Το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση
στο Κέντρο της ActionAid στην Αθήνα


 

2019-2020

Από το Μάιο του 2017 το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση εγκαινιάζει μια νέα συνεργασία με την ActionAid Hellas στην Αθήνα. Πρόκειται για ​το ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ, ​έναν πολυχώρο δράσης και αλλαγής που παρέχει δωρεάν υπηρεσίες σε ενήλικες και καινοτόμα προγράμματα σε παιδιά και εφήβους, με στόχο την επίλυση των προβλημάτων που η πολυετής οικονομική κρίση έχει επιφέρει στη ζωή τους. 

Βρίσκεται στον Κολωνό, στην οδό Πέτρας 93, και στη δημιουργία του συνεργάστηκαν ​πολλοί και διαφορετικοί φορείς.

 

 

Πρόγραμμα Δ: «Ας μιλήσουμε για εμάς» για ενήλικες - γυναίκες 

Α' κύκλος
Στον πρώτο κύκλο του εργαστηρίου ενδυνάμωσης γυναικών, μέσα από μια γκάμα θεατρικών προσεγγίσεων και τεχνικών (παιχνίδια ρόλων, σωματικό θέατρο, θέατρο του καταπιεσμένου,  θέατρο της επινόησης) η ομάδα ασχολήθηκε με τη γυναικεία ταυτότητα: πώς βλέπουμε εμείς τον εαυτό μας, πώς μας βλέπει η κοινωνία (στερεότυπα, προκαταλήψεις) και ποιους ρόλους καλούμαστε να υιοθετήσουμε.
Το εργαστήριο, επίσης, έδωσε έμφαση στην έμφυλη βία και εμβάθυνε στις διάφορες εκδοχές παρενόχλησης και κακοποίησης. Η χρήση των θεατρικών τεχνικών αποτέλεσε το όχημα για τη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης και  συνεργασίας μεταξύ των γυναικών της ομάδας,  το οποίο επέτρεψε την αβίαστη κατάθεση προσωπικών ιστοριών και βιωμάτων και οδήγησε στη συλλογική διερεύνησή τους. 
 
Εμψυχώτριες – Μπέττυ Γιαννούλη, Χαρά Τσουκαλά

 


Β΄ κύκλος

Ιανουάριος, Φεβρουάριος και Ιούνιος 2020
(μικρότερος λόγω πανδημίας)

Στον δεύτερο κύκλο του εργαστηρίου, αρχικά υποδεχθήκαμε και γνωριστήκαμε με τις καινούργιες συμμετέχουσες.Οι συναντήσεις μας είχαν ως βασικό άξονα το μοίρασμα κοινών σημείων και διαφορών καθώς και των αποφάσεων που καθορίζουν την ζωή μας, με την βοήθεια του «Χάρτη της ζωής». Ο «Χάρτης της ζωής» αποτελεί βασική τεχνική σε ομάδες, προκειμένου οι συμμετέχοντες να μιλήσουν και να αναπαραστήσουν στοιχεία της ζωής τους, σχολιάζοντας τις δυνατότητες και τους περιορισμούς που συνάντησαν σε αυτή την πορεία.Πέρα από τα βασικά ερωτήματα (τίθενται από τους εμψυχωτές), που έχουμε στο μυαλό μας όταν σχεδιάζουμε τον χάρτη της ζωής, αναδεικνύονται και οι στιγμές στις οποίες αισθανθήκαμε καταπίεση, αδικία, αδυναμία ή στιγμές ευχάριστες που κάτι/κάποιος/κάποια μας βοήθησε να προχωρήσουμε.Ο συνδυασμός του «χάρτη της ζωής» με ασκήσεις σωματικού θεάτρου βοήθησε στην αυθόρμητη αναπαράσταση γεγονότων μέσα από εικόνες. Το σημαντικό αισθητικό αποτέλεσμα έφερε δυνατές στιγμές στην ομάδα μας.

Επίσης επεξεργαστήκαμε και εμβαθύναμε σε έννοιες όπως απόρριψη, απώλεια, αγάπη, αναζήτηση ταυτότητας, μέσα από συμβολισμούς που κρύβουν τα παραμύθια.

Μάς συγκίνησε το γεγονός πως μετά από σχεδόν 3 μήνες που δεν έγιναν τα εργαστήρια λόγω της καραντίνας, οι περισσότερες γυναίκες ήρθαν με μεγάλη χαρά και ενθουσιασμό στις δύο τελευταίες συναντήσεις, τον Ιούνιο. Ήθελαν πολύ να βρεθούμε, τούς είχε λείψει η ομάδα. Μοιραστήκαμε μέσα από θεατρικές τεχνικές, σκέψεις και εμπειρίες από την περίοδο του εγκλεισμού. Στην τελευταία συνάντηση, σε μια διαδικασία αναστοχασμού, μοιραστήκαμε σκέψεις και συναισθήματα από όλη την χρονιά. Με μεγάλη χαρά δαπιστώσαμε πως το πνεύμα και το κλίμα που είχαμε χτίσει όλην την χρονιά δεν είχε χαθεί. Ήταν ζωντανό και παρόν!

Εμψυχώτριες: Μπέττυ Γιαννούλη, Χαρά Τσουκαλά


 



Kύκλος Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου 2020

Σε αυτόν τον κύκλο εργαστηρίων (Οκτώβριος- Δεκέμβριος 2020), η ομάδα ασχολήθηκε με θέματα ταυτότητας, επικοινωνίας, κοινωνικών ρόλων, στερεοτύπων, μέσα από βιωματικές και θεατρικές τεχνικές (σωματικό θέατρο, θέατρο της επινόησης, θέατρο εικόνων, αυτοσχεδιασμούς). Το εργαστήριο, μετά τις πρώτες συναντήσεις, που στόχο είχαν την γνωριμία με τους άλλους και τη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης και ομαδικότητας, εστίασε στο θέμα της εργασίας και στα επαγγέλματα. Η ομάδα εμβάθυνε στα στερεότυπα που εμποδίζουν τις γυναίκες να ακολουθήσουν το επάγγελμα που ονειρεύονται και επεξεργάστηκε τα εμπόδια που συναντούν οι γυναίκες όταν πρόκειται να επιλέξουν ένα επάγγελμα. Η οικογένεια αναδείχτηκε βασική πηγή τέτοιων εμποδίων και σημαντικός φορέας αναπαραγωγής στερεοτύπων.

Κατά τη διάρκεια των 11 εργαστηρίων, οι συμμετέχουσες είχαν τη δυνατότητα να αναπτύξουν δεξιότητες ουσιαστικού διαλόγου, διαπραγμάτευσης, συνδιαμόρφωσης απόψεων, αποδοχής των διαφορετικών ερμηνειών για κάποια αναπαράσταση, ενεργούς συμμετοχής. Ο κύκλος εργαστηρίων αποτέλεσε μία διαδικασία ενδυνάμωσης, ως αποτέλεσμα της βαθύτερης γνωριμίας με τον εαυτό μας, της γνωριμίας με τους άλλους, και της κατανόησης ότι «μαθαίνουμε μαζί με τους άλλους».

Πρέπει να σημειώσουμε πως λόγω της πανδημίας αυτό το εργαστήριο αντιμετώπισε τις εξής προκλήσεις:
    • να διατηρηθεί ο «θεατρικός» χαρακτήρας του εργαστηρίου, παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των επωφελούμενων δεν μπορούσε να υπερβεί τις 7 συμμετέχουσες, λόγω των περιοριστικών μέτρων.
    • Για τις εμψυχώτριες ήταν μεγάλη και συνεχής η προσπάθεια να κρατήσουν την ποιότητα των εργαστηρίων σε ένα υψηλό επίπεδο, αναπροσαρμόζοντας τα όσο καλύτερα γίνεται σε διαδικτυακή μορφή, με όσο το δυνατόν λιγότερες «εκπτώσεις» (από την 6η συνάντηση και μετά, τα εργαστήρια έγιναν διαδικτυακά μέσα από την πλατφόρμα zoom).

Εμψυχώτριες – Χαρά Τσουκαλά, Νάντια Κατή


 

12

Συντονίστρια των προγραμμάτων στο «Επίκεντρο» του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση​: Δέσποινα Μιτσιάλη 

​Εργαστήρια παιδιών-εφήβων: 
​Νικολέττα Δημοπούλου, Ιωάννα Κυρίτση, Δέσποινα Μιτσιάλη

Εργαστήριο ενδυνάμωσης γυναικών:
Μπέττυ Γιαννούλη, Χαρά Τσουκαλά, Νάντια Κατή