Περιφερειακή Συνδιάσκεψη Δωδεκανήσου 2007

Θέατρο στην Εκπαίδευση: Γνωρίζοντας τον εαυτό μας και τους άλλους

Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση
σε συνεργασία με τη ΚΕ.Σ.Υ.Υ-Ν.Ε.Λ.Ε. Δωδεκανήσου
και το Σύλλογο Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και Προσχολικής Αγωγής Δωδεκανήσου


 

Εργαστήρια - Εισηγήσεις

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ

Σάββατο 5/5/2007
09.30  13.00

Σάββατο 5/5/2007
14.30 – 18.00

Κυριακή 6/5/2007
09.30  13.30

Αν. Αμανίτου

Σμ. Γρηγοριάδου
Α. Μπινιάρης-Παντελέων

Δ. Βασιλείου

Γ. Οικονόμου

Δ. Βασιλείου

Κ. Τσαρούχη

Σ. Καρδούλια

Α. Τσίχλη

Σμ. Γρηγοριάδου
Α. Μπινιάρης-Παντελέων

Σ. Μελισσουργού

Γ. Μπινιάρης

Γ. Μπινιάρης

Α. Τσίχλη

Κ. Τσαρούχη

Σ. Καρδούλια

 


 

"Εγώ-Εσύ-Εμείς-Αυτοί"

"Εγώ-Εσύ-Εμείς-Αυτοί"

Χιλιομόδι, 24-29/8/2022, Κύριο Εργαστήριο Κατασκήνωσης 2022, Γεωργία Τσαγκαράκη

Ημ/νίες Εκδήλωσης: 24/8/2022 5:00 μμ - 29/8/2022 3:00 μμ Export event

Για να δηλώσετε συμμετοχή στη συγκεκριμένη δράση πρέπει πρώτα να έχετε λογαριασμό στον ιστοχώρο μας. ΣΥΝΔΕΣΗ ΕΔΩ ή ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ ΕΔΩ.

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ  2022
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΚΥΡΙΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 24-29/8/2022

"Εγώ-Εσύ-Εμείς-Αυτοί" 

Γεωργία Τσαγκαράκη
Ηθοποιός, σκηνοθέτης, εκπαιδευτικός θεάτρου και Δραματοθεραπεύτρια

(ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ 2022 ΕΔΩ)

 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ

Ένα βιωματικό θεατρικό εργαστήριο πάνω στην έννοια του ΜΑΖΙ στον χορό της Αρχαίας τραγωδίας.
Το εργαστήριο βασίζεται στο Φαινόμενο της Σπείρας, μία μέθοδο που επινόησε η εμψυχώτρια του εργαστηρίου και η οποία εφαρμόζεται στη θεατρική εκπαίδευση, στα εργαστήρια προσωπικής ανάπτυξης και στη θεραπεία. Βασίζεται στην έννοια του συν-υπάρχειν, που κυριαρχεί στον χορό της αρχαίας τραγωδίας, και πήρε το όνομά της από το  πολυδιάστατο σύμβολο της σπείρας.

Περιλαμβάνει επιγραμματικά: 

1) Την εικονοποίηση του λόγου με σκοπό τη σωματοποίησή του.  

2) Τη δημιουργία ενός κοινού σωματικού κώδικα επικοινωνίας της ομάδας που στηρίζεται στη δυναμική της Περιφερειακής Όρασης.

3) Την ανάπτυξη μιας πνευματικής περιοχής για την κατανόηση των ποιητικών κειμένων και τη δημιουργία προσωπικής επαφής μαζί τους.

4) Τη διεύρυνση και ενδυνάμωση της φαντασίας ως δομικό καλλιτεχνικό και αυτογνωσιακό εργαλείο.

Στο συγκεκριμένο εργαστήριο θα γίνει  μια απόπειρα να πλησιάσουμε πρακτικά την έννοια του ΟΜΟΥ ΣΚΕΠΤΕΣΘΑΙ του συστημικού θεραπευτή  John Shotter, αξιοποιώντας τη μέθοδο της Περιφερειακής Όρασης ως ένα εργαλείο κατανόησης της συστημικής σκέψης. Ο  Shotter μέσα από κάποιες Παρατηρήσεις (Noticings) επικεντρώνεται  στη σημασία της φαντασίας και  την αντοχή που πρέπει να επιδείξει κάποιος στο καινούργιο και το άγνωστο που κατοικεί μέσα του. Μιλάει για μια καινούργια προγλωσσική επικοινωνία και καλεί το άτομο να μην σκέφτεται με τη λογική, αλλά να αφήνεται στην εμπειρία, από όπου θα προκύψει και ο Καινούργιος Λόγος / Κώδικας της ομάδας. «Μπαίνοντας»  κάποιος σε Περιφερειακή Όραση με την ομάδα, σταματάει να σκέφτεται τον εαυτό του και συγκεντρώνεται στο εδώ και τώρα. Αυτό αναπτύσσει την ενεργειακή εγρήγορση του συμμετέχοντα, απαλλάσσοντάς τον από την αγωνία του «Κάνω» και «Καταλαβαίνω». Διευρύνει την φαντασία γιατί οξύνονται οι άλλες αισθήσεις, καθώς  η όραση μπαίνει σε εποπτεία της κατάστασης και όχι σε έλεγχο αυτής. Η ομάδα συνδέεται σε ένα μη λεκτικό επίπεδο και «κουρδίζεται» με ένα πολύ εφησυχαστικό και ασφαλή τρόπο. Αναδύονται έτσι οι προσωπικότητες χωρίς αγωνία έκθεσης και επιβεβαίωσης. Όταν πια η ομάδα έχει οργανωθεί σε αυτό το επίπεδο της περιφερειακής συνύπαρξης, ο ήχος μπορεί να γίνει λόγος και να εμφανιστεί το συλλογικό εδώ και τώρα. Το σύστημα είναι πλέον έτοιμο να ακούσει  και  το άτομο έτοιμο  να εκφράσει τον πυρήνα της εμπειρικής του σκέψης. 

Με όχημα χορικά από τις Ευμενίδες του Αισχύλου, θα ανακαλύψουμε τη σημασία του ΜΑΖΙ  στο τελετουργικό δρώμενο. Θα έρθουμε σε επαφή με τις μεταμορφωτικές μας ιδιότητες, την «καλή» και την «κακή» μας πλευρά, το σκοτάδι και το φως μας.  Σκοπός η δημιουργία ενός ασφαλούς θεατρικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο θα αναδυθούν και θα ανθίσουν οι ατομικές φωνές των συμμετεχόντων.

Για τις ανάγκες του εργαστηρίου οι συμμετέχοντες θα ήταν χρήσιμο να προσέλθουν με άνετα ρούχα και να φέρουν μαζί τους τετράδιο, κασετίνα με χρώματα και το έργο «Ευμενίδες»  του Αισχύλου σε μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη.

Η  Γεωργία Τσαγκαράκη είναι αριστούχος απόφοιτος της δραματικής σχολής του  Εθνικού Θεάτρου, με Post Graduate στην υποκριτική στο Arts Educational London Schools, όπου φοίτησε για έναν χρόνο με υποτροφία από το ίδρυμα Λίλιαν Βουδούρη. Από το 1996 συμμετέχει σε παραστάσεις του Εθνικού και του Ελεύθερου Θεάτρου, έχοντας συνεργαστεί με αναγνωρισμένους σκηνοθέτες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει στο ενεργητικό της συμμετοχές σε τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες. Γράφει θεατρικά έργα, κάνει διασκευές κειμένων και σκηνοθετεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι δημιουργός και καλλιτεχνική διευθύντρια του χώρου τέχνης και θεραπείας «ΤΟ ΚΤΗΜΑ», όπου οργανώνει εργαστήρια θεάτρου και αυτογνωσίας στη φύση. Είναι ιδρυτικό μέλος του THESYS, Κέντρο Συστημικής θεραπείας, και μέλος του Διοικητικού του Συμβουλίου. Τα τελευταία 9 χρόνια ασχολείται εντατικά με την έννοια της τελετουργίας στη θεατρική εκπαίδευση, έχοντας δημιουργήσει μια μέθοδο που στηρίζεται πάνω στη σπειροειδή κίνηση των γεγονότων και των ερμηνευτών.  Το SPIRAL EFFECT  είναι μια δυναμική πρακτική που εφαρμόζεται με επιτυχία σε πολλές ξένες χώρες και διαφορετικές γλώσσες, γιατί επικεντρώνεται στην ουσία της επικοινωνίας και της σκηνικής ανάπτυξης. Με όχημα την αρχαία ελληνική τραγωδία και πιο συγκεκριμένα την έννοια του χορού ως ensemble στη σκηνική αναπαράσταση, έχει οργανώσει πολλά εργαστήρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Κύριο μέλημα και ενδιαφέρον της, η ανάδειξη της ατομικής φωνής και ικανότητας του εκάστοτε ερμηνευτή, μέσα από τον ασφαλή χώρο του συνόλου που τον στηρίζει. Μια διαδικασία προσωπικής ανάπτυξης με οδηγό το σώμα και τον Λόγο. Βρίσκεται στο τελευταίο έτος μεταπτυχιακού προγράμματος(Master’s) στη Δραματοθεραπεία (Κέντρο Δια Βίου Εκπαίδευσης ΕΡΜΑ). Έχει κάνει σεμινάρια Video-art, δημιουργικής γραφής, παίζει κρουστά και ασχολείται με την τέχνη της κίνησης. Μιλάει Αγγλικά, Ιταλικά και Ισπανικά και είναι μητέρα μιας υπέροχης κόρης. georgia tsangaraki

 

Οργάνωση: Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση
Πληρ. info@theatroedu.gr / 2106541600


ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΝ


Μαρία Καμπουροπούλου, Λέκτορας του Παιδαγωγικού Tμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Αιγαίου

Ευαγγελία Μουλά, φιλόλογος, διδάκτωρ Παιδικής Λογοτεχνίας

«Διάλογοι τέχνης»

Ο στόχος «της γνωριμίας με τον εαυτό μας και με τους άλλους» προσεγγίζεται σε αυτήν την εργασία διαθεματικά-διακειμενικά. Με αφορμή έναν εικαστικό πίνακα του Δημήτρη Μυταρά (Καθρέφτης 1987, λάδι σε μουσαμά 100Χ150, στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Ρόδου-Νεστορίδειο Μέλαθρο), η ζωγραφική συνδιαλέγεται με το μύθο, το παραμύθι και τη σύγχρονη μυθοπλασία και τελικά εκβάλλει σε εικαστικά παράγωγα και ποικίλες δραματικές εκφράσεις.

Ως κεντρικό θέμα της εργασίας είναι το πρόσωπο που κοιτάζεται μέσα στον καθρέφτη. Ο καθρέφτης με το συμβολικό του φορτίο, προσφέρεται για πολλαπλές ερμηνείες. Το είδωλο που σχηματίζεται μπορεί να είναι μια αντικειμενική αναπαράσταση, μια πλασματική εξιδανίκευση, η κοινωνική εικόνα μας μέσα από τη ματιά των άλλων, ή ακόμα και η προβολή μιας εσωτερικής μας επιθυμίας ή συναισθηματικής μας κατάστασης. Η ζωή μοιάζει περισσότερο με ένα θρυμματισμένο καθρέφτη, τα θραύσματα του οποίου διαθλούν και πολλαπλασιάζουν τις ολοένα διαφορετικές εικόνες του εαυτού και του κόσμου μας. Το κοίταγμα στον καθρέφτη, με έναυσμα τον πίνακα του Μυταρά, επιτρέπει τον ελεύθερο συνειρμό,  στα όρια μεταξύ ρεαλισμού και υπερρεαλισμού και αποτελεί τον ενοποιητικό άξονα, πάνω στον οποίο θα κινηθεί η εκπαιδευτική μας πρόταση.

Μέσα από ένα  ειδικά σχεδιασμένο  βιωματικό project, όπου μπορούν να συνεργαστούν το  Μουσείο, μια ομάδα παιδιών, (φοιτητές του Πανεπιστημίου Αιγαίου και παιδιά του δημοτικού σχολείου) και εμψυχωτές (εκπαιδευτικός, καλλιτέχνης και λογοτέχνης), τα παιδιά καλούνται να προσεγγίσουν τον εαυτό τους και τους άλλους, αφού όμως πρώτα:

  • εξοικειωθούν με τα έργα τέχνης (πίνακες, μύθοι, παραμύθια, λογοτεχνία) και υιοθετήσουν θετική στάση, αναπτύσσοντας προσωπικό αισθητικό κριτήριο
  • αντιληφθούν  ότι η τέχνη πραγματώνεται μέσα από το διάλογο που ανοίγει με τον εκάστοτε αποδέκτη και ότι δεν υπάρχουν μονοσήμαντες ερμηνείες
  • αποκωδικοποιήσουν τα έργα ώστε να μυηθούν στους συμβολισμούς τους, να μπορούν να τα επανερμηνεύουν αλλά και να υιοθετούν νέες αξίες και στάσεις τόσο για τον εαυτό τους όσο και για τους άλλους.

Μαρία Κλαδάκη, εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και Διδάσκουσα (Π.Δ.407/80) στο Τμήμα Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

«Το θεατρικό παιχνίδι και η συμβολή του στην ανάπτυξη του παιδιού»

Η παρούσα εργασία εστιάζεται στη μελέτη των παραμέτρων του θεατρικού παιχνιδιού που συμβάλλουν στην ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού. Ειδικότερα, σκοπός της εργασίας ήταν, από τη μια, να καταδειχθούν τα στάδια δομικής συγκρότησης του θεατρικού παιχνιδιού που προτείνονται στην ελληνική και τη διεθνή βιβλιογραφία και να σημειωθούν τα σημεία σύγκλισης και απόκλισης μεταξύ τους και από την άλλη, να καταδειχθούν οι δυνατότητες εφαρμογής του θεατρικού παιχνιδιού στη σχολική τάξη. Για την ανάλυση του υλικού της μελέτης ακολουθήθηκε η βιβλιογραφική έρευνα. Έγινε αξιολογικός σχολιασμός των δημοσιευμένων σχεδίων ανάπτυξης θεατρικού παιχνιδιού και βάσει αυτών δομήθηκε μια πρόταση οργάνωσης του θεατρικού παιχνιδιού η οποία, ακολούθως, προτείνεται στην εκπαιδευτική πράξη όπου το θεατρικό παιχνίδι δύναται να διδαχθεί ως μάθημα στα πλαίσια του προγράμματος σπουδών για τη θεατρική αγωγή ή να χρησιμοποιηθεί ως διδακτικό εργαλείο για την διδασκαλία άλλων γνωστικών αντικειμένων.


Άννα Τσίχλη-Μπουασσοννά, σκηνοθέτις, θεατρολόγος

«Το Χαρούμενο Λιβάδι και άλλα όμορφα τοπία»

Η δραματοποίηση του παραμυθιού "Το Χαρούμενο Λιβάδι" από τα μέλη της θεατρικής ομάδας του Ανοικτού Θεραπευτικού Προγράμματος ΔΙΑΒΑΣΗ ως εργαλείο εξοικείωσης πρώην χρηστών με την θεατρική πρακτική και ο διττός εκπαιδευτικός χαρακτήρας της προετοιμασίας μιας παιδικής παράστασης με συντελεστές τους ίδιους τους πρώην χρήστες, αποτελεί το αντικείμενο της εισήγησης. Αναλύεται η πορεία και η εξέλιξη των προβών-συναντήσεων και οι τρόποι προσέγγισης του παραμυθιού ως κειμένου της  παράστασης και ως αφετηρίας για αυτοσχεδιασμούς, συνεργασία και αυτοπραγμάτωση των μελών της θεατρικής ομάδας στα πλαίσια του εκπαιδευτικού προγράμματος της ΔΙΑΒΑΣΗΣ.