5η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ/ΔΡΑΜΑ και ΤΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ &
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ του ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ International Drama / Theatre & Education Association – IDEA
«Θέατρο στην εκπαίδευση: δημιουργώντας νέους ρόλους στον 21ο αιώνα»
Αθήνα 17-18-19 Μαρτίου 2006
Προ- και μετα-συνεδριακές εκδηλώσεις 11-23 Μαρτίου 2006 σε τέσσερις πόλεις της χώρας
Kok Wai Low, καλλιτεχνικός διευθυντής, Arts Atria, Σιγκαπούρη
Chjiraporn Oringa Vathanasin, υπεύθυνη διαχείρισης καλλιτεχνικών προγραμμάτων, Arts Atria, Σιγκαπούρη
Jaffar Sidek bin Ahmad, μουσικός διευθυντής, Arts Atria, Σιγκαπούρη
«Ο χορός για άτομα με νοητική στέρηση: η Κίνηση ως Μεταφορά»
Εργαστήριο 2,5 ωρών – Γλώσσα: Αγγλικά
Οι γνωστικές ικανότητες των ατόμων με νοητική στέρηση ποικίλουν. Αυτό, σε συνδυασμό με τις περιορισμένες γλωσσικές ικανότητες, τους διάφορους βαθμούς ακουστικής ικανότητας, την πιο αργή αποκωδίκευση και συντονισμό, συντελεί ώστε η αντίληψή τους και η ικανότητα πρόσληψης και ανταπόκρισης σε μια συνηθισμένη τάξη χορού να επηρεάζονται. Παρ’ όλα αυτά, τα άτομα με νοητική στέρηση μπορούν να διδαχθούν χορό χρησιμοποιώντας την ‘κίνηση ως μεταφορά’ ή μια νοητική εικόνα που τους είναι οικεία. Αντί να αντιγράφει απλώς το δάσκαλο, κάθε μαθητής σ’ αυτό το περιβάλλον μετατρέπεται σε δημιουργό και σκηνοθέτη του δικού του λεξιλογίου κίνησης. Ο δάσκαλος προτρέπει τους μαθητές σε κίνηση με λέξεις που σχετίζονται με την ‘κίνηση ως μεταφορά’, η οποία με τη σειρά της δίνει το έναυσμα στους μαθητές να αναπτύξουν κινήσεις που έχουν συνέχεια. Για παράδειγμα, μια από τις ασκήσεις που έχω χρησιμοποιήσει περιλάμβανε τη χρήση ενός πολύ γνωστού μουσικού κομματιού από την ταινία ‘Τιτανικός’. Οι μαθητές υποδύθηκαν τους ρόλους των καπετάνιων στα καράβια τους και χρησιμοποίησαν τα σώματά τους, για να δημιουργήσουν κίνηση ανταποκρινόμενοι στη μουσική. Λεκτικές προτροπές όπως ‘η παλίρροια ανεβαίνει’, ‘το πλοίο ξεκινά’, ‘το πανί είναι υψωμένο’, ‘παγόβουνο μπροστά’, ‘ξεσπά καταιγίδα’ χρησιμοποιήθηκαν, για να δώσουν το σήμα για αλλαγές. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν διαφορετικές μεταφορές, για να παραχθεί κίνηση με στόχο να ασκηθούν διαφορετικά μέρη του σώματος. Αυτή η μεθοδολογία είναι πιο αποτελεσματική από τη δασκαλοκεντρική προσέγγιση, όπου η έμφαση δίνεται συνήθως στις τεχνικές ικανότητες των μαθητών. Με αυτό τον τρόπο, οι μαθητές μπορούν να ‘χορέψουν’ με τη μουσική σε μια αρκετά δομημένη ακολουθία κινήσεων. Ταυτόχρονα αποδεχόμαστε τους προσωπικούς περιορισμούς κάποιων ατόμων όπως και τη δυνατότητα εξέλιξης αυτών που μπορούν να αποδώσουν περισσότερο. Η μέθοδος έχει επινοηθεί και χρησιμοποιείται από το 1988. Το εργαστήριο απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς, καλλιτέχνες, πανεπιστημιακούς, φοιτητές, κοινωνικούς λειτουργούς και όλους όσοι ενδιαφέρονται για τη διδασκαλία και την πρακτική του χορού σε ανθρώπους με νοητική στέρηση.
O Kok Wai Low είναι καλλιτέχνης με πολλά χρόνια εμπειρία στην Επικοινωνία, την Παιδαγωγική των Τεχνών, την Τέχνη για άτομα με ειδικές ανάγκες και τις ασιατικές παραστατικές τέχνες. Έχει σπουδάσει κλασικό χορό, τζαζ, κλακέτες και Bharatanatyam. Διδάσκει χορό και κίνηση πάνω από 10 χρόνια. Από το 1988 ασχολείται με το σχεδιασμό δημιουργικών προγραμμάτων χορού για νέους με σύνδρομο Ντάουν. Έχει δώσει παραστάσεις στο Τόκιο, Χιροσίμα, Φουκουόκα (Φεστιβάλ Νοτιο-ανατολικής Ασίας). Χόρεψε στο Μουμπάι (Κέντρο Παραστατικών Τεχνών Kanaka Sabha). Χορογράφησε παράσταση χορού στο Φεστιβάλ Asia Pacific Very Special Arts και International Abilympics στο Περθ και παρουσίασε δουλειά του με πολυμέσα στο Σύδνεϋ (7ο Παγκόσμιο Συνέδριο για το Σύνδρομο Ντάουν). Στις πρόσφατες δουλειές του συγκαταλέγεται η χορογραφία της ομάδας της Σιγκαπούρης ως μέρος ενός σύνθετου, πολυπολιτισμικού χορού, βασισμένου σε πολυμέσα, που παρουσιάστηκε στη Σύνοδο Κορυφής της Κοινωνίας της Πληροφορίας στην Τυνησία. Αυτό τον καιρό ολοκληρώνει τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Θεατρική Εκπαίδευση στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Nanyang του Εθνικού Ινστιτούτου Εκπαίδευσης στη Σιγκαπούρη.
Η Chjiraporn Oringa Vathanasin διδάσκει επικοινωνία εδώ και δέκα χρόνια σε νέους από 16 έως 20 ετών σε τεχνολογικό ίδρυμα της χώρας της. Σπούδασε Ψυχολογία και Ψυχογλωσσολογία. Έχει εμπειρία στη συμβουλευτική νέων με μαθησιακά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα καθώς και προβλήματα συμπεριφοράς. Το ενδιαφέρον της για τις τέχνες την οδήγησε να προσφέρει εθελοντική εργασία σε τομείς όπως η διαχείριση των τεχνών, ο συντονισμός παραγωγής και η εκπαίδευση περιθωριοποιημένων νέων σε δεξιότητες ζωής, στα πλαίσια συνεργασίας με μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως οι Very Special Arts της Σιγκαπούρης, ο Σύνδεσμος για το Σύνδρομο Down (Σιγκαπούρη) και η Χ.Α.Ν. Σιγκαπούρης.
Ο Jaffar Sidek bin Ahmad είναι ηθοποιός με σοβαρό πρόβλημα όρασης, συνθέτης και δάσκαλος μουσικής. Σπούδασε Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης και Σύνθεση στο Κολέγιο Τεχνών La Salle. Είναι αναγνωρισμένος performer στη χώρα του. Ήταν νικητής στον πρώτο διαγωνισμό σύνθεσης τραγουδιού Wataboshi, ο οποίος ξεκίνησε από την Ιαπωνία, με στόχο να προωθήσει ικανούς συνθέτες με ειδικές ανάγκες. Το 2003 έγραψε τη μουσική και τους στίχους για το «Bridging Worlds», μιούζικαλ με ήρωες νέους μεταξύ των οποίων και άτομα με ειδικές ανάγκες. Πρόσφατα, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό Gold 90.5 Duets, που διοργανώνεται από ραδιοφωνικό σταθμό της Σιγκαπούρης.