2001 το οποίο διδάσκεται στην Α΄ τάξη του Β΄ κύκλου της ειδικότητας Βοηθών Βρεφονηπιοκόμων του τομέα Υγείας και Πρόνοιας των ΤΕΕ.

10. ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΟΠΤΙΚΗ ΚΟΙΝΗ …
Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης,
Παυλίνα Γραικού, Φιλόλογος στο Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο Θεσ/νίκης, 
Μαρία Κεραμυδά, Ειδικός Προσχολικής Αγωγής στα Πρότυπα Εκπαιδευτήρια Θεσσαλονίκης , 
Αικατερίνη Κουλιακιώτη, Καθηγήτρια Θεατρικής Αγωγής στο Αρσάκειο Δημοτικό Θεσσαλονίκης

Περιγραφή: Ποια είναι αλήθεια η κοινή οπτική που μπορεί να ενώσει τους μαθητές μιας τάξης παλιννοστούντων; Η έμφαση της διδασκαλίας τείνει να είναι λιγότερο θεωρητική και περισσότερο παραστατική. Έχοντας εργαλεία την ευαισθησία αλλά και την λογική, ο εκπαιδευτικός της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης οραματίζεται την ανάληψη ενεργητικής στάσης των μαθητών απέναντι στον καταιγισμό πληροφοριών και εικόνων εντός και εκτός των σχολικών ορίων. Αναρωτιέται τι θα ήταν αυτό που θα έκανε τους μαθητές ενεργούς πολίτες, κοινωνούς συνάμα κι όχι μονάχα θεατές. Ποιο θα ήταν αυτό το ισχυρό οπτικό σήμα που θα έκανε πολιτισμούς και γλώσσες να επικοινωνήσουν και να αναδείξουν την δυναμική και την διαφορετικότητά τους.

Εμείς έχουμε τη χαρά να σας παρουσιάσουμε το οπτικό μέρος από τρεις προσπάθειές μας να βρούμε τις απαντήσεις μέσα από την Θεατρική Παιδεία.

• Παράσταση του Οδυσσεβάχ…ταυτόχρονα με τον γειτονικό πόλεμο το 1999, έχοντας πρωταγωνίστρια μια Σερβίδα μαθήτρια.
• Δημιουργία τοιχογραφίας 200 μέτρων στην αυλή του σχολείου, με πρότυπο ένα Αυστραλέζικο σχέδιο, στα χρώματα που διάλεξαν οι μαθητές.
• Ένα διαφορετικό δρώμενο για την γιορτή του Πολυτεχνείου το 2001. 12 μεγάλες ανθρώπινες μορφές από κολάζ με εφημερίδες, στα βήματα του Παύλου (Αττικό Μετρό).

Η Παυλίνα Γραικού, φιλόλογος, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Τo 1982 αποφοίτησε από το Νεοελληνικό Τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1988 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στη Θεατρολογία (Ν. Παπανδρέου). Έχει παρακολουθήσει μαθήματα ζωγραφικής σε ιδιωτικό εργαστήριο, σκηνογραφίας στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ.(Α. Βέττας) καθώς και σεμινάρια Εκπαιδευτικού Δράματος. Έχει λάβει μέρος ως εισηγήτρια σε ποικίλα συνέδρια με επίκεντρο τις ιδιαιτερότητες της Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης. Από το 1990 εργάζεται με ενδιαφέρον για την εφαρμογή της Θεατρικής Παιδείας στο Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο στην Πυλαία Θεσσαλονίκης, δίνοντας έμφαση στην κοινή εικαστική γλώσσα των μαθητών.

Η Μαρία Κεραμυδά γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Το 2003 αποφοίτησε από το Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. με διπλωματική εργασία πάνω στην ‘Προσέγγιση έργων τέχνης από παιδιά προσχολικής ηλικίας’. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια ζωγραφικής, κατασκευών, καθώς και Δράματος στην Εκπαίδευση. Έχει συνεργαστεί στις θεατρικές δραστηριότητες του Διαπολιτισμικού Γυμνασίου Πυλαίας στη Θεσσαλονίκη. Αυτή τη στιγμή εργάζεται στα Πρότυπα Εκπαιδευτήρια Θεσσαλονίκης.

Η Αικατερίνη Κουλιακιώτη γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Το 2000 αποφοίτησε από το Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. με ειδίκευση στη σκηνογραφία – ενδυματολογία. Έχει συνεργαστεί σε θέατρα της Θεσσαλονίκης ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος και ως ενδυματολόγος στην τηλεόραση. Ασχολείται περιστασιακά με την εικονογράφηση και τη δημιουργία θεατρικής αφίσας. Έχει παρακολουθήσει ποικίλα σεμινάρια για το Θέατρο στην Εκπαίδευση. Ως καθηγήτρια Θεατρικής Αγωγής έχει συνεργαστεί σε Δημόσια και Ιδιωτικά σχολεία της Θεσσαλονίκης, στο Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο Πυλαίας και ως εκπαιδεύτρια σε Δημόσια Ι.Ε.Κ. Αυτή τη στιγμή είναι καθηγήτρια Θεατρικής Αγωγής στο Αρσάκειο Δημοτικό Θεσσαλονίκης και στον Όμιλο Θεατρικής Παιδείας του σχολείου καθώς και σε δυο Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία. Είναι μέλος του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Θεατρολόγων, του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και του Πανελλήνιου Συλλόγου Εκπαιδευτικού Δράματος.

11. ΤΟ ΑΓΓΛΟΦΩΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ- ΓΝΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ
Ελένη Τσεφαλά, Καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας και Αγγλικής Ορολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, υπεύθυνη Προγράμματος Κινητικότητας Μαθητών, ΕΠΕΑΕΚ, Δράση ΙΙ

Δραστηριότητα: Εκπαίδευση 29 μαθητών, 16-18 ετών, στη Βρετανία (13 ημέρες)

Φορέας Υλοποίησης: Ενιαίο Πολυκλαδικό Ηλιούπολης

Φορείς Υποδοχείς:

• Worcester College of Higher Education
  Υπεύθυνος: Paul Sutton, Artistic &Education Director, Collar & TIE Theatre-in-Education Company,
   
• Newcastle University
  Υπεύθυνοι: Dorothy Heathcote & Voula Foscoros, Newcastle University Lecturer,
   
• University of Sunderland, Creative Arts Department
  Υπεύθυνη: Greta Archer, Senior Lecturer at Sunderland’s School of Arts, Design and Communications

Περίληψη: Στόχοι του προγράμματος ήταν η βελτίωση και εμπέδωση της Αγγλικής γλώσσας μέσω δραματοποίησης στην εκπαίδευση και γνωριμίας των μαθητών με το έργο σύγχρονων Άγγλων θεατρικών συγγραφέων.

Ήταν μια πρόταση ουσιαστικής και άμεσης αντιμετώπισης της αποσπασματικής και μηχανιστικής χρήσης της ξένης γλώσσας. Η δυνατότητα συμμετοχής των μαθητών σε έρευνα, σε συζήτηση και ειδικά σεμινάρια που έχουν ως άξονα σύγχρονες μεθόδους βιωματικής προσέγγισης για την εκμάθηση μιας ‘ξένης’ γλώσσας, η άμεση επικοινωνία με δασκάλους θεατρικής αγωγής και μαθητές σε χώρους όπου το θεατρικό έργο, η λογοτεχνία και η έκφραση αναπτύσσονται στη φυσική τους έδρα, θεωρήθηκε απαραίτητη. Η βιωματική επαφή των μαθητών με το πολιτιστικό και εκπαιδευτικό περιβάλλον της Αγγλίας, η επικοινωνία τους με συνομηλίκους στην αγγλική γλώσσα καθώς και η συμμετοχή τους σε αγγλόφωνη παράσταση άγγλου θεατρικού συγγραφέα σε αγγλόφωνο κοινό υπερκάλυψαν τους στόχους μας με τα ευμενέστερα σχόλια από τους συνεργαζόμενους φορείς. Βεβαίως η εμπειρία δεν ήταν μονοδιάστατη αφού μαθητές των Δημιουργικών Τεχνών του Πανεπιστημίου του Sunderland μας παρουσίασαν τον “Αγαμέμνονα” του Steven Berkoff στο πλαίσιο της συνεργασίας μας που είχε σαν βάση τη διαπολιτισμική επικοινωνία.

Επισκέψεις σε μουσεία, θέατρα, σχολεία, η παρακολούθηση επαγγελματικών θεατρικών παραστάσεων και καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων, περιηγήσεις σε πόλεις κινητοποίησαν τους μαθητές μας δημιουργικά στην προσωπική αναζήτησή τους τρόπων ανάπτυξης και εξέλιξης της γνώσης τους στην ‘ξένη’ γλώσσα.

Η Ελένη Τσεφαλά γεννήθηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά όπου και ολοκλήρωσε τη βασική και μέση εκπαίδευση. Είναι καθηγήτρια αγγλικής φιλολογίας με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, στο Institute of Education με θέμα ‘Συγκριτική Εκπαίδευση και Ανθρώπινα Δικαιώματα’ (2000). Έχει μετεκπαιδευτεί στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, στον τομέα Drama and Education μέσω προγράμματος Lingua (υποτροφία του ΙΚΥ), 1994. Έχει αποδώσει στην ελληνική γλώσσα την ποιητική συλλογή “Ήχοι” του Βασίλι Καντίνσκι, εκδ. Ευμουσία. Έχει παρακολουθήσει σεμιναριακούς κύκλους υποκριτικής στο Central School of Speech and Drama (2000). Είναι τελειόφοιτος στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βόλου (2001). Διδάσκει αγγλική ορολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, στο Βόλο.