I didn't mean it!
ψηφιακή συμμετοχική περφόρμανς


ΣΥΝΟΨΗ
Το "I didn't mean it!" αντλεί εργαλεία από την περφόρμανς και το εφαρμοσμένο θέατρο για να προσκαλέσει το κοινό, τις θεάτριες και τους θεατές, να δημιουργήσουν μαζί την δραματουργία ενός τετράλεπτου  βίντεο σε ζωντανή αναμετάδοση. Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτό είναι συλλογικός, χωρίς όμως την παραμικρή επικοινωνία ή αποκάλυψη ταυτότητας εκ μέρους του κοινού. Πρόκειται για μια πειραματική μέθοδο για την ενδυνάμωση ατόμων με στόχο να μοιραστούν σκέψεις, βιώματα και να δράσουν με τρόπο ωφέλιμο για τους εαυτούς τους στο παρόν και το μέλλον τους.  Παράλληλα με αυτόν τον κεντρικό σκοπό, υπάρχει και ο στόχος δημιουργίας ενός αρχείου όπου θα συγκεντρώνονται και θα διατίθενται στο κοινό συχνές λέξεις και φράσεις ενός κακοποιητικού λεξιλογίου, με την διάθεση να λειτουργήσει ως εργαλείο ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης.

Το έργο χρηματοδοτήθηκε το 2023 από το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας, στην κατηγορία «ψηφιακό έργο», και έχει  ξεκινήσει ως ένα έργο σε εξέλιξη και έρευνα [work in progress] στο νησί της Λέσβου κατά τη διάρκεια του Covid-19 το 2021.

Πρόκειται για μια έρευνα με βάση την περφόρμανς και το εφαρμοσμένο θέατρο, για την ενίσχυση και την προαγωγή της ψυχοκοινωνικής υγείας στην κοινότητα.  Προτείνεται σε μεμονωμένα άτομα και σε ομάδες που δουλεύουν αυτοοργανωμένα ή και με την συνοδεία εμψυχώτριας/ή, συντονίστριας/ή.

 

 

I didn't mean it!

ψηφιακή συμμετοχική περφόρμανς

 

Σχετικά

 Το "I didn’t mean it!" είναι μια συμμετοχική περφόρμανς με ερευνητικό σκοπό [participatory performance-based research), η ιδέα της οποίας προέκυψε τον Απρίλιο του 2021 στη Λέσβο μετά από μια μακρά περίοδο κοινωνικού αποκλεισμού στην Ελλάδα.

Η περφόρμανς στην δια ζώσης εκδοχή λαμβάνει χώρα σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι. Το κοινό παρακολουθεί 4 λεπτά από θραύσματα μιας σχέσης με στοιχεία ενδοσυντροφικής κακοποίησης που παρουσιάζεται μετά από μια διαδραστική διαδρομή στο σπίτι. Ο σύντροφος που ασκεί βία ερμηνεύεται συμβολικά από το χέρι της μοναδικής περφόρμερ.

Οι θεάτριες/-ές αποκτούν τον ενεργό ρόλο της συγγραφής της δραματουργίας και στην αρχή καλούνται να απαντήσουν σε μερικές δραματουργικές ερωτήσεις, όπως:

- Πότε ήταν η τελευταία φορά που τσακώθηκε το ζευγάρι;

- Τι έκανε η γυναίκα όταν κλειδώθηκε στο μπάνιο;

- Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που έκανε όταν έμεινε μόνη της στο σπίτι;

- Τι σκέφτεται όταν είναι μόνη της;

- Πού πηγαίνει;

- Τι θέλει να του πει;

ενώ η βασική ερώτηση είναι: Τι της λέει; όπου οι θεάτριες και οι θεατές απαντούν σε α’ πρόσωπο

Στη διαδικτυακή εκδοχή, την οποία και προτείνουμε για υλοποίηση, οι θεάτριες/ές-δραματουργοί έχουν την ευκαιρία να απαντήσουν ανώνυμα μέσω λογισμικού διαδικτυακής εφαρμογής. Οι λέξεις και οι φράσεις προβάλλονται στην οθόνη.  Όλες/οι μπορούν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους σε κάθε φάση της περφόρμανς, αφού η συμμετοχή τους είναι κρυφή. Στο τέλος έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την περφόρμανς με όλες τις φράσεις, που οι ίδιες/οι πρότειναν,  να προβάλλονται ως υπότιτλοι.

Οι θεάτριες και οι θεατές γίνονται οι δραματουργοί της παράστασης δημιουργώντας έναν χάρτη από γνωστές κακοποιητικές φράσεις αλλά και από φράσεις που χρησιμοποιούνται με κακοποιητικό τρόπο. Ο κύριος σκοπός είναι η δημιουργία της δραματουργίας μαζί με τις θεάτριες και τους θεατές ως μέθοδος ενδυνάμωσης. Η παιδαγωγική της ενδυνάμωσης εδώ βρίσκεται στις τεχνικές του εφαρμοσμένου θεάτρου "ρόλος στον τοίχο", "εσωτερικές φωνές" και στις τεχνικές δόμησης ρόλων. Η ιδέα είναι να καλέσουμε τις/ους συμμετέχουσες/οντες-συνδημιουργούς να γράψουν στη μητρική τους γλώσσα ή σε μια γλώσσα με την οποία αισθάνονται πιο άνετα.

Η τεκμηριωμένη δραματουργία που δημιουργείται κατά τη διάρκεια των παραστάσεων αρχειοθετείται και θα διατεθεί δωρεάν σε μια ψηφιακή έκδοση, προκειμένου να λειτουργήσει ενημερωτικά και ως μέσο ευαισθητοποίησης.
 

Προσδοκώμενα αποτελέσματα

  • δημιουργία δραματουργίας από βιωμένες εμπειρίες
  • έκφραση εαυτού σε ασφαλές, ανώνυμο πλαίσιο
  • δημιουργία ψηφιακής κοινότητας
  • ενίσχυση συμμετοχικότητας
  • ενθάρρυνση διαμοιρασμού προσωπικών βιωμάτων με ασφαλή τρόπο
  • ενδυνάμωση εαυτού και κοινότητας
  • ενίσχυση αισθήματος ανήκειν
  • αναγνώριση και έκφραση προσωπικής θέσης σχετικά με περιστατικά έμφυλης βίας
  • καταγραφή και ορατότητα χρήσης κακοποιητικού λεξιλογίου
  • δημιουργία ιστοσελίδας και δημοσίευση λεξιλογίου

Υλοποιείται από την  P.o.P. Arts Α.Μ.Κ.Ε.
Σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση που συμμετέχει ως φορέας στο κομμάτι της γραπτής ανατροφοδότησης και αξιολόγησης του προγράμματος.

Σύλληψη-Περφόρμανς: Νικολέττα Δημοπούλου
Οπτικοακουστικές τέχνες: Φώτης Κολοκυθάς
Αφίσα/υλικό προβολής/προώθησης: Μαρία Ελίζα Κουλούδη
Φωτογραφία/βίντεο: Ιωάννα Πάκα
Αξιολόγηση: Ηρώ Ποταμούση
Ακαδημαϊκή σύμβουλος: Παναγιώτα Γιαννούλη

 

 

Κάποια στοιχεία πίσω από την ιδέα

Η ψηφιακή εποχή έτσι όπως την βιώσαμε τα τελευταία δύο χρόνια αμφισβήτησε όσο ποτέ άλλοτε τα όρια και τη σχέση του δημόσιου και του ιδιωτικού διεισδύοντας το ένα στο άλλο. Μας απελευθέρωσε από το χώρο και το χρόνο και την ίδια στιγμή δημιούργησε συνθήκες παγίδας για την απώλεια τους. Σε ένα πρωτοφανές ποσοστό επικοινωνήσαμε τις ζωές μας μέσω οθονών, είδαμε τους εαυτούς μας να γίνονται οι μικροί μας ήρωες και ηρωίδες- καταναλώσαμε καφέδες και ποτά μέσω οθόνης, ακούσαμε άσχημα νέα, συμμετείχαμε σε διαδικτυακά σεμινάρια καλοντυμένοι και γυμνοί ταυτόχρονα. Το κοινωνικό διείσδυσε στο προσωπικό με τέτοια ταχύτητα που σε ορισμένες περιπτώσεις το προσωπικό, το εσωτερικό ανάβλυσε με εξαιρετική ταχύτητα προς τα έξω.

Στα χρόνια της πανδημίας και του κοινωνικού περιορισμού στην Ελλάδα ο αριθμός των περιστατικών ενδοοικογενειακής, συντροφικής και έμφυλης βίας αυξήθηκε ριζικά. Η Ελλάδα βιώνει ένα πρωτοφανές φαινόμενο σε μαρτυρίες με τεράστιες προσπάθειες από την πλευρά των επιζώσων/ντων να αντιμετωπίσουν το φόβο, το άγχος, την εσωτερικευμένη ενοχή και το στιγματισμό προκειμένου να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και να αναζητήσουν δικαιοσύνη. Στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις, σύμφωνα με το ΚΕΘΙ (Κέντρο Ερευνών για την Ισότητα των Φύλων) οι γυναίκες ηλικίας 15-44 ετών κινδυνεύουν περισσότερο από βιασμό ή ενδοοικογενειακή βία παρά από καρκίνο, τροχαία ατυχήματα, πόλεμο ή ελονοσία. [https://www.kethi.gr/nea/i-bia-kata-ton-gynaikon-se-arithmoys-0] Στην Ελλάδα παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση των κλήσεων στη γραμμή 15900 SOS για την καταγγελία περιστατικών έμφυλης βίας, όπου οι αριθμοί σε περιπτώσεις τετραπλασιάστηκαν.

Η αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας κατά την περίοδο της πανδημίας αποτυπώνεται και στις στατιστικές: Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), οι κλήσεις για περιστατικά ενδοοικογενειακής/συντροφικής βίας αυξήθηκαν κατά περίπου 60% τον Απρίλιο του 2020 σε σύγκριση με το 2019 σε ορισμένα από τα κράτη μέλη του. Το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό εκτιμά ότι εάν ο περιορισμός είχε συνεχιστεί για περισσότερο από έξι μήνες (όπως και έγινε), θα είχαν καταγραφεί περίπου 31 εκατομμύρια επιπλέον περιπτώσεις βίας λόγω φύλου, σε παγκόσμιο επίπεδο. Μάλιστα, κάποια περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας έφτασαν ακόμη και στα πιο ακραία τους όρια. Το 2020 καταγράφηκαν 10 γυναικοκτονίες, εκ των οποίων οι 3 κατά τη διάρκεια του πρώτου περιορισμού, και 5 απόπειρες γυναικοκτονίας.

Το "I didn’t mean it!" αξιοποιεί το ψηφιακό «τείχος» της επίσημης και δημόσιας αναπαράστασης του εαυτού και δημιουργεί ένα μονοπάτι για την αποκάλυψη της συντροφικής ζωής, των κακοποιητικών σχέσεων και των μέχρι τώρα ανομολόγητων εμπειριών μέσα από την ασφαλή συνθήκη της ανωνυμίας του διαδικτύου. Επιθυμεί να συμβάλει στην προσπάθεια αποκωδικοποίησης της μορφής, του περιεχομένου και των συνθηκών της έμφυλης βίας, να δώσει χώρο και φωνή σε ανθρώπους που έχουν βιώσει παρόμοια περιστατικά και να δημιουργήσει ενημέρωση, σύνδεση και υποστήριξη. Το πρόγραμμα είναι σχεδιασμένο με πρακτικές εφαρμοσμένου θεάτρου και σύνθεσης δραματουργίας και οι τεχνικές που αξιοποιεί είναι εργαλεία συμμετοχικών βιωματικών δράσεων δημιουργίας.

Η ιδέα του έργου ξεκίνησε ενόσω  εργαζόμουν ως Εμψυχώτρια Εφαμροσμένου Θεάτρου  και βιωματικής ανακάλυψης στην Αλληλεγγύη Λέσβου Α.Μ.Κ.Ε., στις εγκαταστάσεις του ΠΙΚΠΑ, με ανήλικο και στη συνέχεια ενήλικο, κυρίως προσφυγικό, πληθυσμό. Βιώνοντας ποικιλοτρόπως μεγάλες προκλήσεις, κατά τη διάρκεια της πανδημίας, δουλεύοντας κυρίως με στόχο της ενδυνάμωση της ανθεκτικότητας και την ανακούφιση, δια ζώσης ή και διαδικτυακά, εφηύρα αυτή  την ψηφιακή σιωπηλή περφόρμανς καλώντας τις θεάτριες και τους θεατές να γράψουν ανώνυμα το κείμενο, συνθέτοντας τη δραματουργία του βίντεο, με έναν άρρητα συλλογικό τρόπο, αφού γράφουν ταυτόχρονα χωρίς να γνωρίζουν ο ένας για την άλλη τι καταθέτουν.

Παρακολουθήστε

https://www.youtube.com/watch?v=HxcSu4iOqOY

https://www.youtube.com/watch?v=rM7GHPXcSSc

https://www.youtube.com/watch?v=4SlLNEGmFmo

Παρουσίαση στο Διεθνές Συνέδριο Ψηφιακών Παραστατικών Τεχνών https://www.youtube.com/watch?v=4g9evVfyfzQ&t=3145s

Ταυτόχρονη δια ζώσης και διαδικτυακή υλοποίηση

https://www.youtube.com/watch?v=eeJs1EcoaUE&t=2s

Σχόλια από την φόρμα ανατροφοδότησης ανώνυμης συμπλήρωσης

Α: "Απλή, σαφής και περιεκτική. Δύσκολο να μην ταυτιστείς με κάτι έστω και σε μικρό βαθμό. Και ακριβώς επειδή είναι δυστυχώς τόσο αυτονόητο ότι σχεδόν όλοι μας έχουμε υποστεί έστω και μια φορά κάποιες από αυτές τις συμπεριφορές, ακόμα και στην πιο απλοϊκή τους μορφή, σε κάνει να νιώθεις λιγότερο μόνος. Αισθάνθηκα λίγο ενδυναμωμένος, μπορείτε να το πείτε αυτό"

Β: "Είναι μια αίσθηση ασφυξίας, πίεσης, περιορισμού και αδιεξόδου που δημιουργήθηκε μέσα μου. Κατεβαίνει και μου μιλάει απευθείας, προκαλώντας αναμνήσεις, ένα αίσθημα ασφυξίας και θυμού. Το γεγονός ότι δεν έχει φωνή μου αρέσει πολύ, δίνει μια δύναμη και αυστηρότητα που έρχεται σε ωραία αντίθεση με το γλυκό προσωπάκι που χαϊδεύει. Στο τέλος όμως, χωρίς να μπορείς να εξηγήσεις γιατί και πώς το έκανε, ένιωσα ενδυναμωμένη και όχι σε αδιέξοδο. Φωνάζει χωρίς να μιλά και αυτό είναι συγκλονιστικό."

Γ: "Η παρουσία και οι κινήσεις, δημιούργησαν συνεχώς αντικρουόμενα συναισθήματα. Μαζί με την ένταση λόγω του ηχοτοπίου, έφτασε σχεδόν στο άγχος. Στο δεύτερο γύρο, οι [προβαλλόμενες] φράσεις ανακούφισαν από τη νευρικότητα, καθορίζοντας την κατάσταση"

I didn't mean it!

I didn't mean it  - 4 Performances

I didn't mean it - 4 Performances

Online 17-18/12/2023, ώρες/time 19:30, 21:00

Ημ/νίες Εκδήλωσης: 17/12/2023 7:30 μμ - 18/12/2023 10:00 μμ Export event


"I didn't mean it!" 4 DIGITAL  PERFORMANCES

Online Κυριακή/Sunday 17/12/2023 & Δευτέρα/Monday 18/12/2023,

ώρες/time 19:30 & 21:00

for english scroll down

συμμετοχική ψηφιακή περφόρμανς με θέμα την ενδοσυντροφική κακοποίηση

ελεύθερη συμμετοχή ΕΔΩ

[eng] international participatory digital performance on GBV issues

free registration HERE

 

Εικονογράφος/Visual Artist/poster Maria Eliza

Φωτογράφος/Photography artist Ioanna Paka Photography

Οπτικοακουστικές τέχνες/Audiovisual artist Fotis Kolokithas

περφόρμανς/performance Nikoletta Dimopoulou

Αξιολόγηση/Evaluation Betty Giannouli Iro Potamousi

Με την υποστήριξη των  Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση & Υπουργείο Πολιτισμού
Supported by Hellenic Theatre/Drama & Education Network and funded by Ministry of Culture 2023

Κυριακή/Sunday 17/12, 19:30, 21:00

Δευτέρα/Monday 18/12/2023, 17:30, 19:00

Τετάρτη/Wednesday 20/12/2023, 18:00, 19:30, 21:00

Πέμπτη/Thursday 21/12/2023, 18:00, 19:30, 21:00

Διάρκεια/Duration 40'

Πληροφορίες  [scroll down for eng]

ψηφιακή συμμετοχική περφόρμανς

Το "I didn't mean it!" αντλεί εργαλεία από την περφόρμανς και το εφαρμοσμένο θέατρο για να προσκαλέσει το κοινό, τις θεάτριες και τους θεατές, να δημιουργήσουν μαζί την δραματουργία ενός τετράλεπτου  βίντεο σε ζωντανή αναμετάδοση. Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτό είναι συλλογικός, χωρίς όμως την παραμικρή επικοινωνία ή αποκάλυψη ταυτότητας εκ μέρους του κοινού. Πρόκειται για μια πειραματική μέθοδο για την ενδυνάμωση ατόμων με στόχο να μοιραστούν σκέψεις, βιώματα και να δράσουν με τρόπο ωφέλιμο για τους εαυτούς τους στο παρόν και το μέλλον τους.  Παράλληλα με αυτόν τον κεντρικό σκοπό, υπάρχει και ο στόχος δημιουργίας ενός αρχείου όπου θα συγκεντρώνονται και θα διατίθενται στο κοινό συχνές λέξεις και φράσεις ενός κακοποιητικού λεξιλογίου, με την διάθεση να λειτουργήσει ως εργαλείο ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης.

Το έργο χρηματοδοτήθηκε το 2023 από το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας, στην κατηγορία «ψηφιακό έργο», και έχει  ξεκινήσει ως ένα έργο σε εξέλιξη και έρευνα [work in progress] στο νησί της Λέσβου κατά τη διάρκεια του Covid-19 το 2021.

Πρόκειται για μια έρευνα με βάση την περφόρμανς και το εφαρμοσμένο θέατρο, για την ενίσχυση και την προαγωγή της ψυχοκοινωνικής υγείας στην κοινότητα.  Προτείνεται σε μεμονωμένα άτομα και σε ομάδες που δουλεύουν αυτοοργανωμένα ή και με την συνοδεία εμψυχώτριας/ή, συντονίστριας/ή.

Υλοποιείται από την  P.o.P. Arts Α.Μ.Κ.Ε. και σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση που συμμετέχει ως φορέας στο κομμάτι της γραπτής ανατροφοδότησης και αξιολόγησης του προγράμματος.

Info

  “I didn’t mean it!” is a participatory performance-based research on GBV issues that came to life during April 2021 after a long period of a 6 month-lockdown in Greece.  The audience watches an abusive relationship encapsulated in a 4-minute performance. The partner who practices violence is performed symbolically by the sole performer’s hand.The spectators become the dramaturges of the performance creating a map of a common and not-so-common abusive vocabulary  

The project is part of Processes of Performing Arts NPC, supported by the Hellenic Theatre/Drama & Education Network in Greece and funded by the Ministry of Culture for 2023 in the section "Digital work"

δείτε εδώ περισσότερα/Here for more: https://popartsathens.com/i-didnt-mean-it/