Αγόρια στο Ντους: Μονοπάτια παιδαγωγικής ελευθερίας απέναντι στα στερεότυπα και τον νεοσυντηρητισμό

Αθήνα, 22/6/2023 εκδήλωση, δημόσια συζήτηση

Αγόρια στο Ντους:

Μονοπάτια παιδαγωγικής ελευθερίας απέναντι στα στερεότυπα και τον νεοσυντηρητισμό

δημόσια εκδήλωση-συζήτηση

Πέμπτη, 22/06/2023, 18.00-20.00

Χώρος Τέχνης Ασπάλαθος,   Χαριλάου Τρικούπη 129 -131, Εξάρχεια

Το διαδικτυακό περιοδικό Εκπαιδευτική Λέσχη, το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση και η Παιδαγωγική Ομάδα το Σκασιαρχείο διοργανώνουν εκδήλωση συζήτηση με τίτλο:  Αγόρια στο Ντους: Μονοπάτια παιδαγωγικής ελευθερίας απέναντι στα στερεότυπα και τον νεοσυντηρητισμό

Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει:

• Προβολή της ταινίας “Αγόρια στο Ντους” (Κρίστιαν Ζέτερμπεργκ, 9΄).
• Συζήτηση με τοποθετήσεις από μέλη των τριών συλλογικοτήτων και παρέμβαση της Αλεξάνδρας Ανδρούσου, καθηγήτριας του Τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του ΕΚΠΑ.
• Διαδραστικό/ αναστοχαστικό εργαστήριο από το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.

Αναλυτικότερα,

• Από το διαδικτυακό περιοδικό Εκπαιδευτική Λέσχη θα τοποθετηθεί ο Δημήτρης Μαριόλης, πρόεδρος του Συλλόγου Α' Αθηνών Εκπαιδευτικών Π.Ε. μεταφέροντας την εμπειρία και την ανάγκη των εκπαιδευτικών σωματείων να υπερασπίσουν τα μέλη τους από τέτοιες επιθέσεις και αναπτύσσοντας έναν ευρύτερο προβληματισμό για την πολεμική που δέχονται οι εκπαιδευτικοί από ένα νέο κύμα «ηθικού πανικού», από τα ρεύματα του νεοσυντηρητισμού, του ανορθολογισμού, του σκοταδισμού, την ίδια στιγμή που το Υπουργείο Παιδείας φαίνεται να τροφοδοτεί, αν όχι να ενορχηστρώνει αυτή την επίθεση. Πως νοηματοδοτείται σήμερα η ανάγκη για ένα σχολείο αγωγής απέναντι στις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες/νεοσυντηρητικές εκπαιδευτικές πολιτικές; Για ένα σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα αλλά και θα βοηθά τα παιδιά να αναπτύσσουν ελεύθερο πνεύμα, κριτική συνείδηση, καθώς και τις αξίες της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, της συλλογικότητας, της ενσυναίσθησης, της αποδοχής του διαφορετικού ως ισότιμου;
• Από το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση θα παρουσιαστεί το πρόγραμμα “Χωρίς Πατρόν” από τις η Χριστίνα Κρίθαρη, η Σόνια Ντόβα,και η Χαρά Τσουκαλα θα παρουσιάσουν το πρόγραμμα Χωρίς Πατρόν που αφορά στην προσέγγιση των διαστάσεων της έμφυλης βίας και θα μοιραστούν την εμπειρία τους από την εφαρμογή του στα σχολεία. Ποια ήταν η ανατροφοδότηση των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των εμψυχωτριών, και πως αποτιμάται η αναγκαιότητα τέτοιων παρεμβάσεων στα σχολεία; Συγκεκριμένα Το “Χωρίς Πατρόν” είναι ένα καλλιτεχνικό - εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση που απευθύνεται σε εφήβους/ες, με στόχο την προσέγγιση των έμφυλων διακρίσεων και της έμφυλης βίας. Την σχολική χρονιά 2022-2023 πραγματοποιήθηκε ενας κύκλος βιωματικών εργαστηρίων, σε ομάδες μαθητών, σε 6 σχολεία, σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, αξιοποιώντας θεατρικές και κινησιολογικές τεχνικές. Σκοπός του προγράμματος υπήρξε η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης των νέων, η προσπάθεια αποδόμησης έμφυλων στερεοτύπων, προκαταλήψεων και αντιλήψεων καθώς και η εκπαίδευση σε θέματα ισότητας και αποδοχής της διαφορετικότητας. Το πρόγραμμα υλοποιήθηκε σε συνεργασία με το Κέντρο για τα έμφυλα δικαιώματα και την ισότητα ΔΙΟΤΙΜΑ και με την εγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού.
• Από την Παιδαγωγική Ομάδα “Το Σκασιαρχείο”, θα μιλήσουν οι Βογανάτσης Δαμιανός (δάσκαλος), Γαβριηλίδου Δήμητρα (ψυχολόγος στην εκπαίδευση), Καλησώρα Ασπασία (δασκάλα). Μερικοί από τους προβληματισμούς που θα αναπτυχθούν: Πόσο εκτεθειμένος είναι τελικά σήμερα ο εκπαιδευτικός κλάδος στις προκλήσεις της εποχής προκειμένου να προασπίσει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των παιδιών; Το δημόσιο σχολείο  οφείλει να συμπεριλάβει όλες τις κοινωνικές ταυτότητες, να μιλήσει ανοιχτά για αυτές και να τις υπερασπιστεί μέσω της επιστημονικής γνώσης και των παιδαγωγικών εργαλείων που διαθέτει; Πώς θα διαφυλάξουμε και θα ενισχύσουμε την εμπιστοσύνη μεταξύ εκπαιδευτικών, παιδιών, γονέων και κοινότητας, ώστε από κοινού να ενδυναμώσουμε τα παιδιά σε μια εποχή παραπληροφόρησης να αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη, το αίσθημα  σεβασμού  και  της αλληλεγγύης; Αποτελεί ο κινηματογράφος και κάθε μορφή τέχνης μέσο κοινωνικής χειραφέτησης και υπεράσπισης μιας δημοκρατικής – ανθρωπιστικής παιδείας - κοινωνίας;