Στο πλαίσιο του Προγράμματος «Κι αν ήσουν εσύ;» που υλοποιεί το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα, παρουσιάζεται σε σχολεία το εργαστήριο δημιουργικής γραφής «Το όνομά μου είναι…δικό μου!».
Το εργαστήριο απευθύνεται σε μαθητές μεγάλων τάξεων του δημοτικού σχολείου και μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Διάρκεια: 2 διδακτικές ώρες για τμήμα ή ομάδα μαθητών
Εμψυχώτριες: Τζένη Καραβίτου, Ειρήνη Μαρνά, Αντιγόνη Τσαρμποπούλου και άλλοι πιστοποιημένοι θεατροπαιδαγωγοί του προγράμματος
Σχεδιασμός: Τζένη Καραβίτου
Περιγραφή:
Τι υπάρχει μέσα σε ένα όνομα; Ποιες ιστορίες και ποια πολιτισμικά στοιχεία συνδέονται με το όνομά μας; Πώς μπορεί να γίνει το όνομά μας αφορμή να αφηγηθούμε αυτές τις ιστορίες και να τις μοιραστούμε με την ομάδα, για να γνωριστούμε καλύτερα και να ανακαλύψουμε τα νήματα που μας συνδέουν; Πώς μπορούμε να εκφράσουμε τη δημιουργικότητά μας «παίζοντας» με το όνομά μας;
Με αφετηρία ένα ποίημα του Παλαιστίνιου ποιητή Μαχμούντ Νταρουίς, το εργαστήριο χρησιμοποιεί δραστηριότητες γραφής και θεατρικές τεχνικές, μέσα από τις οποίες οι μαθητές και οι μαθήτριες δημιουργούν δικό τους, πρωτότυπο υλικό που μπορεί να αξιοποιηθεί με ποικίλους τρόπους στην τάξη.
Μπορεί να συνδυαστεί με το υλικό του βιβλίου «Μονόλογοι σε καραντίνα» (ελεύθερη πρόσβαση στα κείμενα εδώ) και με το υλικό του βιβλίου «Διάλογοι σε καραντίνα: ονόματα, ιστορίες, στίχοι – ΜΑΖΙ» (ελεύθερη πρόσβαση στα κείμενα και δραστηριότητες για την τάξη εδώ).
Το εργαστήριο αποτελεί πρόταση δημιουργικής συνάντησης και αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε νέους που δε μιλούν την ίδια γλώσσα, αλλά προέρχονται από διαφορετικές χώρες και από διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα.
Αξιοποιεί την ποίηση και τη γραφή, με σκοπό να δημιουργηθούν οι ιδιαίτερες συνθήκες μέσα στις οποίες μπορούν να αναπτυχθούν η προσωπική προφορική και γραπτή έκφραση των νέων και η διάθεσή τους για επικοινωνία και αλληλοκατανόηση.
Στόχος του εργαστηρίου είναι να διερευνήσουμε πώς οι ιστορίες των άλλων ανασύρουν δικές μας μνήμες και συμπληρώνονται από δικές μας εμπειρίες και ερμηνείες δημιουργώντας μια συλλογική αφήγηση, η οποία πλέκεται με τα νήματα που μας συνδέουν και δίνει ερεθίσματα για να γράψουμε τα προσωπικά αλλά και τα συνεργατικά μας κείμενα με θέματα που προκύπτουν από αυτές τις συνδέσεις.