Διημερίδα - «Οι τέχνες στο κατώφλι ενός σχολείου ανοιχτού στο φως»

ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ

«ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΕΝΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΣΤΟ ΦΩΣ»

Παρασκευή 20 & Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2006
Θέατρο «Κάρολος Κουν» (οδός Θησείου & Υψηλάντου - Άλιμος)
4ο Λύκειο Αλίμου (οδός Υψηλάντου & Παρθενώνος - Άλιμος)

Η Διημερίδα πραγματοποιείται σε συνεργασία
με το Πολιτιστικό Τμήμα & το 4ο Λύκειο του Δήμου Αλίμου
και το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση

Με την ευγενή χορηγία του Δήμου Αλίμου,
του 4ου Λυκείου Αλίμου
& της 9ης Σχολικής Επιτροπής του Δήμου Νέας Σμύρνης

Αιτήσεις συμμετοχής: Η συμμετοχή είναι ελεύθερη. Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να δηλώσουν συμμετοχή στην Υπεύθυνη Γραμματείας, κα. Μαριάνθη Βαλανιδά μέχρι 16 Ιανουαρίου 2006, ώρες 8.30-10.30,  τηλ. 210-9851018, 210-9884646 ή στο Φαξ 210-9851797, e-mail: tomeaspol@sch.gr. Θα δοθούν βεβαιώσεις συμμετοχής.

Προσοχή: Λόγω των εργαστηρίων, συνολικά ο μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων είναι 100. Θα προηγηθούν οι εκπαιδευτικοί της Δ΄ Δ/νσης.  Από τις άλλες Δ/νσεις θα προηγηθούν τα μέλη του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.  

Οργανωτική Επιτροπή:
Δόμνα Καζακοπούλου, Διευθύντρια Δ' Δ/νσης Β/βάθμιας Εκπ/σης Αθήνας
Χάρη Αλεξάκη & Μαρία Χατζή, Υπεύθυνες Πολιτιστικών Θεμάτων & Καλλιτεχνικών Αγώνων της Διεύθυνσης

Γραμματεία: Βούλα Κακκούρη, Μαριάνθη, Βαλανιδά, Ιωάννα Μαργέλη, Μαρία Πέττα, Σοφία Μητσιοπούλου

---

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Παρασκευή 20 Ιανουαρίου

Προσέλευση στο θέατρο "Κάρολος Κουν"

Εγγραφές στα Εργαστήρια: 9.00- 9.30

Χαιρετισμοί: 9.30-10.00

Α' Συνεδρία
10:00-11:30 Κεντρικές εισηγήσεις

10:00-10:30 Ρένα Ανούση, Εκπαιδευτικός Τέχνης
"Ο δρόμος για την Έκσταση"- "Γιατί ο Ορφέας έχασε την Ευριδίκη;"
Αγγελική Πυκνάδα, Φοιτήτρια Θεατρολογίας
"Ο Παραμυθένιος Κόσμος των παιδιών αποτυπωμένος στο χαρτί"

10:30-10:50 Κων/νος Μιζάρας, Κων/νος Δανίκας, Ευτυχία Λιβανίου, Ηλίας Γκογιάννος (ομάδα ηθοποιών από το θέατρο ΑΕΡΟΠΛΟΙΟ)
"Διδάσκω.. τα πάντα με ένα παραμύθι": μια θεωρητική παρουσίαση ιδεών και δυνατοτήτων

10:50-11:20 Μάρω Λοΐζου, Λογοτέχνης
"Το παιδί και το βιβλίο- Οι περιπέτειες του Χαμόγελου"

11:20-11:30 Κων/νος Ντινόπουλος, Μουσικολόγος
"Η διδασκαλία της μουσικής με τη χρήση των νέων τεχνολογιών"

Διάλειμμα: 11.30 – 12.00    

Β' Συνεδρία
Εργαστήρια (παράλληλες  συνεδρίες): 12:00- 14:30

Εργαστήριο 1: Μαργαρίτα Μάντακα- Χορογράφος
"Στη Χώρα του Σώματος"

Εργαστήριο 2: Κων/νος Μιζάρας, Κων/νος Δανίκας, Ευτυχία Λιβανίου, Ηλίας Γκογιάννος (θέατρο ΑΕΡΟΠΛΟΙΟ)
"Διδάσκω... τα πάντα με ένα παραμύθι"- μια πρακτική παρουσίαση ιδεών και δυνατοτήτων με ενεργητική συμμετοχή

Εργαστήριο 3: Ρένα Ανούση- Εκπαιδευτικός Τέχνης, Αγγελική Πυκνάδα- Φοιτήτρια Θεατρολογίας
"Το παραμύθι σαν εικαστικό παιχνίδι"

Εργαστήριο 4: Μαρία Παναγιωτοπούλου- Θεατρολόγος 
"Δραματοποίηση ποιητικών κειμένων- μια πρόταση με αφορμή τον Καβάφη"

Διάλειμμα, ελαφρύ γεύμα 14.30 – 15.15

Γ' Συνεδρία
Εργαστήρια (παράλληλες συνεδρίες): 15:15- 17:45

Εργαστήριο 1: Νίκος Θεοδοσίου- Σκηνοθέτης "Νεανικό Πλάνο"
"Τα παιδιά πίσω από την κιν/κη κάμερα"

Εργαστήριο 2: Θούλη Στάικου- Εμψυχώτρια Σχολικού Θεάτρου,  Χάρη Αλεξάκη- Εκπαιδευτικός, Δραματοπαιδαγωγός
"Στήνουμε μια παράσταση με το τίποτα;" (μέρος α΄)

Εργαστήριο 3: Ξένια Σίμου- Εκπαιδευτικός, Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Εκπ/κου Δράματος,  Μαρία Χατζή- Εκπαιδευτικός, Εμψυχώτρια Θεάτρου
"Δήμητρα & Περσεφόνη: από το μύθο στη ζωή"

Εργαστήριο 4: Κων/νος Ντινόπουλος- Μουσικολόγος
"Η διδασκαλία της μουσικής με τη χρήση των νέων τεχνολογιών"

---

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Σάββατο 21 Ιανουαρίου

Προσέλευση στο Θέατρο «Κάρολος Κουν»

Εγγραφές στα Εργαστήρια: 9.30-10.00

Α' Συνεδρία
Κεντρικές εισηγήσεις: 10:00-12:15

10:00-10:15 Νέλλη Λαγάκου- Λογοτέχνης 
"Ο λόγος των λουλουδιών"

10:15-10:35 Νίκος Γκόβας- Εκπ/κος Θεάτρου,  Μαρία Λούρου- Θεατροπαιδαγωγός ΔΗΠΕΘΕ Β. Αιγαίου
"Σε πιστεύω εγώ"

10:35-11:00 Διονύσης Μάινας- Εκπαιδευτικός, Επιμορφωτής ΤΠΕ
"Κλικ σε ένα μουσείο"

11:00-12:15 Γιώργος Κορμανός- Ηθοποιός, Γιάννης Δραγανίδης- Ηθοποιός, Νίνα Ιόλη Παπανικολάου-Ηθοποιός
"Ανάγνωση του ποιητικού Λόγου- το πρώτο βήμα για την ερμηνεία"

Διάλειμμα-ελαφρύ γεύμα: 12.15 -12.45

Β΄Συνεδρία
Εργαστήρια (παράλληλες συνεδρίες): 12:45-15:15

Εργαστήριο 1: Μαρία Χατζή- Εκπαιδευτικός, Εμψυχώτρια Θεάτρου, Ξένια Σίμου- Εκπαιδευτικός, Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Εκπ/κου Δράματος,
"Ο άγνωστος άλλος: μια βιωματική προσέγγιση ρόλων στη ζωή και το θέατρο"

Εργαστήριο 2: Θούλη Στάικου- Εμψυχώτρια Σχολικού Θεάτρου,  Χάρη Αλεξάκη- Εκπαιδευτικός, Δραματοπαιδαγωγός
"Κάνουμε μια παράσταση από το τίποτα;" (μέρος β')

Εργαστήριο 3: Μάρω Λοΐζου- Λογοτέχνης, Δάφνη Μπινιάρη- Μουσικός, Ελένη Μάρρα- Ηθοποιός
"Το παιδί και το βιβλίο: οι περιπέτειες του χαμόγελου"

Εργαστήριο 4: Σπύρος Μπουντούρης- Εκπαιδευτικός, Δάσκαλος Θεάτρου
"Η φύση με θεατρικό βλέμμα"

Γ' Συνεδρία 15:15-15:30

Συνάντηση όλων των συμμετεχόντων στο θέατρο "Κάρολος Κουν" 15:30-16:30

Αξιολόγηση της Διημερίδας

---

 

Περιλήψεις εισηγήσεων

ΑΕΡΟΠΛΟΙΟ

«Διδάσκω… -τα πάντα- μ’ ένα παραμύθι. Μια θεωρητική παρουσίαση ιδεών και δυνατοτήτων»

Μια πολύ απλή και σύντομη παρουσίαση της ιδέας της χρήσης θεατρικού παιχνιδιού (και ιδιαίτερα του παραμυθιού) στην καθημερινή εκπαίδευση των παιδιών. Σύντομη αναφορά βασικών στοιχείων μιας αφήγησης, ενός παραμυθιού. Ένα παραμύθι, είναι εύληπτο. Κάτι που είναι εύληπτο, μένει στη μνήμη, δημιουργεί εικόνες και συναισθήματα και αποτελεί γνώση. ΌΛΑ μπορούν να γίνουν παραμύθια.

 

Ρένα Ανούση-Ηλία, Εκπαιδευτικός Τέχνης

«Ο δρόμος για την έκσταση» (Γιατί ο Ορφέας έχασε την Ευρυδίκη)

Το παραμύθι σύμφωνα με τον ορισμό που έδωσαν οι σχολιαστές της συλλογής των αδελφών Γκριμ (Grimm), ο Γερμανός Γ. Μπόλτε (J. Bolte) και ο Τσέχος Γκ. Πόλιβκα (G. Polivka) είναι μια διήγηση με ποιητική φαντασία, από τον κόσμο του μαγικού και του υπερφυσικού χωρίς λογική εξάρτηση από τους όρους της πραγματικής ζωής, την οποία το ακροατήριο δέχεται με ευχαρίστηση, χωρίς να τη θεωρεί πιστευτή. Το παραμύθι φέρνει κοντά το μύθο. Ο μύθος και η παραβολή είναι σύντομες απλοϊκές μορφές αλληγορίας. Ο μύθος είναι συνήθως μια ιστορία με ζώα που προσωποποιούνται και συμπεριφέρονται ως ανθρώπινα όντα. Η επινόηση της προσωποποίησης επεκτείνεται επίσης σε δέντρα, ανέμους, ποτάμια, πέτρες και άλλα φυσικά αντικείμενα. Ο μύθος τείνει να συγκεντρώσει το ενδιαφέρον του στην εμψύχωση των αψύχων. Η δυτική παράδοση αρχίζει ουσιαστικά με τον Αίσωπο (6ος π. Χ. αιώνας). Πριν αυτού ήταν ο Ησίοδος (6ος π. Χ. αιώνας) που εξιστόρησε το μύθο του ιέρακα και της αηδόνος. Ο Αίσωπος ήταν σοφός. Έχει γράψει περίπου 200 μύθους. Ο Αίσωπος καθώς και η μυθολογία είναι μια πηγή εμπνεύσεως για τα παιδιά. Η Ευρυδίκη είναι η α-συνείδητη ψυχή και αυτή καθαυτή η ζωή, η Σελήνη. Το μήνυμα της Σελήνης σημαίνει ζωή και θάνατο μαζί, σημαίνει ανανέωση. Σημαίνει ακόμη εμπιστοσύνη και ελπίδα. Συμπέρασμα: Όταν όλα είναι σκοτεινά  (νέα σελήνη ή θάνατος) δεν απελπιζόμαστε διότι ξέρουμε από πείρα ότι το φως θα ξανάρθει. Εάν ανακαλύψουν οι μαθητές τη φιλοσοφική διάσταση του μύθου θα μπορέσουν πιο εύκολα να χαρούν τις δημιουργικές τους διαθέσεις.

 

Νίκος Θεοδοσίου, Σκηνοθέτης

Τα παιδιά πίσω από την κάμερα: Συνοπτική παρουσίαση

Α. Ο κινηματογράφος ως πηγή γνώσης – ως εργαλείο στην εκπαίδευση.

Β. Ο κινηματογράφος ως μέσο επικοινωνίας και δημιουργίας (από τον Σελεστέν Φρενέ – 1927- μέχρι σήμερα)

Γ. Εκπαιδευτικά προγράμματα (διεθνής και ελληνική εμπειρία)

Δ. Παρουσίαση του προγράμματος «Εκφράζομαι με εικόνες και ήχους»

Ε. Camera Zizanio – μια συνάντηση της νεανικής οπτικοακουστικής δημιουργίας, μοναδική στο είδος της.

 

Γιώργος Κορμανός, Ηθοποιός- Σκηνοθέτης, Νίνα Ιόλη Παπανικολάου, Ηθοποιός- Γιάννης Δραγανίδης, Ηθοποιός

Ανάγνωση του ποιητικού λόγου- το πρώτο βήμα για την ερμηνεία

Η Ιφιγένεια στη χώρα των Ταύρων, ένα από τα σπουδαία έργα της δραματικής ποίησης του Ευριπίδη, που παραμένει σταθερά ένα από τα καλύτερα στην παγκόσμια λογοτεχνία για την αριστουργηματική δομή της “σκηνής της αναγνώρισης”, αν όχι το καλύτερο, θα είναι το αντικείμενο της μελέτης μας σήμερα. Για τους ανθρώπους του Θεάτρου υπάρχει ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον κάθε φορά που παρουσιάζεται μια τραγωδία. Είναι σαν να παρακολουθείς μια ανασκαφή σε αρχαιολογικό χώρο και να ανακαλύπτεις θησαυρούς για τη σύγχρονη σκέψη. Ο χρόνος, αποτυπωμένος πάνω στη γλώσσα, καλύπτει ένα μέρος αυτού του θησαυρού. Μεταφράσεις του αρχαίου κειμένου φιλοδοξούν να διατηρήσουν τις έννοιες και τις αξίες των λέξεων, να πλησιάσουν το πρωτότυπο και με μέτρο να αυθαιρετήσουν στη νέα γλώσσα με το ρυθμό και τη μουσικότητά της, αλλά και με τους νέους κώδικες γραφής να φροντίσουν, να αποκαταστήσουν, να συναρμολογήσουν μερικές φορές εξ αρχής  το σώμα του έργου. Το ζήτημα της ανάγνωσης του ποιητικού λόγου είναι καθοριστικό για όλους όσοι επιθυμούν να απολαμβάνουν τη λειτουργία της ποίησης. Είναι αυτονόητο πως όλοι ξέρουμε να διαβάζουμε σωστά τα Ελληνικά. Γνωρίζουμε γραμματική και σύνταξη, και παρ' όλη τη σύγχυση που προκάλεσε το μονοτονικό σύστημα στους παλαιότερους, διατηρήσαμε μερικά σημεία στίξης ως απολύτως αναγκαία για τη γλώσσα μας. Προσαρμοστήκαμε στη νέα γραφή της γλώσσας -και όχι χωρίς δυσκολίες λόγω της συνήθειας, αλλά και στην αισθητική της. Αυτό που ενδιαφέρει τη συγκεκριμένη στιγμή, είναι να αντιληφθούμε: Πότε διαχωρίζεται η μορφή από το περιεχόμενο, η ανάγνωση-απαγγελία από την ανάγνωση-ερμηνεία εξαιτίας της στίξης του γραπτού λόγου. Γιατί ακούγεται αλλιώς αυτός που “διαβάζει” από εκείνον που “μοιάζει να τα λέει επειδή τα σκέφτεται εκείνη τη στιγμή”, αφού και οι δύο χρησιμοποιούν το ίδιο κείμενο με τα ίδια σημεία στίξης; Θα χρειαστώ τη βοήθεια δύο ηθοποιών, για να επισημάνουμε με σαφήνεια τα συχνότερα λάθη που συναντάμε στο πρώτο στάδιο του ανεβάσματος μιας παράστασης, την ανάγνωση του έργου. Γίνεται μια επισήμανση για τα σημεία στίξης και για τη χρήση της εκπνοής σε σχέση με αυτά. Ακολουθεί μια σύντομη σκηνή από το έργο του Ευριπίδη "Ιφιγένεια η εν Ταύροις” σε μετάφραση Κ. Χ. Μύρη “Σε κάθε πρόβλημα αντιστοιχεί μια λύση” λέει ο Ευριπίδης σε ένα στίχο του. Εμείς καταθέτουμε τα μυστικά της δουλειάς μας, για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα μαζί σας, γιατί εδώ στο σχολείο γεννιέται η  ευχάριστη συνήθεια της αξιολόγησης της Τέχνης. Να λοιπόν, που η συνεργασία όλων μας γίνεται απαραίτητη σήμερα.

 

Νέλλη Λαγάκου, Σχολική Σύμβουλος, Λογοτέχνης- Ο λόγος των λουλουδιών

Ο λόγος των λουλουδιών είναι ένα ταξίδι μέσα στα δάση, στις πεδιάδες, στους λόφους και στα βουνά, αυτά που ερήμωσαν, αυτά που διψάνε κι αυτά που κακοποιήθηκαν από τον άνθρωπο. Τα λουλούδια συζητούν μεταξύ τους με το δικό τους ανεπανάληπτο τρόπο, άλλοτε γελούν και παίζουν κι άλλοτε πικραμένα αναλογίζονται την επερχόμενη ασχήμια και μιζέρια του κόσμου. Κοιτάζουν χαρούμενα μέσα στις αυλές και στα παρτέρια, στα μπαλκόνια και στις βεράντες που κάποια χέρια με πολλή αγάπη τα φροντίζουν, τα χαϊδεύουν και τους μιλούν αποκαλύπτοντας σ' αυτά τα μυστικά τους, τα όνειρά τους, αυτά που μόνο τα λουλούδια μπορούν ν' ακούσουν : "Άκουσέ με, καλό μου γεράνι, μόνο σε σένα έχω εμπιστοσύνη, γιατί μέσα σου κουβαλάς τον ήλιο, την αντοχή του χρόνου και του θεού την πλέρια αγάπη"  "Πες μου, κυκλάμινο, κάτω από τη σφενταμιά που ζεις κι ανθίζεις, που μπορώ να φυτέψω το λουλούδι της αγάπης για να μην το πετροβολάνε, να μην το καίνε οι εμπρηστές της ζωής;" "Ανεμόνα μου, μίλησε στα παιδιά του κόσμου, όπως εσύ ξέρεις, και πες τους ότι κοντά σε σας, τα λουλούδια και σ' όλα της φύσης τα θαύματα θα βρουν τα μυστικά για να χαρούν και ν' αγαπήσουν ό,τι υπάρχει γύρω τους, ν' αγωνιούν γι' αυτό και να ετοιμάσουν έναν κόσμο καλύτερο που θ' ανασαίνει ελεύθερα χωρίς να νιώθει λαθρεπιβάτης στο δικό του μικρό καραβάκι."

 

Μάινας Διονύσιος,Φιλόλογος-Επιμορφωτής ΤΠΕ

Κλικ σ’ ένα μουσείο

Στην παρούσα εισήγηση γίνεται μια απόπειρα σκιαγράφησης των δυνατοτήτων του ηλεκτρονικού υπολογιστή στο τομέα των εικονικών  μουσείων με έμφαση το διαδίκτυο. Θα επιδειχθούν χαρακτηριστικά παραδείγματα, θα συζητηθεί πώς αυτά  μπορούν να αξιοποιηθούν στην εκπαίδευση και, τέλος, θα παρουσιαστούν σχετικές διδακτικές προτάσεις.

 

Αγγελική Πυκνάδα, Τελειόφοιτη Φοιτήτρια Θεατρολογίας

Ο Παραμυθένιος κόσμος των Παιδιών αποτυπωμένος στο χαρτί

Το παραμύθι παρουσιάζει ένα φανταστικό κόσμο, όπου ο καθένας μας, ακούγοντας ή διαβάζοντας γι’ αυτόν, του δίνει σάρκα και οστά. Από φανταστικό, τον μετατρέπει σ’ ένα δικό του, πραγματικό. Το ιδιαίτερο και πιο θαυμαστό σ’ αυτή τη διαδικασία είναι ότι ο πραγματικός αυτός κόσμος δεν είναι ο ίδιος για όλους μας. Ο καθένας μας δημιουργεί ένα δικό του, ξεχωριστό, αλλιώτικο και μάλιστα οι ίδιοι εμείς διαπιστώνουμε πως αλλιώς φανταζόμασταν το κόσμο για το ίδιο παραμύθι στην ηλικία των πέντε, αλλιώς στα δέκα, αλλιώς στα δεκαπέντε και ούτω κάθε εξής. Είναι ό,τι πιο όμορφο, δημιουργικό αλλά και τονωτικό για την αναπτέρωση της ψυχολογίας και του ηθικού, να δίνεται η ευκαιρία και η ενθάρρυνση σε ένα παιδί να εξωτερικεύει ότι φαντάζεται. Να σχηματίζει και να αποτυπώνει σε ένα χαρτί ό,τι βλέπει πίσω από τις λέξεις. Η φαντασία ενός παιδιού είναι χείμαρρος, δεν έχει όρια. Δεν διστάζει να υπερβάλλει, σε αντίθεση με τους ενήλικες που ίσως κρύβονται πίσω από τους καθωσπρεπισμούς τους, τις ανασφάλειες και τις φοβίες τους. Υπάρχουν φορές που ίσως έχουν ανάγκη από αυτή τη χαμένη, παιδική τους φαντασία.    

---

Περιγραφές Εργαστηρίων

 

ΑΕΡΟΠΛΟΙΟ

Διδάσκω…-τα πάντα- μ’ ένα παραμύθι

Μια πρακτική παρουσίαση ιδεών και δυνατοτήτων, με ενεργότατη συμμετοχή»

Στο εργαστήρι θα πάρουμε ένα ποίημα από ένα βιβλίο 1ης, 2ης ή 3ης Γυμνασίου και κάνοντας χρήση των βασικών στοιχείων του παραμυθιού, θα γράψουμε ένα παραμύθι, το οποίο να εξυπηρετεί τη δουλειά του εκπαιδευτικού.

 

Μάρω Λοΐζου, Δάφνη Μπινιάρη, Ελένη Μάρρα,

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: Οι περιπέτειες του χαμόγελου

Γράμματα παιδιών που έστειλαν στη Μάρω Λοΐζου μιλώντας τους για το παντοδύναμο χαμόγελο. Η ιστορία είναι: το πρώτο του δοντάκι ή την πρώτη τούφα απ’ τα μαλλιά του τα φύλαξε η Παναγία. Το πρώτο του χαμόγελο τι απέγινε; Στις περιπέτειες του χαμόγελου του παντοδύναμου τα παιδιά καταθέτουν το πρόβλημά  τους και η Μάρω Λοΐζου το επιμηκύνει και το αναπλάθει. Ας κάνουμε λοιπόν και εμείς μια περιπέτεια με το παντοδύναμο χαμόγελο του Χριστού.

 

Μαργαρίτα Μάντακα, Χορογράφος

Στη χώρα του σώματος

Μια αληθινή ιστορία που θα αφηγηθούμε με τη γλώσσα του σώματος, συντροφιά με τη φαντασία μας και τη συμμετοχή της ομάδας, αφού προετοιμάσουμε το σώμα μας με παιχνίδια κίνησης στο χώρο.

 

Σπύρος Μπουντούρης, Εκπ/κος, Δάσκαλος Θεάτρου

H φύση με θεατρικό βλέμμα

Το εργαστήριο αυτό απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων και αποτελεί μια ενδιαφέρουσα μαθησιακή διαδικασία θεατρικής προσέγγισης της φύσης. Είναι ένα ταξίδι αισθήσεων για την ανακάλυψη μέσα από την εμβάθυνση, την έκφραση, την παρατήρηση και την κίνηση, στοιχείων  που οδηγούν στην μεταμόρφωση. Οι συμμετέχοντες συγκεκριμένα  μέσω της αλληλεπίδρασης της ομάδας με ασκήσεις των αισθήσεων και με τη βοήθεια κειμένων, μασκών και ήχων θα γράψουν ένα λογοτεχνικό κείμενο σε μια προσπάθεια δημιουργίας ομαδικού δρώμενου με τη βοήθεια μουσικών κανόνων. Η εκπαιδευτική μας προσέγγιση βασίζεται στην διαπίστωση ότι οι άνθρωποι μαθαίνουν μέσα από τη σχέση που αναπτύσσουν με άλλους ανθρώπους και με το περιβάλλον. Η μαθησιακή μας διαδικασία γίνεται συν-δημιουργία μεταξύ δασκάλου-μαθητή, που όλοι μαζί συν- εξελίσσονται, συν- δημιουργούν  και γίνεται κτήμα τους η γνώση. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούμε, είναι εξοικείωσης με το περιβάλλον, δημιουργίας ομάδας, επικοινωνίας, δημιουργίας, συν-δημιουργίας. Εν τέλει, οι συμμετέχοντες ενθαρρύνονται και εμπνέονται να αξιοποιήσουν αυτό το ταξίδι των αισθήσεων μέσα στην εκπαίδευση κατά τη διάρκεια υλοποίησης διαφόρων περιβαλλοντικών προγραμμάτων αλλά και τη δραματοποίηση λογοτεχνικών κειμένων.

 

Κωνσταντίνος Ντινόπουλος, Μουσικολόγος, Συνθέτης, Συγγραφέας

Η διδασκαλία της μουσικής με τη χρήση των Νέων Τεχνολογιών

Θα ασχοληθούμε με τη  χρήση νέων τεχνολογιών στη διδασκαλία γενικά και ειδικότερα στο μάθημα της μουσικής. Θα εξετάσουμε ποια είναι τα πλεονεκτήματα που προσφέρει. Θα γίνει παρουσίαση του μουσικού εκπαιδευτικού λογισμικού "Μουσικός Κόσμος" (2004, Ντινόπουλος, Κ., εκδόσεις Καστανιώτη). Με αυτόν τον τρόπο, ‘Τα τραγούδια των σχολικών εορτών’ τώρα θα μπορούμε να τα παρουσιάζουμε με πλήρη ορχήστρα στο σχολικό περιβάλλον, χρησιμοποιώντας μόνο ένα CD Player για τη συνοδεία των φωνών των μαθητών μας.

 

Θούλη Στάικου, Εκπαιδευτικός, Αρχιτέκτων, Εμψυχώτρια Σχολικού Θεάτρου-

Χαρά Αλεξάκη, Εκπαιδευτικός, Δραματοπαιδαγωγός, Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων

Στήνουμε μια παράσταση με το τίποτα;

Σκοπός της δραστηριότητας αυτής είναι να απαντηθούν στην πράξη οι απορίες σχετικά με το πώς μπορούν να λυθούν τα προβλήματα που μοιάζουν ανυπέρβλητα κατά το στήσιμο μιας μαθητικής παράστασης. Προβλήματα όπως η σύνθεση της ομάδας, το κατάλληλο παιδαγωγικό κλίμα, η δραματοποίηση ή η δημιουργία και το ζωντάνεμα μιας ιστορίας, η διανομή των ρόλων, η κατασκευή των σκηνικών, των κοστουμιών, της μάσκας – ιδίως όταν τα χρήματα που διαθέτουμε είναι ελάχιστα – και πολλά άλλα που πολλές φορές απογοητεύουν το δάσκαλο παρά την καλή του διάθεση να δημιουργήσει μαζί με τα παιδιά, θα προσπαθήσουμε να τα λύσουμε μέσα από μια βιωματική “προσομοίωση” μιας μαθητικής θεατρικής ομάδας που ετοιμάζει μια παράσταση “με το τίποτα”,  σε δύο μέρη .

 

Μαρία Παναγιωτοπούλου , Φιλόλογος-θεατρολόγος

Κ. Καβάφη « Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον»: Μια πρόταση για δραματοποίηση

Σκοπός μας είναι να πάρει η λογοτεχνία τη θέση που της αξίζει. Να μην είναι «ένα μάθημα», αλλά το κλειδί που θα ξεκλειδώσει την αλήθεια των κειμένων και του κόσμου μας. Θα μας κάνει πιο «ανοιχτούς» στη σκέψη και το συναίσθημα του άλλου. Θα μας κάνει όχι απλούς «ωτακουστές ποιημάτων» αλλά ενεργούς συμμέτοχους στην ποιητική διεργασία και γενικότερα στην τέχνη. Μέσο για την επίτευξη αυτού του σκοπού, διάφορες τεχνικές «έμπνευσης και δράσης» αντλημένες απ’ το θέατρο. Έτσι, το θέατρο γίνεται μέσο και όχι στόχος. Γίνεται το πιο «περιπετειώδες» -άρα και το πιο πλούσιο σε εμπειρίες- όχημα,  για να οδηγηθούμε «με ασφάλεια»  στην κατάκτηση των λογοτεχνικών μας στόχων.

 

Ξένια Σίμου, Φιλόλογος, μεταπτυχιακή φοιτήτρια Εκπ. Δράματος -
Μαρία Χατζή, Φιλόλογος, Εμψυχώτρια θεάτρου

Δήμητρα και Περσεφόνη: Από το μύθο στη Ζωή

Οι μύθοι θεμελιώνουν στο πέρασμα των αιώνων μια ισχυρή αρχετυπική βάση αποτελούμενη από σύμβολα προς αποκρυπτογράφηση. Υπάρχει, ωστόσο, μία και μόνη ικανοποιητική, καθολικά αποδεκτή ερμηνεία τους; Απ’ ότι φαίνεται, όχι. Το βιωματικό αυτό σεμινάριο Εκπαιδευτικού Δράματος θα χρησιμοποιήσει τις θεατρικές τεχνικές και τη θεατρική φόρμα και θα προτείνει στους εκπαιδευτικούς έναν μόνο από τους δρόμους και μία μέθοδο, για να αφουγκραστούν το μύθο της Δήμητρας και της κόρης της, Περσεφόνης. Απώτερος στόχος είναι οι εκπαιδευτικοί να ανακαλύψουν ότι χρησιμοποιώντας το σύνολο της προσωπικότητάς τους (σκέψη, συναίσθημα, αισθήσεις, φαντασία, λόγο, σωματική έκφραση κ.λ.π.) μπορούν να αντλήσουν γνώση με προσωπικό νόημα, από κείμενα,  που σύμφωνα με τον Καρλ Γιούνγκ, εκφράζουν το συλλογικό ασυνείδητο. Μια γνώση, που μετέπειτα, θα χρησιμοποιηθεί στα πλαίσια της πραγματικής ζωής.

 

Μαρία Χατζή, Φιλόλογος, Εμψυχώτρια θεάτρου -
Ξένια Σίμου, Φιλόλογος, μεταπτυχιακή φοιτήτρια Εκπ. Δράματος

"Ο Άγνωστος άλλος" Μια βιωματική προσέγγιση ρόλων στη ζωή και στο θέατρο, βασισμένη στο εκπ. Δράμα του ΝJ. Neelands

Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες βρίσκονται σε μια διαδικασία αλλαγών καθώς καινούργια ζητήματα ανοίγονται προς μελέτη και καινούριοι πολιτισμοί που φέρνουν ο μετανάστες μας επηρεάζουν με ποικίλους τρόπους. Στο βιωματικό αυτό εργαστήριο θα διερευνήσουμε ζητήματα πολιτισμού και διαπολιτισμικότητας. Η πολυπολιτισμικότητα των σύγχρονων κοινωνιών που μας φέρνει σε επαφή με  εκείνον, τον «'Αλλο», το ξένο, μας οδηγεί να συναντήσουμε τον «Άγνωστο εαυτό μας» επανεξετάζοντας ποιοι είμαστε και πώς αλλάζουμε. Κάποιοι δέχονται, κάποιοι ανέχονται, άλλοι φοβούνται. 'Ολοι μαζί θα ταξιδέψουμε με ένα παιχνίδι ρόλων σε ένα κόσμο που διερευνά τέτοια ζητήματα με ασφάλεια μέσω του δράματος.

---

 

Εισηγητές και Εμψυχωτές Εργαστηρίων- ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ:

Ρένα Ανούση, Εκπαιδευτικός Τέχνης, Γενική Γραμματεύς Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος

Νίκος Γκόβας, Εκπαιδευτικός Θεάτρου, Πρόεδρος στο «Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση», Υπεύθυνος Πολιτιστικών Θεμάτων Ανατ. Αττικής

Γκογιάννος Ηλίας, Ηθοποιός (ΑΕΡΟΠΛΟΙΟ)

Γιάννης Δραγανίδης, Ηθοποιός

Κωνσταντίνος Δανίκας, Ηθοποιός (ΑΕΡΟΠΛΟΙΟ)

Νίκος Θεοδοσίου, Συγγραφέας, σκηνοθέτης «Νεανικό Πλάνο»

Γιώργος Κορμανός, Ηθοποιός, σκηνοθέτης

Νέλλη Λαγάκου, Σχολική Σύμβουλος, λογοτέχνης

Ευτυχία Λιβανίου, Ηθοποιός, εκπαιδευτικός Δράματος (ΑΕΡΟΠΛΟΙΟ)

Μάρω Λοΐζου, Λογοτέχνης

Μαρία Λούρου, Θεατροπαιδαγωγός ΔΗΠΕΘΕ Β. Αιγαίου

Διονύσης Μάινας, Εκπαιδευτικός, Επιμορφωτής ΤΠΕ

Μαργαρίτα Μάντακα, Χορογράφος, χορεύτρια, δασκάλα χορού

Ελένη Μάρρα, Ηθοποιός

Κωνσταντίνος Μιζάρας, Ηθοποιός, κειμενογράφος, (ΑΕΡΟΠΛΟΙΟ)

Δάφνη Μπινιάρη-Παντελέων, Μουσικός

Σπύρος Μπουντούρης, Δάσκαλος θεάτρου

Κων/νος Ντινόπουλος, Μουσικολόγος, συνθέτης, συγγραφέας

Μαρία Παναγιωτοπούλου, Φιλόλογος, θεατρολόγος

Αγγελική Πυκνάδα, Τελειόφοιτη φοιτήτρια θεατρολογίας

Ξένια Σίμου, Φιλόλογος, μεταπτυχιακή φοιτήτρια Εκπαιδευτικού Δράματος

Θούλη Στάικου, Εκπαιδευτικός, Αρχιτέκτων, Εμψυχώτρια Σχολικού Θεάτρου

Χάρη Αλεξάκη, Εκπαιδευτικός ΠΕ06, Δραματοπαιδαγωγός (M.Ed), Υπεύθυνη Πολιτιστικών  θεμάτων & Καλ/κων Αγώνων, Δ΄ Δ/νσης Δ.Ε. Αθήνας

Μαρία Χατζή, Φιλόλογος, εμψυχώτρια θεάτρου, Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων & Καλλιτεχνικών Αγώνων, Δ΄ Δ/νσης Δ.Ε. Αθήνας

 

Η Χαρά Αλεξάκη σπούδασε Αγγλική Φιλολογία  στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Διορίζεται τον Οκτώβριο του 1977. Πέραν των επιμορφωτικών σεμιναρίων που πάντοτε παρακολουθεί σχετικά με το μάθημα της ειδικότητάς της, για να το ασκεί το δυνατόν καλύτερα, παράλληλα επιδιώκει και δημιουργεί θεατρικές ομάδες μαθητών-τριών,  σε όποια σχολεία και όταν αυτό είναι εφικτό. Το 1994-5 & 1995-6 συνεχίζει με μεταπτυχιακές σπουδές στην παιδαγωγική τέχνη και ειδικεύεται στο Δράμα & τις Δημιουργικές Τέχνες στην Εκπαίδευση, στο Πανεπιστήμιο του Exeter – St Luke’s School of Education. Συντονίζει, με εργαλείο τη δραματική τέχνη-παιχνίδι και άλλες μορφές δημιουργικής έκφρασης όπως το χορό, τη μουσική, τα εικαστικά, βιωματικά εργαστήρια Έκφρασης & Δημιουργίας ποικίλων ομάδων μαθητών & μαθητριών της, στα σχολεία που εργάζεται. Συμπληρωματικά παρακολουθεί επιμορφωτικά βιωματικά σεμινάρια & εκπαιδευτικά προγράμματα που πλουτίζουν σημαντικά την εμπειρία της ως Δραματοπαιδαγωγού. Ενδεικτικά μόνο, αναφέρονται τα εξής: 1) Σεπτέμβριος – Δεκέμβριος 1997: εκπαιδεύεται στη μέθοδο Peer Education, από την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας. 2) Σεπτέμβριος΄97 - Αύγουστος΄98: σεμινάριο ειδικών επιστημόνων-στελεχών Δήμων της περιοχής εργασίας της,  στα πλαίσια του προγράμματος πρωτογενούς πρόληψης: «Εκπαιδεύοντας τον άνθρωπο του 2000- Πολυεπίπεδη και Πολυεστιακή Ευαισθητοποίηση της Κοινότητας», από το Αθηναϊκό Κέντρο Μελέτης του Ανθρώπου και τον ΟΚΑΝΑ. 3) Ιούλιος 1998: σεμινάριο: «Αρχαίο Δράμα-Θεωρητική και από σκηνής διδασκαλία του θεάτρου», στο Αργοστόλι, από το Υ.Π.Ε.Π.Θ. με δασκάλους την Ασπασία Παπαθανασίου, το Στάθης Λιβαθηνός κ.α. 4) Από 20-11 έως 9-12-98 παρακολουθεί με 15 μαθητές της το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα κατάρτισης  Leonardo, που η ίδια  έχει προτείνει και καταθέσει, με Θέμα: «Συντήρηση & αποκατάσταση έργων Τέχνης –Τέχνη & Πολιτισμός της Φινλανδίας», υπό την εκπαιδευτική αιγίδα του Επαγγελματικού Ινστιτούτου Δευτεροβάθμιας Εκπ/σης της πόλης Salo στη Νότια Φινλανδία. 5) Παρακολουθεί τις Συνδιασκέψεις – σεμινάρια του Πανελλήνιου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση από το 2000 του οποίου είναι μέλος 6) Το 2002 παρακολουθεί σεμινάριο εξειδίκευσης πάνω στη διδασκαλία του αρχαίου Δράματος από το Κέντρο Έρευνας & Πρακτικών Εφαρμογών του Αρχαίου Δράματος «ΔΕΣΜΟΙ» με δασκάλους τη Λυδία Κονιόρδου, την Έρση Πίττα, το Δημήτρη Οικονόμου κ.α. Από το 1998 έως το 2003 της δίδεται η ευκαιρία να οργανώσει την ίδρυση και να εξασφαλίσει τη λειτουργία του Τομέα Τέχνης & Πολιτισμού, που πειραματικά στηρίζεται από το 2ο Γραφείο Δ.Ε. Δ΄ Δ/νσης Αθήνας. Αργότερα, τοποθετείται ως Υπεύθυνη του Τομέα Πολιτιστικών Θεμάτων της Δ' Διεύθυνσης Δ.Ε. Αθήνας. Όσα Φεστιβάλ Έκφρασης & Δημιουργίας ή επιμορφωτικά σεμινάρια-εργαστήρια ή Ημερίδες συνεχίζει να διοργανώνει και να συντονίζει τα τρία τελευταία χρόνια υπηρετούν όλους τους εκπαιδευτικούς που εκπονούν πολιτιστικά προγράμματα και έχουν ανάλογες ανησυχίες.

 

Η Ρένα Ανούση - Ηλία αποφοίτησε από το Αρσάκειο το 1952 και σπούδασε Χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με υποτροφία του Ι.Κ.Υ, στο εργαστήριο του Γιάννη Κεφαλληνού. Έλαβε Δίπλωμα Χαρακτικής με Έπαινο Έγχρωμης Ξυλογραφίας καθώς και Δίπλωμα Θεωρητικών Σπουδών με «Άριστα» από τον καθηγητή Παντελή Πρεβελάκη. Είναι Ζωγράφος – Χαράκτρια, ασχολείται με εικονογραφήσεις βιβλίων και υπηρέτησε ως Καθηγήτρια Καλλιτεχνικού Σχεδίου στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Δίδαξε στην Ευαγγελική Σχολή και παρέδωσε το μάθημα «Προγραμματισμός και Ειδική Διδακτική της Τέχνης» στα Π.Ε.Κ. Αθήνας και Ανατολικής Αττικής. Χρημάτισε Γενική Γραμματέας του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, ανήκει στην eπιτροπή κρίσεως του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος και είναι μέλος του Δ.Σ. της Τεχνόπολης. Έχει πραγματοποιήσει 30 ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε 100 ομαδικές στην Ελλάδα και το Εξωτερικό. Έχει λάβει μέρος σε συνέδρια, σεμινάρια και συμπόσια σχετικά με την τέχνη και την εκπαίδευση και έχει τιμηθεί για το εικαστικό και εκπαιδευτικό της έργο με πολλές διακρίσεις από κρατικούς και ιδιωτικούς φορείς. Είναι μέλος της Επιτροπής Πολιτιστικών Εκδηλώσεων του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, της Εξελεγκτικής Επιτροπής Ε.Ε.Τ.Ε., των αποφοίτων της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, της Ένωσης Ελλήνων Χαρακτών, της Επιτροπής Παιδείας, του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας και της Ενώσεως Καθηγητών Καλλιτεχνικών  Μαθημάτων. Άρθρα της δημοσιεύτηκαν στο Περιοδικό Εικαστική Παιδεία της Ενώσεως Καθηγητών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων. Το 1999,  η Ένωση Καλλιτεχνικών Μαθημάτων έκανε ειδική έκδοση βιβλίο της, με τίτλο «Το Εικαστικό Παιχνίδι». Εξέδωσε Βιβλία – Άλμπουμ, «Σταγόνες», 12 χαρακτικά της με τίτλο «Μετέωρα», «Πέτρα και Μύθος», 15 Ακουαρέλες και Folio με 20 κάρτες έργων της.  

      

Ο Νίκος Γκόβας σπούδασε Μαθηματικά, Θέατρο και Παιδαγωγικά στην Ελλάδα, στην Αγγλία και στην Αυστραλία και έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός, μουσικός, σκηνοθέτης και εμψυχωτής νεανικών θεατρικών εργαστηρίων με Δημοτικά Θέατρα, ΔΗΠΕΘΕ, Πανεπιστήμια και ανεξάρτητες ομάδες. Το 1994 ιδρύει στο Λονδίνο το "Theatre Lab Company (Hellenic Foundation Award 1997) και σκηνοθετεί τις παραστάσεις του μέχρι το 1998 (European Festival of Theatre in Camden London, Διεθνές Φεστιβάλ "Θεατρική Άνοιξη" στη Θεσσαλονίκη κ.ά.). Είναι εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση από το 1982, συντονιστής πολιτιστικών προγραμμάτων στην Ανατ. Αττική από το 1998 και έχει συνεργαστεί σε επιμορφωτικά και πιλοτικά προγράμματα για το θέατρο στην εκπαίδευση με ΠΕΚ, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Central School of Speech and Drama (UK), το Winchester University (UK), το πρόγραμμα "Μελίνα", Δημοτικά Θέατρα, επαγγελματικές Ενώσεις κ.ά.  Έχει επιμεληθεί βιβλία και άρθρα για το θέατρο και την εκπαίδευση, είναι εκδότης του περιοδικού "εκπαίδευση και θέατρο" και ιδρυτικό μέλος στην επιστημονική ένωση "Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση". Έχει τιμηθεί με το διεθνές βραβείο "Grozdanin Kikot" (2002) για τη συμβολή του στην ανάπτυξη του θεάτρου/δράματος στην εκπαίδευση. Είναι μέλος της Επιτροπής Πιλοτικών Προγραμμάτων του Διεθνούς Οργανισμού για το Θέατρο στην Εκπαίδευση (IDEA - International Drama/Theatre Education Association). Το 2002 κυκλοφόρησε το βιβλίο "Για ένα δημιουργικό νεανικό θέατρο: ασκήσεις, παιχνίδια, τεχνικές" (εκδόσεις "Μεταίχμιο").

 

Ο Ηλίας Γκογιάννος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974 και σπούδασε στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (1998), στο Εργαστήρι Δημοσιογραφίας (1999) και στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (σπουδές στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό, 2000 – 2003). Ασχολήθηκε με το παιδικό θέατρο, στο οποίο βρήκε τη δυνατότητα να ταξιδεύει τον εαυτό του και τους άλλους σε κόσμους μακρινούς και ονειρεμένους. Μέσα από την αφήγηση παραμυθιών πιστεύει ότι ένα παιδί μπορεί να μάθει κάτι παραπάνω από το καλό και το κακό… μπορεί να μάθει να ονειρεύεται και να εξερευνά.

 

Ο Κωνσταντίνος Δανίκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Με πατέρα μουσικό και παππού ηθοποιό, άρχισε από νεαρή ηλικία να μαθαίνει τον κόσμο της μουσικής και του θεάτρου. Εκείνο που θα τον κερδίσει επαγγελματικά θα είναι το θέατρο. Το 1995, θα γνωρίσει τη Νίκη Τριανταφυλλίδη, με την οποία θα κάνει τα πρώτα του βήματα στο παιδικό θέατρο και το θεατρικό παιχνίδι. Κάνοντας σεμινάρια με θέμα «κινησιολογία – σωματική έκφραση και θεατρική έκφραση», θα γνωρίσει και θα γνωριστεί με το θέατρο και το παιδί. Την ίδια χρονιά, περνάει στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν από όπου το 1998 θα αποφοιτήσει με επιτυχία. Η επαφή με τα παιδιά, το θέατρο και το παιχνίδι ήταν πλέον αναγκαία για τις ανησυχίες του. Στις συχνές συζητήσεις του με φίλους καθηγητές και δασκάλους ένα από τα μόνιμα θέματα είναι η θεατρική παιδεία στην Ελλάδα. Τον απασχολεί και το εκφράζει έντονα σε κάθε ευκαιρία το πώς μπορεί η μαγεία του θεάτρου, η λύτρωση και η καλλιέργεια που αυτό προσφέρει σε κάθε άνθρωπο, μπορούν να γίνουν κομμάτι της ζωής του από τη νεαρή κιόλας ηλικία. Έχοντας παίξει σε παραστάσεις όπως: «Μαντάμ Σουσού» του Δ. Ψαθά, «Ερωτόκριτο» του Β. Κορνάρου, «Οιδίποδας Τύραννος», Σοφοκλή, «Αρκαδία» του Τομ Στόπαρντ, «Γλωσσοκοπάνα», του Μαριβώ κα.. Έχοντας συνεργαστεί με σημαντικούς σκηνοθέτες όπως οι Β. Θεοδωρόπουλος, Β. Νικολαΐδης, Κ. Αρβανιτάκης κα, έχοντας συμμετάσχει σε ταινίες του Ν. Τριανταφυλλίδη, της Ελισάβετ Χρονοπούλου, του Ν. Γραμματικού κα., δημιουργεί μια αξιόλογη εμπειρία ως ηθοποιός για τη μέχρι τότε τετράχρονη πορεία του, αλλά δεν έχει καταφέρει ακόμα να κάνει πράξη τα πιστεύω του όσον αφορά στο παιδικό θέατρο. Το 2004 θα γνωριστεί με τον Ν. Καμτσή, με τον οποίο θα ξεκινήσει μια δημιουργικότατη συνεργασία πάνω στο παιδικό θέατρο και το παραμύθι. Μπαίνει σε ένα κόσμο που από καιρό θαυμάζει και εκφράζει τη σπουδαιότητά του για το ελληνικό θέατρο και με δάσκαλο και καθοδηγητή το Νίκο Καμτσή και το θέατρο Αερόπλοιο θα παίξει σε παιδικές παραστάσεις όπως: «Στου Κολόμβου τον Καιρό», «Θάλασσα από Παραμύθια» και σε δραματοποιημένα παραμύθια όπως: «Ο Τσαγκάρης και οι Καλικάτζαροι» και «Μαγεμένος Αυλός».

 

Ο Νίκος Θεοδοσίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Σπούδασε κινηματογράφο στην Αθήνα (στην Ανωτάτη Σχολή Κινηματογράφου) και μετά τον ερχομό της Δικτατορίας το 1967, συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι. Εκεί παρακολούθησε τα σεμινάρια του Ζαν Ρούς για το ντοκιμαντέρ, του Ανρί Λανγκλουά για την ιστορία του κινηματογράφου και του Μάρκ Φερό "Κινηματογράφος και κοινωνία". Στην Ελλάδα, από το 1974 και μετά, παράλληλα με τον κινηματογράφο ασχολήθηκε με το συνδικαλισμό, τη δημοσιογραφία, το φωτορεπορτάζ, το ραδιόφωνο, τη λογοτεχνία, την ιστορική έρευνα. Είναι μέλος της τριμελούς γραμματείας και ειδικός σύμβουλος στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, καλλιτεχνικός υπεύθυνος του Camera Zizanio (Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας) και υπεύθυνος για τα εκπαιδευτικά προγράμματα. Στο σκηνοθετικό του έργο συγκαταλέγονται και τα Anticonception, Πτήσις αισθημάτων, Το Ελληνικό Γκουλάγκ, Art  of love, Το χθεσινόν φιλμ, Θεατρική παράσταση 1996.Ταξίδι χωρίς τέλος (Γιώργος Ζιούτος). Οι τοίχοι που τραγουδούν (μαζί με τον Τέο Ρόμβο.) Τα θαύματα του κ. Έντισον Θεατρική αναβίωση της κινηματογραφικής προβολής του 1900 Ο μονόλογος του τελευταίου μηχανικού προβολής του Παλλάς, Follow me, Η σκοτεινή Ανατολή, Αλβανός, Κοντραμπάντα, Αμαρυλλίς, Villy.  Βιβλία του ιδίου: Ο Μετανάστης Κινηματογράφος, Οι Έλληνες στα πρώτα χρόνια του κινηματογράφου, Έκδοση Νεανικό Πλάνο, 2003- Πόλεμος και κινηματογράφος στην Ελλάδα 2002- Το Παιδί στον Ελληνικό Κινηματογράφο 2001- Στα Παλιά τα Σινεμά, το χρονικό των κινηματογράφων στην Ελλάδα Εκδ. ΦΙΝΑΤΕΚ, 2000.- Η Σφίγγα με τα πράσινα μάτια, εκδ. Πατάκη, 2001- Ριζώσαμε μυθιστόρημα, εκδ. Ελεύθερος Διάλογος, 2000. Μεδουσάνθη, παιδική λογοτεχνία, εκδ. Πατάκη, α έκδοση 1998, β έκδοση 2001. Το πέταγμα του Περιστερίου ιστορία, εκδ. Ελεύθερος Διάλογος, α έκδοση 1999, β έκδοση 2001. ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ, Η Ιστορία του Τόπου, Το Χρονικό των Ανθρώπων ιστορία, α έκδοση 1997, β΄έκδοση 2000.Στο Περιστέρι πριν από 2.500 χρόνια ιστορία, 1992.- Από τον αρχαίο Χολαργό στο Περιστέρι ιστορία, 1991. Άλλες εκδόσεις: Περί των θαυμασίων του κ. Έντισον και άλλων τινών, Σύρος 1999.- Αναζητώντας τη Λόϊε Φούλερ, 2000.

 

Γιώργος Κορμανός είναι ηθοποιός-σκηνοθέτης. Απόφοιτος της Σχολής Δραματικής Τέχνης του Κρατικού Θεάτρου Β. Ελλάδος το 1986. Εγκεκριμένος καθηγητής Υποκριτικής Τέχνης από το Ελληνικό Υπ. Πολιτισμού. Διδάσκει στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή “ΙΑΣΜΟΣ” στην Αθήνα. Ιδρυτικό μέλος της  ART SYNDICATE- Καλλιτεχνική Εταιρία. Μέλος του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει σκηνοθετήσει τα έργα: “Κάτω απο το Γαλατόδασος” του Ντύλαν Τόμας, “Ο μικρός Πρίγκιπας” του Εξιπερύ, “Μήδεια” του Μπεντά ,“Σαίξπηρ-Περί Έρωτος”. Ως ηθοποιός εργάστηκε  σε πολλούς θιάσους στη Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Καλαμάτα και Νέα Υόρκη παίζοντας κύριους ρόλους σε έργα των: Αθερίδη, Ανουίγ, Γκολντόνι, Γκαίτε, Γκελντερόντ, Ευριπίδη, Καλβίνο, Κρομλένγκ, Μπρέχτ, Μίσιμα κ.ά.

 

Η Νέλλη Β. Λαγάκου γεννήθηκε στο Γύθειο Λακωνίας και έμεινε εκεί μέχρι που ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές της. Απεφοίτησε από την Χαροκόποιο Α.Σ.Ο.Ο. Για μερικά χρόνια έζησε, σπούδασε και εργάστηκε στις Η.Π.Α. Επί σειρά ετών δίδαξε στην Χαροκόποιο Α.Σ.Ο.Ο. και στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τώρα είναι Σχολική Σύμβουλος Β/θμιας Εκπ/σης. Με την ποίηση ασχολείται από τα παιδικά της χρόνια, αλλά η πρώτη της συλλογή εξεδόθη το 1979. Για την ποίηση πιστεύει ότι είναι γι' αυτή ένα θείο δώρο και μια ανεκτίμητη προσφορά. Μέσα σ' αυτή μπορεί κανείς να βρει έναν κόσμο ομορφιάς και να ζήσει στιγμές αγωνίας και θλίψης, απέραντης γαλήνης κι ανθρώπινης πληρότητας. Ασχολήθηκε επίσης με επιστημονικό έργο, μελέτες, δοκίμια, έρευνα, θεατρικό βιβλίο, σχολικό βιβλίο ( με ανάθεση του Υπουργείου Παιδείας) και συνέγραψε βιβλία για τους φοιτητές της Χ.Α.Σ.Ο.Ο., καθώς και κείμενα λογοτεχνικού και λαογραφικού χαρακτήρα. Είναι τακτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

 

Η Ευτυχία Λιβάνιου γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε Θέατρο στη Δραματική Σχολή Αθηνών του Γ. Θεοδοσιάδη και Drama in Education στο Trinity College στο Δουβλίνο Έχει κάνει σεμινάρια δραματοθεραπείας, σκηνοθεσίας και κατασκευής μαριονέτας. Έχει κάνει μαθήματα τραγουδιού και χορού. Έχει ασχοληθεί με διαφορετικά είδη θεάτρου όπως αρχαίο δράμα και κωμωδία, επιθεώρηση, σύγχρονο θέατρο και θέατρο για παιδιά. Έχει εμφανιστεί στην τηλεόραση και ασχολείται με μεταγλωττίσεις και εκφωνήσεις διαφημιστικών και ντοκυμαντέρ. Συνεργάστηκε αρκετές φορές ως βοηθός σκηνοθέτη και σκηνοθέτησε στο φεστιβάλ Διαρροές και σε ερασιτεχνικά θεατρικά εργαστήρια. Διδάσκει θεατρικό παιχνίδι στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

 

Η Μάρω Λοΐζου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 17 Σεπτεμβρίου του 1940. Η καταγωγή της είναι αιγαιοπελαγίτικη, από τα νησιά Κω και Λέσβο. Από πολύ μικρή άρχισε να δημοσιεύει κείμενά της σε φιλολογικά περιοδικά της εποχής εκείνης. Στα είκοσί της χρόνια έγινε μέλος ενός πανελλήνιου πολιτιστικού αγωνιστικού κινήματος, τους Λαμπράκηδες, με πρόεδρο την Μίκη Θεοδωράκη, που είχε μεγάλη επίδραση σε ολόκληρη την Ελλάδα. Τύπωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή το 1972. Το 1965 παντρεύτηκε το μουσικοσυνθέτη Μάνο Λοΐζο και το 1966 απόκτησε τη μοναχοκόρη της Μυρσίνη. Η γέννηση της τη βοήθησε να μυηθεί στο κόσμο της λογοτεχνίας και να προσπαθήσει να γράψει και αυτή παραμύθια. Δημοσίευσε το πρώτο της βιβλίο για παιδιά το 1974. Σε όλα της τα βιβλία στόχο της έχει να διατηρήσει ζωντανή την αίσθηση του θαύματος για τα μικρά και τα μεγάλα του κόσμου. Μέχρι τώρα έχει εκδώσει 35 βιβλία για παιδιά. Έξι από αυτά έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και ολλανδικά. Η σειρά των 10 βιβλίων ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ έχει μεταφραστεί στα κορεάτικα και αραβικά. Το 1995 τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο παιδικής λογοτεχνίας και το 1998 ήταν υποψήφια της Ελλάδας για το διεθνές βραβείο Άντερσεν. Κείμενα της περιλαμβάνονται σε εκπαιδευτικά βιβλία του απόδημου ελληνισμού. Τα βιβλία της προτείνονται προς μετάφραση σε διάφορα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, όπου υπάρχει έδρα νεοελληνικής φιλολογίας. Το 1998 παρουσίασε το έργο της στο πανεπιστήμιο της Νάπολης στην Ιταλία και το 1999 στην Τεχεράνη του Ιράν. Βιβλία της έχουν δραματοποιηθεί και παίζονται σε σχολεία, θέατρα και τηλεόραση. Το 1998 η πατρίδα της τής προσέφερε τιμητική καλλιτεχνική σύνταξη. Πιστεύοντας πως η σύγχρονη επανάσταση είναι πλέον πλανητική, η Μάρω Λοΐζου συνεχίζει να μάχεται μέσα από τα βιβλία της για μια νέα διεθνή ποιητική του κόσμου που στόχο της έχει, στο βαθμό που το ταλέντο της και η τέχνη της τής επιτρέπουν, να καλλιεργήσει τις ύψιστες ιδιότητες του ανθρώπου - τη φαντασία και τη δημιουργικότητα.

 

Η Μαρία Λούρου γεννήθηκε στις Η.Π.Α. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Α.Π.Θ. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών πάνω στο «Θέατρο στην Εκπαίδευση» από το παν/μιο του Exeter της Αγγλίας. Ανήκει στο Εκπαιδευτικό Τμήμα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Β. Αιγαίου και έχει διδάξει στο θεατρικό εργαστήριό του μαζί με τον σκηνοθέτη Γιώργο Μπινιάρη και την εκπαιδευτικό και ηθοποιό Μαρία Ρεβελάκη. Μαζί τους σχεδίασε και υλοποίησε θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα που εφαρμόστηκε στο 1ο Τ.Ε.Ε Χίου σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Β/μιας Εκπ/σης Ν. Χίου. Συμμετοχή της στο σχεδιασμό και την υλοποίηση δύο ακόμα θεατροπαιδαγωγικών προγραμμάτων στην Αθήνα με θέμα τις εξαρτήσεις (σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση) και στο Exeter της Αγγλίας με θέμα τη βία στο σχολείο (Exwick Middle School). Έχει εργαστεί ως εμψυχώτρια σε βιωματικά επιμορφωτικά σεμινάρια σε εκπ/κούς Α/θμιας και Β/θμιας εκπ/σης σε Λήμνο, Μυτιλήνη, Χίο και Λάρισα. Έχει συμμετάσχει ως ηθοποιός στις παραστάσεις: «Τα Ρόδα της Αυγής» και «Ξένοι Τόποι» του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Β. Αιγαίου. Είναι μέλος στο Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.

 

Η Μαργαρίτα Μάντακα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από την Κ.Σ.Ο.Τ. και συνέχισε σπουδές στη Ν. Υόρκη (1986-1989). Συνεργάστηκε χορευτικά με: "La mamma", "Bread and Puppet", "Isadora Dankan Fco", "Manhong Kang", "Ανάλια", "Μετακίνηση" και άλλες ομάδες. Παρουσίασε σόλο χορογραφίες στην Ελλάδα και Βαρκελώνη- BIENNALE '87. Έπαιξε στον "Ηνίοχο" του Α. Δαμιανού και ανέλαβε την κινησιολογική επιμέλεια της ταινίας. Χορογράφησε παραγωγές για το Κ.Θ.Β.Ε., την Όπερα Δωματίου, το μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης κ. ά. Ίδρυσε τον "Ευάνεμο" με πλούσιες καλλιτεχνικές δραστηριότητες στη Θεσσαλονίκη. Τα τελευταία 15 χρόνια διδάσκει κινησιολογία-χορό σε σεμινάρια ανά την Ελλάδα, στο χοροθέατρο Θεσσαλονίκης, στη Δραματική σχολή Κ.Θ.Β.Ε., και στο τμήμα θεάτρου Α.Π.Θ.

 

Η Ελένη Μάρρα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Αποφοίτησε από την Ελληνογαλλική σχολή μοναχών Ουρσουλινών, σπούδασε κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών σπουδών και συνέχισε για μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον στην Αγγλία. Το 2003 παρακολούθησε εντατικά μαθήματα σωματικού θεάτρου στη ‘European Academy of Physical Theatre: Studio Magenia’ με την Ella Jaroszewicz στο Παρίσι. Παράλληλα έκανε μαθήματα αργεντίνικου ταγκό με τους  Carmen και Victor, κλακέτες με τον Georges TAPS’ KING και μοντέρνα τζαζ με την Kim Kan. Από το 2004 σπουδάζει κλασσικό χορό με το  Δημήτρη Καμινάρη και  φωνητική με τη  Νένη Ζάππα. Από το 1998 μέχρι και σήμερα παρακολούθησε σεμινάρια υποκριτικής με δασκάλους το Στάθη Λιβαθινό, το Δημήτρη Καταλειφό, το Θοδωρή Αθερίδη, μαθήματα ξιφασκίας με το Γεννάδιο Πάτση, musical theatre με τη Νένη Ζάππα και το  Γιώργο Μαργαρίτη, σωματικού θεάτρου στο Παρίσι με τον Andrzej Sczuzewski, στην Ελλάδα με την ομάδα ab ovo και φυσιολογικής ψυχολογίας στο ‘American Deree College’. Το καλοκαίρι 2005 συμμετείχε στη θερινή θεατρική κατασκήνωση που οργάνωσε το πανελλήνιο δίκτυο για το θέατρο στην εκπαίδευση με τίτλο ‘ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΛΗ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ’, σε διδασκαλία της χορογράφου Αποστολίας Παπαδαμάκη, Μαργαρίτας Μάντακα και του μουσικού Νίκου Βασιλείου. Τον Ιούνιο του 2005 συμμετείχε στη παράσταση του άδειου χώρου της πειραματικής σκηνής του Εθνικού Θεάτρου ‘HUMAN BEANS Η ΤΑ ΦΑΣΟΛΙΑ ΤΗΣ ΕΥΦΟΡΙΑΣ’ του Βασίλη Ραΐση, σε σκηνοθεσία Michael Seibel. Αυτή τη περίοδο συμμετέχει στο παραμύθι της Μάρως Λοίζου ‘ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΡΕΧΕΙ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ’, ένα παραμύθι για φωνή και φλάουτο με τη μουσικό Δάφνη Μπινιάρη-Παντελέων.

 

Ο Κωσταντής Μιζάρας γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου του έτους 1978. Φοίτησε στην Ανωτέρα Ιδιωτική Σχολή Δραματικής Τέχνης Διομήδη Φωτιάδη, από όπου και αποφοίτησε –περνώντας τις εξαγωγικές εξετάσεις του Υπουργείου- το 1999. Απόφοιτος Deree College (Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού, 2002). Επί της παρούσης φοιτά στη Θεατρολογία Αθηνών. Δουλεύει ως αρθογράφος, κειμενογράφος και ηθοποιός από το 2000 και άρχισε να ασχολείται με το παραμύθι (συγγραφή, διασκευή, επιμέλεια και ως ηθοποιός) εδώ και 2 περίπου χρόνια. Μαγεύτηκε! Βρήκε στα παραμύθια -κυρίως ελληνικά, αλλά και ξένα- ένα κόσμο που του έλειπε, μια ατμόσφαιρα και μια «λογική» που δεν υπάρχει σε κανένα άλλο είδος γραφής και αφήγησης. Μέσα από αυτά, ανακάλυψε ξανά, συναισθήματα και ιδέες που μπορούν εύκολα, αν και όχι απλοϊκά να διευρύνουν την κατανόηση των μικρών –αλλά και των μεγάλων. Πιστεύει έντονα στην αναγκαιότητα της χρήσης του θεάτρου στην εκπαίδευση και με αυτό δεν εννοεί την απλή διδασκαλία θεατρικών κειμένων και το ανέβασμα παραστάσεων με ηθοποιούς τα ίδια τα παιδιά. Σήμερα, όπως λέει, χρειαζόμαστε να ξαναανακαλύψουμε πλέον μια πραγματικότητα διάδρασης, δηλαδή μια θεατρική πραγματικότητα και δη μια «παραμυθιακή» πραγματικότητα. Παίζει στο Θέατρο Αερόπλοιο.

 

 

Η Δάφνη Μπινιάρη Παντελέων γεννήθηκε το 1981 στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του ενιαίου πολυκλαδικού λυκείου Πειραιά. Σπουδάζει φλάουτο με δασκάλα τη Μαρία Βασιλοπούλου και θεωρία της  μουσικής στο ωδείο ATHENAEUM από το έτος 2000. Φοίτησε για 3 χρόνια στο θεατρικό εργαστήριο ‘ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ’ με δασκάλους τον σκηνοθέτη Γιώργο Μπινιάρη, τη μουσικό Σμαρώ Γρηγοριάδου και την ηθοποιό Σάντρα Μαυροειδή. Παρακολούθησε μαθήματα χορού με τον Ερμή Μαλκότση, τη Σταυρούλα Σιάμου και τη Μαργαρίτα Μάντακα καθώς και μαθήματα υποκριτικής με την Αννέζα  Παπαδοπούλου  το 2003. Πήρε μέρος σε σεμινάρια στα πλαίσια της διεθνούς συνδιάσκεψης για το θέατρο στην εκπαίδευση. Πιο συγκεκριμένα παρακολούθησε commedia dell arte με το  Mario Gallo, μέθοδο Suzuki με το Marco Martinez και capoeira  με την Marta Cotrin. Το καλοκαίρι του 2005 συμμετείχε στη θερινή θεατρική κατασκήνωση που οργάνωσε το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση με θέμα ‘ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΛΗ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ’, σε διδασκαλία της χορογράφου Αποστολίας Παπαδαμάκη, Μαργαρίτας Μάντακα  και του μουσικού Νίκου Βασιλείου. Συμμετείχε ως μουσικός στη θεατρική παράσταση ‘ΤΩΝ ΕΡΩΤΩΝ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ’ με το δημοτικό θέατρο Ναυπλίου και το δημοτικό ωδείο Ναυπλίου την άνοιξη 2003 και στην θεατρική παράσταση ‘ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ’ του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη με το δημοτικό θέατρο Καστοριάς το καλοκαίρι 2003. Το φθινόπωρο του 2005 πήρε μέρος στο αφιέρωμα στην ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗ, στο πολιτιστικό κέντρο του δήμου Χολαργού. Αυτή τη περίοδο συμμετέχει στο παραμύθι της Μάρως Λοίζου "το ποτάμι τρέχει να συναντήσει τη θάλασσα", ένα παραμύθι για φωνή και φλάουτο με την ηθοποιό Ελένη Μάρρα.

 

 Ο Σπύρος Μπουντούρης είναι καθηγητής, δάσκαλος θεάτρου στο Θεατρικό Εργαστήρι των Εκπαιδευτικών Ν. Καρδίτσας και ηθοποιός. Σπούδασε Φυσική Αγωγή, Θέατρο, Μουσική και Κίνηση. Είναι μέλος του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση. Δημιούργησε πρωτοποριακά έναν πυρήνα επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών για την τέχνη του Θεάτρου στην Εκπαίδευση, μέσα από την λειτουργία ενός Θεατρικού Εργαστηρίου που λειτουργεί εδώ και 6 χρόνια στην Καρδίτσα. Στο εργαστήρι 200 εκπαιδευτικοί είχαν την ευκαιρία μέσα από βιωματικές διαδικασίες να γνωρίσουν τις τεχνικές του Θεάτρου, με τη συνεργασία ατόμων από το χώρο της τέχνης. Είχε τη γενική επιμέλεια του CD "Λογοτεχνία της φύσης" Διεξήγαγε βιωματικό εργαστήριο δραματικής έκφρασης για το τμήμα Προσχολικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Είναι μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Πανελλήνιου Ερασιτεχνικού Φεστιβάλ Θεάτρου Καρδίτσας από το 2001. Επί ένα χρόνο δίδαξε Θέατρο και οργάνωσε τις παραστάσεις του Δήμου Καρπενησίου.  Ήταν στην οργανωτική επιτροπή της 3ης Διεθνούς Συνδιάσκεψης για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, που έγινε στην Αθήνα το 2003 και 2η Διεθνή Θερινή Θεατρική Κατασκήνωση στις Σπέτσες. Ίδρυσε το θεατρικό εργαστήρι των εκπαιδευτικών Ν. Καρδίτσας, στο οποίο είναι Πρόεδρος. Πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής της Πανελλήνιας θερινής κατασκήνωσης Θεάτρου "δρυάδες 2004-2005" όπου  δίδαξε το σεμινάριο "η φύση με θεατρικό βλέμμα" και την μέθοδο Suzuki. Είχε τη γενική επιμέλεια και σκηνοθέτησε το δρώμενο « το ξύπνημα της Γαίας » που παρουσιάσθηκε στο ΚΠΕ Μουζακίου τον Δεκέμβριο του 2004. Είχε την γενική επιμέλεια, σκηνοθέτησε και συμμετείχε ως ηθοποιός  στην Τελετή Έναρξης των Πανελλήνιων Αγώνων Πάλης “ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΕΙ”. Σκηνοθέτησε το παιδικό έργο "ο ισορροπιστής" τον Ιούνιο του 2005. Δώδεκα χρόνια διδάσκει σεμινάρια θεάτρου για την εκπαίδευση. Αρθρογραφεί στον τύπο καλύπτοντας τα άρθρα του με δικό του φωτογραφικό υλικό.

 

 

Ο Κωνσταντίνος Ντινόπουλος είναι μουσικολόγος, απόφοιτος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Α.Π.Θ., πτυχιούχος Αρμονίας, Αντίστιξης, Φούγκας, Σύνθεσης. Είναι  συνθέτης και ενορχηστρωτής και υπ. διδάκτορας στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, εκπονώντας διδακτορική διατριβή σχετικά με το θέμα "η διδασκαλία της μουσικής με τη χρήση των νέων τεχνολογιών", με επιβλέπουσα την καθηγήτρια κα. Λένια Σέργη. Έχει ιδρύσει και διευθύνει από το 1989 το αναγνωρισμένο από το κράτος μουσικό εκπαιδευτήριο ‘Κέντρο Αρμονίου – Μουσική Σχολή ΜΙΝΟΡΕ’ στο οποίο έχει  διδάξει μουσική επί σειρά ετών, όπως και στην δημόσια εκπαίδευση, στο Τ.Ε.Ι. Θεσ/κης κ.ά. Έχει γράψει βιβλία όπως ‘Η Θεωρία της Μουσικής, (1997)’, ‘Μουσικό Ξεκίνημα, (2000)’ κ.ά. Από τις τελευταίες του εργασίες ο ‘ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ’ (2004) σε εκδόσεις Καστανιώτη (μουσικό εκπαιδευτικό λογισμικό σε μορφή DVD – ROM). Είναι συνεργάτης της Daedalus Informatics Ltd και άρθρα του δημοσιεύονται στο περιοδικό ‘Τεχνολογία και Μουσική’. 

 

Η Μαρία Παναγιωτοπούλου είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης (Τμήμα Νεοελληνικών και Βυζαντινών Σπουδών, 1985). Από το 1992 εργάζεται ως φιλόλογος στο 1ο Λύκειο Μοσχάτου. Παρακολούθησε τριετή κύκλο θεατρικών σπουδών (Πνευματικό Κέντρο Δήμου Μοσχάτου). Άλλα σεμινάρια : Σύγχρονο Θέατρο- Θεωρητική (1999, Πανελλήνιοι μαθητικοί αγώνες ), Προώθηση θεατρικής αγωγής στην εκπ/ση (1997, Εθνικό θέατρο), Παιδαγωγική θεάτρου (1997, Ι.Δ.ΕΚ.Ε ) κά. Σκηνοθέτησε τη θεατρική ομάδα του 1ου Λυκείου Μοσχάτου: Πανουργίες του Μπερτόδουλου του Γ. Σκούρτη 1995, Αρχοντοχωριάτης του Μολιέρου 1996, Υπηρέτης δυο αφεντάδων του Γκολντόνι 1998, Παιχνίδι της τρέλας και της φρονιμάδας του Γ. Θεοτοκά  (Α΄ Βραβείο στους Περιφερειακούς Αγώνες Σχολικού θεάτρου, 1999), Παρουσίασις του έρωτος της Μ. Παναγιωτοπούλου (Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ Περιφ. αγώνες σχολικού θεάτρου 2000), Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη 2001, Αγάπη από σιμιγδάλι-λαϊκό παραμύθι 2002, Ειρήνη του Αριστοφάνη 2003. Σκηνοθέτησε επίσης την ερασιτεχνική θεατρική ομάδα ΑρΠιΛεΜα: Όνειρο θερινής νυκτός του Σαίξπηρ 2000, Καβγάδες στην Κιότζια του Γκολντόνι 2001, Αγάλματα, δρώμενο δρόμου 2001, Έρωτα,  που το νου και την καρδιά μου παίρνεις της Μαρίας Παναγιωτοπούλου, αφιέρωμα στην παγκόσμια ημέρα του θεάτρου 2002. Από το 2002, είναι υπεύθυνη της Θεατρικής Ομάδας του Δήμου Μοσχάτου: Νεράιδα του Ζαν Ζιρωντού, 2003, Ένα ψέμα που λέει πάντα την αλήθεια της Μαρίας Παναγιωτοπούλου, αφιέρωμα στην παγκόσμια ημέρα του θεάτρου 2003.

 

 

Η Αγγελική Πυκνάδα γεννήθηκε το 1984. Τελειόφοιτη Θεατρολόγος του Πανεπιστημίου Αθηνών και απόφοιτη του Λυκείου και του Καλλιτεχνικού Εργαστηρίου «Ρένα Ανούση» της Ευαγγελικής Σχολής . Φέτος παρακολουθεί  υποκριτική στο Θεατρικό εργαστήρι «Πλατεία». Το ενδιαφέρον για τις Τέχνες εκδηλώθηκε από μικρή ηλικία και έκανε τα πρώτα της βήματα σε εργαστήρια και σχολές μουσικής, μπαλέτου,  ζωγραφικής και θεάτρου.  Στο σχολείο με την καθοδήγηση της κας Ρένας Ανούση, βρήκε το δρόμο της. Την πρακτική άσκηση, έκανε το 2004 στο Κέντρο Έρευνας και Πρακτικών Εφαρμογών του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος «ΔΕΣΜΟΙ» με την επίβλεψη του κου Κωνσταντίνου Γεωργουσόπουλου. Παρακολούθησε Συνέδρια που διοργάνωσαν οι «Δεσμοί» και το 2005 παρακολούθησε το Σεμινάριο «Αισχύλος: Η Αρχή της Πτώσης» που δίδαξε ο κος Γεωργουσόπουλος. Στη Φοιτητική Λέσχη Κινηματογράφου του Πανεπιστημίου, παρακολούθησε (2003-2004) το Σεμινάριο «Η Σκηνοθεσία του Κινηματογράφου» και έλαβε μέρος στη διοργάνωση του 11ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου 2005 «Νύκτες Πρεμιέρας» του Περιοδικού ΣΙΝΕΜΑ. Στα 14, εικονογράφησε το παραμύθι «Επίσκεψη στον Πλανήτη Όλα γίνονται» της Έλλης Παιονίδου του Εκδοτικού Οίκου «Ιωλκός». Έλαβε Τιμητικές Διακρίσεις το 1998 από τον Υπουργό Παιδείας στους Περιφερειακούς Μαθητικούς Αγώνες Ζωγραφικής, από το Δήμο Νέας Σμύρνης σε έκθεση ζωγραφικής, γλυπτικής και από τον τηλεοπτικό σταθμό «ΣΚΑΙ» σε παιδικό διαγωνισμό κατασκευής μάσκας ενώ το 1999 έλαβε έπαινο από την Ένωση Καθηγητών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων. Τέσσερα έργα ζωγραφικής της συμπεριλαμβάνονται στην ειδική έκδοση (1999) «ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ» της Ένωσης Καθηγητών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων και το 2001 το MEGA την παρουσίαζε στα «Ταλέντα του αύριο».

 

Η Ξένια Σίμου είναι φιλόλογος με ειδίκευση στην ψυχολογία. Είναι εκπ/κός στη Β/θμια Εκπ/ση από το 1992 και έχει ασχοληθεί με το σχολικό θέατρο. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια σχετικά με το θέατρο, με κυριότερα τα σεμινάρια εκπαιδευτικού δράματος/θεάτρου στο Μουσείο Παιδικής Τέχνης και στο Θέατρο Πόρτα, καθώς επίσης και τα σεμινάρια Σωματικού Θεάτρου με τη Lilo Baur. Ήταν εισηγήτρια η ίδια σε βιωματικά σεμινάρια για εκπ/κούς της Β/θμιας Εκπ/σης που συνδύαζαν το Εκπαιδευτικό Δράμα με την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και έχει κάνει τις σχετικές δημοσιεύσεις. Παρακολουθεί το μεταπτυχιακό πρόγραμμα για το Εκπ/κό Δράμα στο Πανεπιστήμιο Trinity College στην Ιρλανδία και είναι μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Εκπ/κού Δράματος.

 

Η Θούλη Στάϊκου είναι αρχιτέκτων και εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έχει παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια για το μαθητικό θέατρο και έχει εκπαιδευτεί για πολλά χρόνια στο Αθηναϊκό Κέντρο Μελέτης του Ανθρώπου πάνω σε θέματα διεργασίας ομάδας και εμψύχωσης. Ασχολείται με το μαθητικό θέατρο από το 1994 μέχρι σήμερα, με τη θεατρική ομάδα του  2ου ΤΕΕ Ν. Σμύρνης. Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, έχει ασχοληθεί με την ετοιμασία έντεκα παραστάσεων, τη δραματοποίηση ενός παραμυθιού και τη συγγραφή του θεατρικού κειμένου που προέκυψε από αυτήν, καθώς και τη συγγραφή ενός ακόμη θεατρικού έργου για παιδιά κι ενός μονόπρακτου για εφήβους.

 

H Mαρία Χατζή είναι Υπεύθυνη Πολ/κών θεμάτων και Καλ/κών αγώνων στη Δ΄Δ/νση ΔΕ Αθήνας. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (Πτυχίο Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Πτυχίο Κλασικής Φιλολογίας, Μεταπτυχιακό στη Συστηματική Φιλοσοφία – Ειδίκευση στην Αισθητική) και είναι υποψήφια Διδάκτωρ στη Φιλοσοφία. Παρακολούθησε τριετή κύκλο θεατρικών σπουδών ( Μαρίνειο Μορφ. Κέντρο Δήμου Ελληνικού), το πρόγραμμα για Κατάρτιση στα θεωρητικά και πρακτικά προβλήματα του Αρχαίου Δράματος (Κέντρο έρευνας Αρχ. Ελλ. Δράμ. ΔΕΣΜΟΙ. 1992) και πολλά σεμινάρια σχετικά με την παιδαγωγική Θεάτρου. Επιμορφώθηκε στα ΠΕΚ και στο ΣΕΠ. Παρακολούθησε τριετή κύκλο μαθημάτων για αυτογνωσία, επικοινωνία, συμβουλευτική (Κέντρο Διερ. Ανθρ. Σχέσεων 2002-5), σεμινάρια σχετικά με την ψυχολογία του εφήβου και τα προβλήματα της εφηβικής ηλικίας, Αθήνα 1986, Oxford England, 1998 και Ostend Belgium 2002. Συμμετείχε ως ηθοποιός στη θεατρική ομάδα του Δ. Ελληνικού, στις θεατρικές παραστάσεις των ετών 1992-1994. Παρακολούθησε μαθήματα εικαστικών τεχνών (Σχολή Καλών Τεχνών Ν. Πισσά 1994-7) και είχε δάσκαλό της το  ζωγράφο Γ. Κουζούνη 1998. Εχει πάρει μέρος σε 4 εκθέσεις ζωγραφικής. Συμμετείχε σε διεθνή συνέδρια Φιλοσοφίας στην Ελλάδα και στη Νότια Αφρική ως διοργανώτρια και εισηγήτρια. Ως μέλος της Unesco, Πρόεδρος του Συλ. Γυναικών Γλυφάδας, μέλος του Πολ. Κέντρου του Δήμου Γλυφάδας και του Πολ. Τμήματος της ΕΛΜΕ, διοργάνωσε Φεστιβάλ και σκηνοθέτησε θεατρικές  παραστάσεις  και άλλες εκδηλώσεις στους Δήμους Ελληνικού, Γλυφάδας και Ανζαί (Γαλλία). Διοργάνωσε πολιτιστικές και εκπαιδευτικές ανταλλαγές μαθητών και καθηγητών σε χώρες της Ευρώπης και USA. Έχει διασκευάσει έργα, έχει γράψει μονόπρακτα για παιδιά και άρθρα για τις καλές τέχνες, τη φιλοσοφία και το περιβάλλον. Είναι μέλος της ΠΕΦ, του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, του Ελλ. Αρχείου Χορού και της Ελλ. Λαογραφικής Εταιρείας.

---